اصفهان شرق

آنچه مسلم است وجود امنیت یکی از مهمترین حقوق شهروندی است که باید شهرنشینان از آن بهره مند باشند تا بتوانند در آرامش و آسایش به فعالیت های خود بپردازند و امور روزمره زندگی خود را فارغ از حاشیه ها به پیش ببرند.
امنیت و آرامش دو مقوله ای هستند که انسان از ابتدای خلقت تا کنون آن را حق خود دانسته و برای دستیابی به آن همیشه تلاش کرده تا جایی که از جان و مال خود نیز در این راه می گذرد تا بتواند به حق خود برسد و زندگی سرافرازانه ای داشته باشد.
سال هاست که چشم مردم این شهربه احداث کمربندی وپارکینگ آن دوخته شده تا دیگر شاهد غرش بی امان کامیون ها در شهر نباشند .
کامیون ها در سایه کم توجهی برخی مسئولان در شهر سال هاست که جولان می دهند و با عدم وجود کمربندی وپارکینگ، کامیون هادر خیابان هایی که کامیون ممنوع می باشد آزادانه و بی دغدغه حرکت می کنند و تمام خیابان های این شهر بهترین پارکینگ آنان شده است تا جایی که برای شما محال است از خیابان یا برخی از کوچه های شهر عبور کنید و کامیونی را مشاهده نکنید.

هر شب صاحب خانه هایی که در کنار آنهاکامیون قرار دارند صدای ناله کامیون ها را تحمل می کنند،و زیر لب کلمه هایی را زمزمه می کنند و هر وقت با صدای آن از خواب می پرند آرزو می کنند که خواب غفلت عده ای پایان یابد تا آرامش میهمان این خانه ها شود.

بی تفاوتی و بی توجهی برخی مسئولان در برابر حضور کامیون ها در جای جای این شهر بدون شک خشم و نارضایتی هر شهروندی را بدنبال داشته تا جایی که وقتی در جمعی این صحنه مشاهده می شود صدای پچ پچ هایی که نشان از ناراحتی آنان دارد بلند می شود.
هر روز شاهد خسارت هایی به زیر ساخت های زیر بنایی هستیم که عامل اصلی آن کامیون ها بوده تا جایی که علاوه بر خرابی آسفالت کوچه و خیابان، شکستن لوله های آب،درختان وتیرهای برق، تخریب خانه در کنار تهدید جان مردم، را در برداشته است ولی واکنشی را از طرف برخی از مسئولان را در پی نداشته است.

صاحبان کامیون هم جایی را که بتوان با اطمینان وسیله خود را آنجا بگذارند تا خطری آنرا تهدید نکند ندارند و می بایست همه دست به دست هم داده تا هم مردم و هم صاحبان زحمت کش کامیون ها روزگار را به خوبی سپری کنند.

انگار حتی با رخدادن حوادثی که نشان می داد خطر از بیخ گوش هرندی ها گذشته ،برخی منتظر یک فاجعه هستند تا بی خیالی را کنار بگذارند و فکری برای آن بکنند زیرا که این غول ها در خیابان های هرندمی توانند فاجعه ای بیافرینند که جبران آن ممکن نباشد.
بدون شک شهروندان هرندی خواستار آن هستند که قبل از هر حادثه ای تلخ و فاجعه ای دردناک مسئولان به فکر آنان باشند زیرا پس از آن شاید دیگر هیچ تسکین دهنده ای درد آنان را تسلی ندهد و نتواند پاسخگوی آنان باشد که امیدواریم این خواسته کوچک مردم بزرگ این شهر هر چه سریعتر محقق شود.