پسر گوهر گفت: مادرم زن تنهایی بود و من مدام به او سرکشی می‌کردم. او دیروز تماس گرفت و گفت یکی از بچه‌های محل که پسر جوانی است برای او بسته‌ای آورده است. امروز وقتی مادرم به تلفن من جواب نداد نگرانش شدم و به خانه‌اش آمدم که با این صحنه روبه‌رو شدم. مأموران در نخستین گام هویت آورنده بسته حمایتی را که مردی ۲۱‌ساله به نام مسعود و از بستگان دور مقتول بود، شناسایی و او را در حالی که به محل جنایت بازگشته بود بازداشت کردند.

متهم در بازجویی‌های ابتدایی جرم خود را انکار کرد، اما صبح دیروز وقتی برای تحقیق به دادسرای امور جنایی تهران منتقل شد به قتل اعتراف کرد.

متهم در ادامه به دستور قاضی واحدی برای تحقیقات بیشتر در اختیار کارآگاهان اداره‌دهم پلیس‌آگاهی قرار گرفت.گفتگو با متهم

نه، من سیگار هم نمی‌کشم.

بدهکار بودم و به خاطر بدهی‌ام تحت فشار بودم که این تصمیم را گرفتم.

البته قصد قتل نداشتم و فکر نمی‌کردم هنگام سرقت مرتکب قتل شوم و می‌خواستم او را بیهوش کنم که این اتفاق افتاد.

نه، با خودم گفتم بیهوش می‌شود و به کما می‌رود و من هم تا زمانی که به هوش بیاید بدهی‌ام را دادم و بعد هم فرار می‌کنم و در این مدت هم خانواده‌ام از شاکی رضایت می‌گیرند.

از دوران کودکی علاقه زیادی به موتور سیکلت داشتم تا اینکه دیپلم گرفتم و در کارگاه مبل‌سازی شروع به کار کردم. چند ماه قبل از صاحبکارم ۱۰‌میلیون تومان مساعده گرفتم و با قسمتی از آن موتور سیکلتی خریدم و بقیه پول را هم خرج کردم. قرار بود چند ماه بعد مساعده را برگردانم، اما نتوانستم بدهی‌ام را بپردازم که صاحبکارم تهدید کرد، اگر بدهی اش را پرداخت نکنم موضوع را به پدر و مادرم می‌گوید و همچنین گفت از خانه‌مان فیلم تهیه کرده و در فضای مجازی منتشر می‌کند و می‌گوید صاحب این خانه بدهکار است و بدهی‌اش را پرداخت نمی‌کند تا آبروی من و خانواده‌ام برود.

موتور سیکلت را فروختم، اما ۴ و نیم‌میلیون تومان کم آوردم و از طرفی هم پدرم بیمار است و پولی نداشت که از او قرض بگیرم.

مقتول از بستگان ما بود و او را خوب می‌شناختم. از طرفی هم دو هفته قبل هم بسته حمایتی از مسجد گرفتم و برای او بردم که آنجا متوجه النگوها و انگشتر او شدم.

در این مدت که صاحبکارم مرا برای پرداخت بدهی‌ام تحت فشار قرار داده‌بود به راه‌های زیادی فکر کردم تا اینکه یک هفته قبل تصمیم گرفتم طلاهای زن همسایه را سرقت کنم.

بعد از طراحی نقشه روز حادثه به مسجد رفتم و بسته حمایتی گرفتم. قسمتی از مواد غذایی را به خانه‌مان بردم و قسمتی را هم به خانه گوهر بردم و آنجا تحویل دادم. او زمان تحویل با پسرش مشورت کرد و به همین خاطر از خانه او بیرون آمدم تا اینکه بعد از اذان دوباره به بهانه اینکه دسته کلیدم را در خانه او جا گذاشته‌ام به خانه گوهر برگشتم. گوهر در را به رویم باز کرد که دیدم در حال خوردن افطاری است. او برای من چایی آورد که او را هل دادم و زمین خورد و بعد با سینی چایی به سرش کوبیدم. فکر کردم بیهوش شده، اما او برخاست که این بار چاقویی که برای خوردن پنیر کنارش بود برداشتم و…

پس از حادثه طلاهای او را سرقت کردم که متوجه شدم خانه‌اش دوربین مداربسته دارد و برای اینکه شناسایی نشوم دستگاه ذخیره آن را کندم و در بیرون داخل سطل زباله‌ای انداختم و طلاها را هم به خانه مادر بزرگم بردم و داخل سرویس بهداشتی آن‌ها مخفی کردم.

پس از حادثه خیلی ترسیده بودم، اما نمی‌دانستم که گوهر به قتل رسیده یا نه که به سراغ یکی از دوستانم رفتم و گفتم اگر فردی از ناحیه گردن با چاقو زخمی شود زنده می‌ماند که به من گفت «نه». بعد از این ترسم بیشتر شد که این بار به سراغ یکی دیگر از دوستانم رفتم و همین سؤال را کردم که از من پرسید چرا این سؤال می‌پرسم و من هم به دروغ گفتم کلیپی دیده‌ام که سه‌زورگیر به بهانه دادن بسته معیشتی پیر زنی را خفت کرده و با چاقو او را زده‌اند و به خاطر همین این سؤال برای من پیش آمده است.

شب حادثه تا صبح نخوابیدم و در کوچه خیابان سرگردان بودم تا اینکه عصر تصمیم گرفتم به در خانه گوهر بروم که ببینم زنده است یا فوت کرده است. وقتی به آنجا رفتم مأموران پلیس مرا شناسایی و بازداشت کردند.

خیلی پشیمان هستم و نمی‌دانم چه سرنوشتی در انتظارم است.