مدیرعامل مجمع خبرگان کشاورزی اصفهان:
کشت برنج مناسب‌ترین کشت برای منطقه لنجانات است
مدیرعامل مجمع خبرگان کشاورزی اصفهان گفت: کشت برنج مناسب‌ترین کشت برای منطقه لنجانات است.
به گزارش اصفهان شرق: اسفندیار امینی در خصوص کاشت برنج در منطقه لنجانات اظهار کرد: در منطقه لنجانات کاشت برنج جزء کشت‌هایی است که نیاز آبی کمی دارد و با کشت برنج در منطقه برخوار یا جای دیگری که در حوضه آبریز زاینده‌رود نیست متفاوت است.
وی با بیان اینکه اگر کسی بخواهد کشتی انجام دهد که نیاز آب کمی داشته باشد باید برنج بکارد، اضافه کرد: اگر در منطقه لنجانات به‌جای برنج، گندم یا ذرت کاشته شود، میزان مصرف آبی بیشتری دارد و ساختار طبیعی منطقه می‌طلبد که در این منطقه برنج کاشته شود.
مدیرعامل مجمع خبرگان کشاورزی اصفهان تصریح کرد: برنج خود بستر زمین را ایزوله می‌کند و نفوذپذیری زیادی نیز ندارد و نیاز آبی آن تنها در زمانی کشت اندکی بالا است اما نیاز آبی ذرت در منطقه لنجانات بیشتر از نیاز آبی برنج است همچنین مازاد آب کشت برنج در منطقه لنجانات یا به داخل زمین که سفره‌های آب زیرزمینی قرار دارند نفوذ می‌کند یا به داخل رودخانه برمی‌گردد.
وی اضافه کرد: تیم تحقیقاتی دانشگاه صنعتی اصفهان نیز در بررسی‌های خود در خصوص نیاز آبی محصولات مختلف به این نتیجه رسیده‌اند که در منطقه لنجانات کشتی که نسبت به سایر محصولات به لحاظ نیاز آبی مناسب باشد برنج است.
امینی بیان کرد: برخی نیز برنج‌کاری در منطقه لنجانات را با برنج‌کاری در خوزستان و یا سایر مناطق مقایسه می‌کنند و این سبب ایجاد جو روانی می‌شود و مخالفت‌ها با کشت برنج در استان اصفهان و در منطقه لنجانات در واقع به دلیل جو روانی است که ایجاد شده است.
وی با اشاره به اینکه سطح زیر کشت برنج در منطقه لنجانات در زمان پرآبی 19 هکتار بوده است که در حال حاضر به 3 هزار هکتار رسیده است، خاطرنشان کرد: به کلیه اسناد تاریخی هم که رجوع می‌کنیم عمده حق‌آبه لنجانات مربوط به درختکاری و برنج‌کاری است اما در حال حاضر این موضوع را مشمول جریان‌سازی می‌کنند.
مدیرعامل مجمع خبرگان کشاورزی تأکید کرد: زمانی که به کشاورزی آبی تعلق می‌گیرد خود اختیار نحوه استفاده از این آب را دارد و هیچ قانونی نمی‌تواند به کشاورز بگوید چه بکارد و چه نکارد اما در حال حاضر حق‌آبه کشاورزان را از آنها گرفته‌اند و به آنها اجازه کشت هم نمی‌دهند.
وی در پایان عنوان داشت: از لحاظ فنی نیز نمی‌توان یک محصول را چند سال متوالی کشت کرد و باید تناوب زراعی وجود داشته باشد به‌گونه‌ای که چند کشت پهن‌برگ، باریک برگ، گرمادوست و سرمادوست باید در چرخه تولید قرار گیرد تا از منظر طبیعی، کمترین خسارت به زمین وارد شود.
منبع: فارس
