به گزارش اصفهان شرق به نقل از پایگاه اطلاع‌رسانی حضرت آیت ‌‌الله العظمی مظاهری، حضرت آیت‌الله حسین مظاهری در ادامه سلسله مباحث اخلاقی خود، اظهار داشت: نماز، روزه، حج، خمس، زکات، خیرات و مبرّات و عزاداری، از کسی پذیرفته می‌شود که گناهکار نباشد، از این رو اعمال افراد فاسق و فاجر ارزشی نزد پروردگار متعال ندارد، گرچه به وظیفه هم عمل کرده باشند و آن عمل را از نظر ظاهری صحیح به جا آورده باشند.

وی افزود: بنابراین اگر انسان، هنگام عبادت، گناهی مرتکب شود، مثلاً غیبت کند، در صورتی که شرایط ظاهری آن عبادت را رعایت کرده باشد، عبادت او صحیح است، اما مقبول نیست و نزد خداوند متعال هیچ ارزشی ندارد.

این مرجع عالیقدر تصریح کرد: عبادت، اگر به صورت واقعی انجام شود و عبادت کننده، رعایت تقوا را کرده باشد، آثار و برکات فراوانی دارد و اگر کسی برکات عبادت را در زندگی خود مشاهده نمی‌کند، باید بداند که متقی نیست، در واقع عدم تأثیر اعمال عبادی و عدم استجابت دعاها، ناشی از گناهانی است که انسان مرتکب می‌شود.

وی در بخشی از صحبت‌های خود ادامه داد: شیطان، بیش از آنکه مانع به جا آوردن ظاهری عبادات شود، برای از بین بردن ارزش باطنی عبادات تلاش می‌کند. از این رو بسیاری از مردم نماز می‌خوانند، روزه می‌گیرند، حج می‌روند، اما عبادت آنان در اثر فریب شیطان بی‌ارزش می‌شود.

حضرت آیت الله مظاهری با بیان اینکه لقمۀ حرام، یکی از مهم‌ترین موانع، برای پذیرش عبادات است، بیان کرد:به تعبیر دیگر، عبادتی که پس از خوردن غذای حرام به جا آورده شود، پذیرفته نمی‌شود. بنابر فرمایش پیامبر اکرم«صلی‌الله علیه وآله و سلّم»، خداوند متعال ملکی دارد که همواره در فراز آسمان ندا سر می‌دهد.این ملک همیشه بوده است و در عصر کنونی نیز وجود دارد و فریاد می‌زند: کسی که حرام می‌خورد، عبادت مقبول ندارد و نه عمل واجب از او پذیرفته می‌شود نه عمل مستحب و عبادت او روح ندارد و بی‌ارزش است. خوردن مال حرام و شبهه‌ناک اثرات سویی در زندگی انسان می‌گذارد، دنیا و آخرت انسان را تباه می‌کند و او را از معنویات دور می‌سازد.

ایشان در بخشی از صحبت‌های فرمودند، نماز، معراج مؤمن است و انسان با دو رکعت نماز می‌تواند به مقامات والای عرفانی دست یابد. ولی اگر مال حرام در زندگی کسی باشد، نماز او هیچ ارزشی ندارد. برای چنین کسی نماز سنگین و روزه ملال‌آور است.

رئیس حوزه علمیه اصفهان یکی از عوامل مهم پدید آورندۀ فساد اخلاقی در جامعه ر ا لقمۀ حرام دانست و گفت: جوانان لاابالی و بی‌بند و بار که فساد اخلاقی را ایجاد می‌کنند، ذاتاً انسان‌های بدی نیستند. آنان فرزندان همین جامعه هستند و حتی در بن‌بست‌ها هم خداخدا می‌کنند، اما لقمۀ حرام  موجب شده است چنین شوند و این در حالی است اگر شکم کسی از حرام پر شود، رستگاری و سعادت او بسیار مشکل است و تا وقتی درآمد مردم حرام یا شبهه‌ناک است، یعنی تا وقتی جوانان و نوجوانان لقمۀ حرام می‌خورند، وضعیت فساد اخلاقی به همین صورت خواهد بود.