به گزارش اصفهان شرق: شاید امروز را به نام روزی بشناسیم که اکرام را زنده تر کرد و نگاه خیر انسانهایی که خدا سعادت مشارکت را به انها داد تیز بین تر ساخت.

بله، میلاد کریم اهل بیت بیعت میان زمین تا عرش را سببب ساخت.
در گیر و دار ماه مبارک رمضان و برگزای نشست ها و مراسمات مذهبی و گاها افطاری ها افرادی هستند که انگیزه ای برای مطرح شدن ندارند و وقف را سایه ی زیبایی بر مشغله های روزمره می پنداشتند.
ماه رمضان فرصت مصاحبه با خیرین شرق اصفهان را از ما سلب کرد، زیرا بعد مسافت و ساکن بودن برخی خیرین در تهران خود عامل اصلی در این عامل بود که برای ما که کارنامه ای از مصاحبه های مناسبتی را داشتیم کمی گران تمام شد.

این بار قسمت به کمک ما آمد و حاج حسن جوکار ساکن اصفهان و از فعالان کار خیر با مشاهده اصفهان شرق، پیشنهاد مصاحبه ی ما با سید هاشم قریشی را داد.

به گلزار شهدای کهنگ که رسیدیم مادری را مشاهده کردیم که در کنار قبر پسرش انشاء محبت را به تصویر می کشید.

بله، او همسر خیری بود که قرار ملاقات با وی را داشتیم ولی از مصاحبه امتناع کرد و بار مصاحبه کامل را به دوش همسرش انداخت.

به سالنی که در کنار گلستان شهدا در حال آماده شدن بود رفتیم و با استقبال بسیار آقای قریشی مواجه شدیم.

سید هاشم از قسمت حرف می زد که گلی را از زندگیش چید تا عاملی جهت قرار دادن سرمایه ای به بیت العباس شود.

خیر کهنگی سهامدار معدن آهن بود ولی موج سادگی در اخلاقش باعث شد تا خود را فیلم بردار سالهای 60 بخواند، زیرا او در بحبوهه جوانی در امر تدوین و عکاسی تبحر خوبی داشت و تلاش از او خیر بزرگ بیت العباس ساخت.

وی صادقانه حرف می زد و افزود: قبل از فوت فرزندم کارهای خیر جزئی انجام می دادم ولی با از دست دادن فرزندم و انتقال وی برای خاک سپاری به روستای کهنگ به دلیل نبود امکانات ابتدایی برای حاضران در مراسم با پیشنهاد حاج حسن جوکار عزم خود را جزم سالنی جهت رفاه مردم روستا کردم.
قریشی ادامه داد: بعد از مراسم پسرم در تاریخ 31 شهریور 92 با خرید دو پلاک زمین به ساخت سالن دو طبقه به نام بیت العباس اقدام کردم و تا امروز 400 میلیون تومان سرمایه خود را وقف ساخت این سالن نموده ام و امیدوارم تا تاریخ 20 شهریور 93 جهت افتتاح آماده بهره برداری شود تا لبخند را بر چهره زحمت کشان روستا ببینم.

سید هاشم از خیرین خواست تا سرمایه ی خود را در روستاهای محروم خرج کنند زیرا این روستاها کم تر توسط افراد و مسئولین دیده می شود.

وی از تشویق خانواده جهت این اقدام سخن گفت و در این زمینه خاطرنشان کرد: اگر حمایت های خانواده نبود قطعا نمی توانستم این کار را انجام دهم، کاری که زیباییش مالک نشدن مال و دعای خیر مردم است.

خیر امروز ما به قسمت اعتقاد داشت و علی رغم ناراحتی از غم دوری فرزند تصریح نمود: شاید اگر پسر 28 ساله ام از کنارم نمی رفت فکر انجام این کار خیر لحظه ای در ذهنم جریان پیدا نمی کرد ولی به عنوان فردی که شیرینی کار خیر را چشیده است به همه ی افرادی که استطاعت مالی جهت امر خیر را دارند پیشنهاد ورود به این عرصه را دارم تا بتوانند دستی در باقیات صالحات داشته باشند.

وی در پایان از پیگیری های حاج حسن جوکار در زمینه حل مشکلات روستا تشکر داشت .

برایمان هر چند آمدن 150 کیلومتر تا روستای کهنگ در ماه رمضان کمی سخت بود ولی دیدن نگاه ساده خیر روستا و خوشحالی اهالی کهنگ ارزش هزاران کیلومتر مسیر از فرش تا عرش را داشت.