وبلاگ جهاد فرهنگی نوشت،
شاید بگویند: رودخانه مان که خشکیده است غواص می خواهیم چه کار؟!…
آمدند بگویند اگر فکر می کنید کسی نیست نجات گر شما باشد ما هستیم راه ما را ادامه دهید.
به گزارش اصفهان شرق، عباس قدرتی در وبلاگ جهاد فرهنگی این گونه نوشت،
اصفهان زیبابود ونصف جهانش می خواندند.چون رودخانه ای مواج داشت وهمه ی سال پر از آب بود حتی یادم هست زمستان در طرفهای ما زمینها از همین رودخانه پر از آب می شد اما چند سالی هست که رفته رفته آبش کم شد تا حالاکه خشکید. می دانید ماجرا از کجا شروع شد ؟…بگذارید مقدمه ای برایتان بگویم : اصفهانیها از معتقد ترین ، با ایمان ترین ودست بخیر ترین مردم ایرانند واین را می توان از تقدیم 23000 شهیدش وپیش تاز بودن گردان هایش در جنگ دید لشکر 14 امام حسین از لشکر های پیش تاز جنگ بوده ولی می دانید ماجرا از کجا شروع شد؟ از جایی که هرچه روبه جلو آمدیم چادر خواهر هایمان کنار رفت وهر چه لباسهای دختر ها وخواهرهایمان تنگ تر وکوچکتر می شد آب زاینده رود هم کمتر وچشمه هایش تنگ تر می شد دیگر آب خجالت می کشد در رودخانه ای جاری شود که از کنارش دختران بی حجاب وپسران بی حیا عبور می کنند ، آب می خواهد چشمانش به چونان منی نیافتد که پیشینه ام را فراموش کرده ام ودررکاب هوای نفس سوار م ومی تازم .ودر این بی تفاوتی وجدانهای بیدار وخاموشی جوانمردان، عده ای با حالتی غیر منتظره می آیند آبی نیست ولی لباس غواصی دارند،می دانید چرا ؟
ادامه مطلب را اینجا بخوانید.