به گزارش اصفهان شرق، مهرداد فرهادیان در پاسخ به این سؤال که آیا مدت‌زمانی که آب زاینده‌رود در جریان بوده بر تالاب گاوخونی نیز تأثیر گذاشته است، اظهار داشت: به طور قطع زمانی که منابع آبی برای تالاب تأمین شود می‌تواند نقش به سزایی را در زنده نگه داشتن تالاب داشته باشد و به طور قطع باز شدن آب زاینده‌رود در ماه‌های اخیر تأثیر مثبتی را در تالاب داشته است.

وی افزود: به هر حال تأمین آب به صورت فصلی برای حوزه تالاب گاوخونی عملی پایدار نبوده و در راستای توسعه پایدار نیز چندان مؤثر نیست و بهترین حالت این است که حداقل نیازهای تالاب گاوخونی را از بالادست‌ تأمین کرده تا مشکلات زیست‌محیطی این منطقه گردشگری را از بین ببریم.

رئیس پژوهشکده محیط زیست دانشگاه اصفهان درباره پاسخ به این سؤال که آیا وضعیت حال حاضر تالاب گاوخونی فاجعه‌ای زیست‌محیطی است، خاطرنشان کرد: اگر حقابه‌های تالاب گاوخونی تأمین نشود می‌تواند تأثیر منفی زیادی را در این منطقه داشته باشد و حتی تالاب به کانونی از گردوغبار برای اصفهان تبدیل شود و چالش‌هایی را در این زمینه برای منطقه اصفهان به وجود آورد پس می‌توان وضعیت تالاب را فاجعه‌ای زیست‌محیطی دانست و باید نیازهای تالاب در این زمینه تأمین شود.

وی درباره برنامه‌هایی که باید برای جلوگیری از نابودی تالاب گاوخونی طرح‌ریزی شود، تصریح کرد: نخستین برنامه‌ای که باید صورت پذیرد این است که نهادهای مسئول مانند شرکت آب منطقه‌ای و سایر ارگان‌های ذی‌ربط حقابه‌های زیست‌محیطی تالاب گاوخونی را تأمین کنند و باید به طور مداوم حدود 160 میلیون متر مکعب آب در سال برای تالاب تأمین شود.

فرهادیان بیان کرد: البته دیگر راهکار در این زمینه این است که مصارف آب در بالادست تأمین شاهد کاهش تبخیر در دریاچه پشت سد باشیم، البته دیگر راهکار این است که با استفاده از پساب‌ها بخشی از نیازهای تالاب گاوخونی تأمین شود و ما در پژوهشکده محیط‌زیست گروه‌های پژوهشی مختلفی را در این زمینه داریم که در این گروه‌ها وضعیت منطقه به صورت مرتب پایش می‌شود.