به گزارش اصفهان شرق؛ بدرالسادات همایونیان با اشاره به اینکه در تاریخ بشر پدیده بیان نوشتاری تازه و مدت زمان طولانی بعد از زبان شفاهی به وجود آمده است، اظهارداشت: در کودکان ابتدا زبان گفتاری و سپس زبان نوشتاری دچار اختلال می‌شود. تفاوت این دو در این است که در زبان نوشتاری مخاطب روبروی فرد نیست اما در زبان گفتاری می‌توان از زبان بدن نیز بهره گرفت که این جزء مزیت‌های زبان گفتاری است.

وی ادامه داد: وقتی در زبان گفتاری از کودکان سنین مختلف می‌خواهیم شرح یک سفر را بازگو کنند مشاهده می‌شود که آنها به کاربرد لغات کاری نداشته و به واسطه توانایی فکری خود و استفاده از زبان کودکی آن را تعریف می‌کنند.

این متخصص حوزه بهداشت روان با بیان اهمیت سال اول ابتدایی، تصریح کرد: ما نمی‌توانیم اهمیت سال اول تحصیلی را نادیده بگیریم زیرا دستیابی به زبانی که بر اساس آن کودکان می‌توانند جملات را بنویسند بسیار مهم است در واقع آنها با این روش می‌توانند فکر خود را بنویسند.

همایونیان ادامه داد: بعضی از کودکان در سنین 5-6 و حتی 7 سالگی هنوز کاملاً قانع نشده‌اند که آنچه در کتاب چاپ شده است توسط فردی نوشته شده و باور ندارد خود نیز می‌تواند افکارش را بنویسد، این موجب می‌شود تا کودکانی که هنوز نمی‌دانند زبان گفتاریشان می‌تواند به زبان نوشتاری تبدیل شود، در نوشتن با تأخیر مواجه می‌شوند.

این متخصص حوزه بهداشت روان با بیان ویژگی‌های کودکانی که اختلالات یادگیری گفتاری و نوشتاری دارند، گفت: پسران 4 برابر دختران به اختلال یادگیری خواندن مبتلا می‌شوند، این دسته معمولاً در کلاس مشکلات رفتاری دارند، تمایلی به خواندن ندارند، دامنه توجهشان کوتاه است، در تمرکز مشکل داشته، اغلب مشکلات هیجانی دارند، احساس ناامیدی، بی‌لیاقتی و کم جرأتی می‌کنند و گاهی با خواندن کلمه به کلمه، صدای کشیده و لحن یکنواخت روخوانی می‌کنند.

وی ادامه داد: همچنین این گروه به نقطه‌گذاری و معنی لغات توجهی ندارند، معمولاً آهسته و با لبهایشان می‌خوانند و در ذهن خود لغات را می‌خوانند، آنها معمولاً کلمات را جابجا و تکرار می‌کنند و حافظه دیداری و شنیداریشان ضعیف است، از طرفی عدم سازگاری شخصی در مدرسه، عدم رشد اجتماعی کافی دیگر ویژگی مبتلایان است.

وی درباره سبب شناسی ابتلا به اختلالات یادگیری گفت: حافظه و درک بینایی، پردازش کلامی مختل علت اختلالات یادگیری است.

این روانشناس کودک تأکید کرد: هر کودکی بی همتا و بی‌مانند است و مشکلات او نیز بی همتاست بنابراین روش درمانی دو کودک مبتلا به اختلالات یادگیری نیز با یکدیگر متفاوت است هرچند که وجوده مشترکی نیز وجود دارد.

همایونیان تصریح کرد: گام اول در درمان، انگیزه درمانگار است که باید از احساس شادی مبتلایان خوشحال شوند. کودک ابتدا باید توسط روانشناس عصب‌شناس مغز (نوروسایکولوژیست) ارزیابی شود و جهت درمان به روانشناسان کودکان استثنایی ارجاع داده شوند.

وی درباره درمان کودکانی که در تلفظ برخی حروف مشکل دارند، اظهارداشت: به این کودکان تعدادی تصاویر داده می‌شود که حرف موزد نظر در آنها وجود دارد سپس آنها باید به تلفظ این لغات پرداخته و در این حالت نیز مادران شاهد درمان هستند تا بتوانند شبیه آن را در خانه اجرا کنند.

این متخصص حوزه بهداشت روان ادامه داد: معمولاً برای مبتلایان به اختلالات گفتاری شمعی را روشن می‌کنیم و می‌گوییم آن را فوت کن، دیده شده است که مبتلایان عمل دم و بازدم را به خوبی انجام نمی‌دهند.

وی گفت: همچنین توصیه می‌شود که روی شیشه «ها» کنند و بعد با انگشت خود آن را پاک کنند همچنین هوا را درون دهان خود نگه داشته و بعد لپ آنها را فشار می‌دهیم تا هوا از آن خارج شود، گاهی نیز از ساز دهانی استفاده می‌شود.

وی خاطرنشان کرد: وسایل درمان با ابزاری مانند کارت‌های حروف الفبا، شمع، کبریت، فلوت، نی ، لیوان آب، شیشه، آینه، خمیر و گل سفال است. بنابراین والدین نگران پیچیدگی درمان نباشند.

منبع: فارس