به گزارش اصفهان شرق؛ وارد مغازه چادر فروشی شدم، مغازه شلوغ بود و خانوم ها مشغول زیر و رو کردن مغازه برای پیدا کردن جنس مورد علاقه شان بودند و هر کدام از آن ها سوالی از فروشنده می کردند، یکی از جنس پارچه چادری می پرسید و دیگری از قیمت و مدل آن…

فروشنده که جوانی حدودا 25-20 ساله و تمام حواسش به گوشی اش بود، با هر سوال مشتریان سرش را بالا کرده و به هر کدام از آن ها جوابی می داد و گهگاهی هم از وادی گوشی بیرون آمده و بازار گرمی می کرد، اما جواب فروشنده جوان، ذهنم را به خود درگیر کرده و علامات سوالی در آن ایجاد کرد!‌

جواب هایی که بوی وابستگی و زیر سوال بردن صنعت و هویت کشورمان را می داد! جواب هایی از جنس ” الگانس گرفته تا میتسوبیشی و لکسوز و…”! جواب هایی از انواع و مدل های مختلف از مدل “ملی گرفته تا لبنانی، شالدار، دانشجویی، عربی و…”! جواب هایی با قیمت های مختلف، از قیمت “60 هزار تومان بگیر تا 160 هزار تومان و…”!

در این بین که مات و مبهوت این پرسش ها و جواب ها بودم، گفتم: “آقا ببخشید، من چادری با جنس ایرانی می خوام”، فروشنده طوری که انگار حرف غیرمتعارفی زده باشم، نگاهی عاقل اندر صفی کرد و گفت: “شرمنده، ما جنس ایرانی نداریم”، مکثی کرد و دوباره گفت: “خیلی نگردید، هیچ کدوم از مغازه های این راسته چنین جنسی ندارن”.

این جواب ها بیشتر مرا به فکر فرو برد و با خود گفتم شاید این فروشنده می خواهد با این حرف ها مشتری اش را از دست ندهد، بنایراین بدون معطلی به مغازه بغل دستی رفتم و گفتم: “آقا ببخشید، من چادری با جنس ایرانی می خوام”، اما این فروشنده هم همان حرف های فروشنده قبلی را زد، مو به مو! انگار که از قبل با هم هماهنگ کرده باشند!

اما باز هم ناامید نشدم و به مغازه هم جوار آن ها رفتم و گفتم: “آقا ببخشید، من چادری با جنس ایرانی می خوام”، فروشنده که مرد میانسالی بود گفت: “دخترم، ما چند ساله که دیگه پارچه چادری ایرانی تو مغازه نداریم”، علت را جویا شدم که چرا جنس ایرانی ندارند، مگر نه اینکه، پوشش چادر در ایران از سابقه ای به قدمت تاریخ برخوردار است، مگر نه اینکه براساس باورهای دینی، زنان و دخترانمان با این پوشش در مجامع عمومی حاضر می شوند و بیشترین کاربرد را در کشور ما دارد؟!

آقای فروشنده بدون معطلی گفت: “فرمایشات شما درسته، اما متاسفانه کشور ما هنوز که هنوزه توان تکنولوژی ساخت پارچه چادری را نداره”! پرسیدم، چرا؟ گفت: “تا جایی که بنده خبر دارم، مشکلی که نساجی های ایران در تولید چادر مشکی دارن، به ضعف آن ها در تامین مواد اولیه مثل نخ و… مربوط می شه، برای همین پارچه چادری موردنیاز تو کشور از کشورهای دیگه تامین می شه”.

حال سوال اصلی اینجاست که به راستی تکلیف، تاکیدات مقام معظم رهبری بر اقتصاد مقاومتی و اقتصاد درون زا چه می شود؟!

آیا نباید مسئولان به این سوال پاسخ دهند که چگونه و چرا چادر زنان ایرانی ژاپنی و کره‌ای شد؟! و آیا نباید برای حل این مشکل نه چندان کوچک، چاره ای بیاندیشند؟!

تولید چادر مشکی رویایی که هرگز محقق نشد

علی رضا حائری در این رابطه معتقد است: از سال 1385 تعرفه واردات چادر مشکی به کشور از 70 درصد به 16 درصد کاهش یافت و این اقدام دقیقا همزمان با افتتاح و راه‌اندازی چند خط تولید چادر مشکی در کشور بود.

دبیر انجمن نساجی کشور تاکید می‌کند: هم‌اکنون حتی توان تولید 10 درصد نیاز بازار را نداریم و به نوعی حجاب زنان نجیب ایرانی در دست تولید کنندگان خارجی قرار دارد.

وی ادامه ادامه می دهد: سیاست‌های ناکارآمد و عدم حمایت از بخش تولید تا به امروز سبب شده است که حتی یک متر پارچه چادر مشکی در کشور تولید نشود.

از این رو، بنا بر اعلام مراجع رسمی سالانه بیش از 60 میلیون متر مربع چادر مشکی به ایران وارد می شود و ایران بزرگترین وارد کننده چادر مشکی در جهان است. ضمن آنکه آمارهای ستاد مبارزه با قاچاق کالا نشان می دهد که سالانه قریب به 39 میلیون متر مربع چادر مشکی به صورت قاچاق وارد بازارهای ایران می شود.

به نام واردات به کام قاچاق

ناصر بزرگ کارشناس صنعت نساجی در این زمینه معتقد است: وقتی دو برابر نیاز کشور چادر مشکی وارد می‌شود این نشان دهنده حضور و فعالیت بسیار زیاد مافیا در این بازار است، زیرا نه تنها حجم بالایی پارچه چادر مشکی به کشور با تعرفه بسیار پایین وارد می‌شود و با قیمت بسیار بالا به فروش می‌رسد که با نام واردات 100میلیون متری پارچه چادر انواع پوشاک زنانه نیز به کشور قاچاق می‌شود.

همچنین رییس هیات مدیره انجمن صنایع نساجی می گوید: نیاز کشور به چادر مشکی از طریق چمدان های ۲میلیون مسافر و همچنین قاچاق تامین می شود. نیاز کشور به پارچه چادر مشکی حدود ۴۰ میلیون متر در سال است که بخش کمی از آن را تجار ایرانی از کشورهای عربی و ژاپن وارد می کنند و بقیه آن از مبادی غیرقانونی وارد کشور می شود.

… به هر تقدیر، حال که در آستانه ایام نوروز قرار داریم و مردم برای خرید اجناس و کالاهای موردنیاز خود و بعضا نو کردن آن ها، بیشتر از سایر ایام سال، به بازار و مراکز خرید سر می زنند، نیاز مردم به این گونه اجناس و درخواست آن ها از فروشندگان موجب می گردد که برخی از سودجویان به قاچاق کالا روی آورند که یکی از مهمترین آن ها و پرسودترین این اجناس، پارچه چادری است.

چرا که چادر، پوشش قالب زنان و دختران کشورمان است، لذا جای بسی تاسف است که پوششی که نشان از عفت و حیای زنان ایرانی است، توسط خارجی ها تولید و عرضه می گردد و بانوان ما به جای اینکه چادر ایرانی بر سر کنند، مجبورند از چادرهایی با اجناس کره ای و ژاپنی و… استفاده کنند که این خط بطانی بر اقتصاد مقاومتی است!

دانا