زمزمه ی کودکان روستایی شرق اصفهان تا نگاه تنهای مادری با زاینده رود/ تصاویر
بعد از مدت ها خشکی زاینده رود آنچه که برای ما اهیمت داشت نشاط کودکانی بود که بدون هیچ زرق و برق زمانه در کنار آب زمزمه ی کودکی سر می دادند و می گفتند: آنقدر نیامدی که آهنگ پیرمردان شرق در گذر زمان پژمرد.
به گزارش اصفهان شرق: کودکان شرق اصفهان که چند سالی بود کانال های بی جان وسط روستا را می دیدیند و به جهت خشکی کانال آب- توان پریدن از این طرف و آن طرفش را نداشتند با شنیدن صدای پای اب آهنگ آبادانی در شرق اصفهان را سردادند.
برخی کانال های عبوری از وسط روستا مختص آبیاری زمین های کشاورزی همان روستا می باشد و به جهت عمق کم آب در بازگشایی این مایه حیات- کودکان را به سمت بازی های پرش از روی آب می کشاند که نشان از سالهای قدیم روستاها و پیچیدن صدای کودکان روستایی در سکوت روستا بود.
آن طرف تر کانال های آبی که سالها مکان جمع شدن زباله شده بود- جان دوباره گرفت تا با خود بشوید برخی نامهربانی ها به شرق اصفهان را!!!
گذر ما بر شرق اصفهان تمامی نداشت تا ببینیم تنهایی خالص مادری با آب !!!
خانمی که سالها در شرق ساکن بود گفت: بعد از چند سال امروز درد و دل های زندگی را با خدا و در کنار آب می گوییم تا به زلالی آب به آسمان رود..
اینجا زاینده رود بود و خداحافظی مردان روستا با دوران خشکسالی شرق اصفهان و امید به بارش پاییزه ……..
