گردشگری شرق اصفهان:
گاوچاه ورزنه فرصت طلایی برای جذب گردشگر/ تصاویر
یرمرد 60 سالهي ورزنهيی، یک حلقه گاوچاه را بازسازی و به یک فرصت طلایی برای جذب گردشگران تبدیل کرده است.
«حاج ابراهیم حیدری، پیرمرد 60 سالهي ورزنهيی، یک حلقه گاوچاه را بازسازی و به یک فرصت طلایی برای جذب گردشگران تبدیل کرده است. او میگوید: با این روش سنتی، روزانه سههزار مترمربع زمین کشاورزی را در دو نوبت صبح و عصر میتوان آبیاری کرد. با این روش، دیگر نیازی به مصرف برق و استفاده از موتور آبکش نیست و برای بالا کشیدن آب از یک یا دو راس گاو کوهاندار سیستانی استفاده میشود. گاویار به گاوها کمک میکند تا بر یک سطح شیب دار یا «گاو رو» حرکت کنند و دلو را که به چرخ چاه بسته شده، در حالی که پر از آب شده است، از کف چاه بالا بکشند. دستیار او نیز آب را از دلو خالی و در مزرعه هدایت میکند.»
در ادامه نيز آمده است: «حاج ابراهیم میگوید: این گاوهای من عادت کردهاند که اگر برایشان آواز نخوانم از چاه آب نمیکشند. او این بیتهای عامیانهي قدیمی را برای گاوهای دردانهاش میخواند تا با آواز او به حرکت درآیند:
دو سه روزه که بوی گل نیومد / صدای چهچه بلبل نیومد
بریم از باغبان گل بپرسیم / چرا بلبل به سیر گل نیومد؟
گل سرخُم چرا خوابی و نالی؟ / بیا تقسیم کنیم دردی که داریم
بیا قسمت کنیم درد سرت را / که تو کوچکتری طاقت نداری
سرت نازم که سرسر میکنی تو / مثال میش، بهبه میکنی تو
مثال بره گم کرده مادر / دمادم یاد مادر میکنی تو»
سپنتا با اشاره به اينكه گاوچاه ورزنه که به همت این پیرمرد خوشذوق باززندهسازی شده در مدتی کوتاه به یکی از جاذبههای گردشگری این شهر تاریخی تبدیل شد و روزهای تعطیل پذیرای گروههایی از گردشگران است تا با این شیوه سنتی آبیاری آشنا شوند، دربارهي ديگر آثار تاريخي شهر ورزنه گفته است: «ورزنه، شهری از توابع بخش بُنرود در شهرستان اصفهان است که در نزدیکی تالاب گاوخونی واقع است و متاسفانه در سالهای اخیر بهدليل مدیریت اشتباه منابع آب استانهای اصفهان و چهارمحال و بختیاری، این تالاب ارزشمند خشک شده است.
«پل قدیمی ورزنه»، «مسجدجامع»، «رباط شاهعباسی»، «کاروانسرا» و «بادگیرهای قدیمی»، آبانبارهای فراوان، برجهای کبوتر، قلعهها و آثاری از آسیابهای آبی، از بناهای تاریخی این شهر بهشمار میروند. یکی از ویژگیهای ورزنه، زنان و دختران چادر سفیدی هستند که به جای پوشیدن چادر سیاه متداول امروزی، براساس یک سنت کهن، در کوچه و خیابان چادری به رنگ کاملا سفید به سر میکنند.
یکی از قدیمیترین و مشهورترین گاوچاههای اصفهان بازمانده از دورهي صفوی، در قسمت غربی مسجدجامع عتیق اصفهان در شمال شبستان زمستانی (بیت الشتاء) قرار دارد. این محل اکنون به شوفاژخانهي مسجد تبدیل شده است و گردشگران به آن راهی ندارند.»
اگر با دو گاو میشود آبیاری کرد چرا آقایان مسئول با توجه به ابنکه حفر چاههای عمیق در شرق اصفهان ممنوع است به ایشان مجوز حفر دو چاه عمیق داده اند .
تا کی مردم باید تاوان عملکرد نادرست برخی مسئولین را بدهند .
کاش به جای اینکه فقط از لحاظ گردشگری به موضوع پرداخته شود به حواشی اینکار نیز توسط خبرنگاران پرداخته میشد.
فعلا که هر چه در سایت ها و خبرگزاری ها دیده میشود یک روی سکه است که بحث گردشگری است .
من امروز اونجا بودم این چاه ها قدیمی بودن و باز سازی شدن یعنی اصل چاه قبلا هم بوده
شاید یکی از عیبهای استسی ما
خودبد بودن باشه…
اینکه چشم دیدن همدیگه رو نداریم…
اگه ایشون مجوز چاه عمیق گرفته خب مثل خیلیهای دیگه که گرفتن
هرچند که خود من هم با حفر غیراصولی چاههای عمیق مخالف هستم.
دوستان خودزنی ملی نکنیم. تا اونجایی که ینده اطلاع دارم چاه مصنوعیه و کفش بتون شده.
اینقدر اسون به شایعات دامن نزینم . روبه جلو باشیم، توپ تو میدون دیگرون نیندازیم . ببینیم خودمون برای مملگت چ حرکتی کردیم. با نگاه الوده جلوی حرکت و فعالیتهای خوب گردشکری (مثل مردی که داره باین سن و به این خوبی جاذبه درست میکنه ) رو نگیریم.
اگه 20 متر چاه عمیق محسوب میشه…پس حتما چاههای 200 300 متری باید کره زمین را سوراخ کنن از اون طرف بزنه بیرون…مثلن اصفهان چاه 200 متری میزنی از اونطرف کره زمین سر از لس آنجلس درمیاری….
همون طور که دوستان اشاره کردن این چاه مصنوعی هستش و آبی که از اون کشیده میشه دوباره به چاه بر میگرده و حالت نمایشی و سمبلیک داره …. این رو خود حاج ابراهیم در طی بازدیدی که 2 هفته پیش از این گاو چاه داشتیم به ما گفتن …. و چقدر خووووووووووب که ایشون و سایر اهالی ورزنه دارن تو صنعت توریسم فعالیت میکنن و با وجود خشکی زاینده رود و نبود آب برای کشاورزی این کار میتونه برای اهالی شهر ورزنه سودآوری داشته باشه…. به امید روزی که خیلی بیشتر از این در زمینه گردشگری موفق باشند و زاینده رود زیبا هم دوباره زنده شده و آب در آن جاری باشه….