به مناسبت شهادت امام موسی کاظم(ع)
صدای خوبیهایت میرسد؛ حتی بعد از شهادتت!
نگاهی کوتاه به زندگی مظلومانه و معصومانه امام موسی کاظم درس های فراوانی برای اهل بصیرت خواهد داشت که در این یادداشت به گوشهای از آن اشاره خواهیم کرد.
به گزارش اصفهان شرق؛ به نقل از ایمنا، مضمون بعضی روایاتی که از یاران و مردم زمان امام موسی کاظم علیهالسلام به ما رسیده، کمک امام هفتم به فقرای زمان خویش است و در این کمک کردنها نکتههایی فراوان نهفته است که مرور آن جز سود چیز دیگری نصیب ما نخواهد کرد.
کمک امام موسی کاظم(ع) به فقرا
امام موسي بن جعفر (ع) بسيار به سراغ فقرا مي رفت. شب ها در ظرفي پول و آرد و خرما مي ريخت و با وسايلي به فقراي مدينه مي رساند، در حالي که آنها نمي دانستند از ناحيه چه کسي است. مردم مدينه روزي که از رفتن امام خود به عراق آگاه شدند، شور و ولوله و غوغايي عجيب کردند. آن روزها فقراي مدينه دانستند چه کسي شبها و روزها براي دلجويي به خانه آنها مي آمده است.
این رفتار امام معصوم درسهای بسیاری دارد که شاید اگر قرار بود از قدرت های فوق بشری خودشان استفاده میکردند این همه سود نمیرساند.
مثلا این سوال مطرح میشود که چرا امام با قدرت ولایی خود کاری نمیکرد که همه فقرای عالم برای همیشه بینیاز شوند؟
پاسخ مشخص است، زیرا آن وقت آزمایش از بین رفته و هدف خلقت دنیا زیر سوال میرفت، زیرا قرار بر آزمایش است، هم فقرا و هم کسانی که باید به فقرا کمک کنند.
هرگز کار برای تشویق مردم نباشد
امام موسی کاظم(ع) شبانه و مخفیانه در پوششی مخفی به در خانه فقرا میرفت و مانند مردم عادی مقداری که در توان داشت برای فقرا میبرد تا این درس برای ما باشد که همان قدر که در توان داریم برای کمک تلاش کنیم و این کمک کردن برای این نباشد که تشویق و احسنت مردم را در پی داشته باشد.
خداوند هر وقت بخواهد بزرگت میکند!
دولت عباسیان با حقه و کینه سعی در خاموش کردن چراغ هدایتی به نام امام موسی کاظم(ع) داشتند، ولی اگر خدا بخواهد همین را هم سبب بزرگی امام میکند، لذا با تبعید امام موسی کاظم علیهالسلام، هم و غمشان این بود که امام را خار کنند.
اما با رفتن امام تازه فقرای مدینه متوجه شده بودند آنکه هر شب برایشان نان و غذا میآورد که بود، بله اگر خدا بخواهد بزرگت میکند حتی اگر همه دست به دست هم دهند برای کوچک کردن تو.
از این که نمیتوانی همه را کمک کنی؛ نترس!
خیلی وقتها آن چیزی که سبب میشود دست از کمک به فقرا برداریم، این است که در دل با خود میگوییم چند نفر را میشود کمک کرد؟ این همه فقیر، کمک کردن به یک نفر چه دردی را دوا میکند؟ و حرف هایی از این قبیل که البته حرفهای باب میل شیطان است.
امام معصوم نشان داده که مهم کمک کردن و نفس این عمل است نه اینکه برداشتن و ریشه کن کردن این مساله و معضل اقتصادی اجتماعی.
زندگی اهل بیت سراسر درس است! اگر به آن ریز و با جزئیات نگاه شود، همین است که عمل معصوم هم مانند قول معصوم الگو و راهنماست…!