سرویس: تولیدی » مقاله و یادداشت 11:37 - سه شنبه 06 مرداد 1394

گذری در کوچه گویش 1:

زبان محلی مردم ورزنه، میراثی ماندگار در پهنای شرق اصفهان است

در این نوشتار کوتاه قصد داریم به مطلبی جالب و جدید در مورد گویش محلی مردم شهر ورزنه را مورد بررسی قرار دهیم.

اصفهان شرق/ محمد جواد آهکی ورزنه
به دلایل تاریخی، فرهنگی و اجتماعی، مردم مناطق مختلف، گفتار خود را متفاوت از گفتار مردم منطقه ای دیگر ادا کنند که این اختلاف عمدتاً آوایی و واجی است و با آهنگ خاصی ادا میشود، مثل اصفهانی، یزدی و شیرازی که همگی لهجه های زبان فارسی هستند و سخنگویان آنها سخنان یکدیگر را به درستی متوجه می شوند.
اما در توصیف گویش اینکه لهجه های یک زبان ممکن است در طول تاریخ و به دلایل مختلف اجتماعی، سیاسی و فرهنگی، چنان از هم فاصله گرفته باشند که تفاوت گفتار در آنها علاوه بر آهنگ کلام، از نظر آوایی، واژگانی و دستوری چنان متفاوت باشند که فهم سخنان هر یک برای دیگری کم و بیش دشوار نماید.

شرق اصفهان با وسعت بسیار ، مردمی خونگرم با لهجه ها و گویش متنوعی را در خود جای داده است که در کنار جاذبه های کویری و کوهستانی مناطق چندگانه اش، زیبایی و نشاطی جذاب را به مردم هدیه کرده است.

مسلما وقتی صحبت از شرق اصفهان می شود، به دلیل موقعیت سیاسی این منطقه و همجواری با شهرستان اصفهان، کم تر کسی از کلان شهر به فکر تنوع بالای گویش و لهجه شیرین شهر های کویری این دیار می افتد و به این دلیل گاها در برخورد با مردم برخی شهرهای شرق اصفهان، اولین فکر در صحبت با آنها این است که شما از کدام استان هستید در صورتی که شرق سابقه ای طولانی با مردمی بومی و لهجه ای خاص منطقه خود را دارد.

قصد ما از این مقاله کار کردن لهجه و گویش مردم ورزنه در چند نوشتار و آشنایی جوانان با آنهاست. در این بخش سعی شده تا با واژه ی آسان (یا) برخی کلمات و معانی ان را به شما خواننده محترمنشان دهیم.

مردم ورزنه بر این باورند که زبان آنان ریشه زردشتی دارد. اما بی شک گویش محلی مردم شرق اصفهان به خصوص گویش مردم شهر ورزنه یکی از پیچیده ترین گویش های محلی ایران می باشد.

در این نوشتار کوتاه قصد داریم به مطلبی جالب و جدید در مورد گویش محلی مردم شهر ورزنه را مورد بررسی قرار دهیم.

اگر به برخی از واژه ها دقت کنیم متوجه می شویم برخی از کلمات کوتاه مورد استفاده در فارسی که فقط یک یا دو معنی دارند و نقش آنها در جملات تنها “حرف اضافه” و یا “حرف ندا” می باشد در گویش محلی شهر ورزنه شاید همزمان چندین معنی و مفهوم داشته باشند و در جملات انواع نقش ها را داشته باشد.
برای اثبات این موضوع به مثالی برای معانی و نقش های متفاوت کلمه “یا” در جملات و مکالمات روزمره مردم شهر ورزنه در جدول زیر دقت نمایید:
000

سخن پایان:
در این رابطه مثال های دیگر فراوانی را می شود در گویش محلی مردم شهر ورزنه جست و جو کرد.
به هر حال همان طور که همیشه آثار هنری – معماری ،تاریخی ،صنایع دستی ، آداب و رسوم . حتی محصولات کشاورزی مناطق مختلف به عنوان میراث فرهنگی به در عرصه جهانی به ثبت می رسند ; با توجه به این ویژگی های گویش و زبان محلی شهر ورزنه، پتانسیل و ارزش آن را دارد تا به عنوان میراث فرهنگی به ثبت جهانی برسد .همچنین از طریق معرفی جاذبه این گویش محلی در سطح بین المللی، صنعت توریست و گردشگردی شرق اصفهان از رونق بیشتری برخوردار شود.

همچنین بخوانید:

1 نظر در مورد “زبان محلی مردم ورزنه، میراثی ماندگار در پهنای شرق اصفهان است”

  1. پروانه گفت:

    زبان‌شناسان و اديبان اروپايي در پايان نشست سه روزه خود در شهر برلين كه در نيمه سپتامبر 1872 برگزار شده بود، زبان پارسي را در رديف زبان‌هاي يوناني، لاتين و سانسكريت ،يكي از چهار زبان كلاسيك اعلام كردند. در اين اجلاس ، زبانهاي هند، اروپايي مورد بررسي قرار گرفته بود. اين نشست ، زبان پارسي را از اين لحاظ كلاسيك بودن، زبان شماره ٢ (پس از زبان يوناني) قرار داد. زبان پارسي از اين لحاظ يك قرن از لاتين و ١٢ قرن از زبان انگليسي جلوتر است.

    در همين اجلاس ، زبان اوستايي شاخه بدون متكلم زبان پارسي اعلام و گفته شد كه ريشه اوستايي از خراسان شرقي (بخش شمالي افغانستان امروز، تاجيكستان و فرارود) بوده است. بنابراين ، به احتمال زياد زرتشت در اين منطقه به دنيا آمده است. در تعريف، زباني را كلاسيك گويند كه نخست باستاني باشد، دوم ادبيات غني داشته باشد . سوم در آخرين هزاره عمره خود، تغييراتي اندك كرده باشد. بنابراين ، قضاوت برپايه ادبيات زبان و درصد تغييرات آن در هزار سال پيش از زمان به قضاوت نشستن است.

    هيچ زباني در طول زمان مصون از تغيير نبوده است؛ ولي هرچه كه اين تغييرات كمتر باشد، آن زبان كلاسيك‌تر است و استحكام بيشتري دارد. زبان ايرانيان و پارسي زبان اينك همان است كه فردوسي و حافظ به آن شعر گفته‌اند؛ همان واژه‌ها، عبارات و دستور زبان.

    در اجلاس برلين، زبانشناسان و اديبان پذيرفتند كه ادبيات فارسي در قرون وسطي در صدر ادبيات ساير ملل قرار داشته است و ايران در آن سده‌ها بيش از هر ملت ديگر شاعر، نويسنده و انديشمند (حكيم=فيلسوف) به وجود آورده كه سخنان و افكارشان تا ابد شنيدني و پندآموز است.

    در نشست ‌هاي سال‌هاي 1922 و 1936 مقام زبان فارسي (مقام دوم) در ميان زبان‌هاي باستاني و كلاسيك هند و اروپايي بار ديگر تاييد شد
    http://www.kouroshmehr.blogfa.com/

دیدگاهتان را بنویسید

توجه: از انتشار نظرات توهین آمیز معذوریم.