به گزارش اصفهان شرق؛  اگر چه روزه در خاطره اکثر نوبالغین، جذابیت و هیجان خاصی دارد تا جاییکه ممکن است نماز نخواند ولی روزه بگیرد، اما هر ساله با ورود به ماه مبارک رمضان شاهد گلایه‌مندی‌هایی از سوی برخی والدین در موضوع روزه‌داری فرزندانشان هستیم.

گلایه‌هایی از این جنس که فرزندم برای سحری بیدار نمی‌شود یا قبل از افطار بی‌تابی می‌کند و مواردی این چنینی، لکن از جمله مواردی که مشاهده آن خانواده‌های متدین را نگران و آشفته می‌کند این است که شاهد روزه‌خواری پنهانی فرزند نوبالغ شان هستند.

میثم یاسا در این باره اظهار داشت: ابتدا با عنایت به فرمایش امیرالمومنین علیه السلام که فرمودند: با خشم تربیت [ممکن] نیست، آنچه مهم است کنترل خودمان است به نحوی که مغلوب خشم خود نشویم و احساسات مذهبی خود را در راستای خشم و پرخاشگری هزینه ننماییم و در عوض به ریشه‌یابی مشکل اقدام کنیم.

کارشناس مرکز ملی پاسخگویی نمایندگی اصفهان  ادامه داد: براین اساس باید گفت نخست گاهی اوقات دلیل این رفتار حواس‌پرتی او و عادت روزهای گذشته او برای خوردن و آشامیدن است، چه بسیار دیده شده که یک بزرگتر را در حال خوردن و آشامیدن دیده‌ایم در حالیکه او فراموش کرده امروز روزه است. پس این رفتار اختصاصی به افراد کم سن و سال ندارد.

وی ادامه داد: دوم آنکه اگر واقعا مطمئن شدیم که تعمدا مشغول روزه‌خواری است، ابتدا باید از روش‌های پیشگیرانه استفاده کرد، مثلا خوب است چند روز قبل از ماه مبارک رمضان یا همین حالا که متوجه روزه خواری او شدیم،به اتفاق سایر اعضای خانواده جلسه‌ای تشکیل دهیم و در کمال صمیمیت، به مطالعه مسائل مربوط به روزه خواری و کفاره آن و مسائل مربوطه که در رساله آمده بپردازیم.

یاسا افزود: حالا فرض کنید درباره احکام روزه هم آگاه بود، بازهم تنبیه را جایز نمی‌دانیم، بلکه توصیه می‌کنیم با گفت‌وگو به دلیل کارش پی ببریم، مثلا شاید می‌خواهد مثل قبل از ماه مبارک رمضان، جنب و جوش داشته باشد که در این صورت با انجام یک برنامه‌ریزی مناسب، زمان فعالیت‌های او را کمتر یا در زمانی قرار می‌دهیم که هوا گرم نباشد و یا زمانی باشد که فشار کمتری به او وارد شود مانند لحظات منتهی به افطار یا بعد از افطار.

کارشناس مرکز ملی پاسخگویی نمایندگی اصفهان  بیان کرد: گاهی اوقات دلیل روزه‌خواری او ارتباط با دوستانی است که روزه می‌خورند که در این صورت باید ارتباطش را با دوستان مقید و محیط‌های معنوی مثل مسجد و … بیشتر کنیم.

وی عنوان کرد: باید توجه داشت که چون نوبالغین آستانه تحملشان پایین است باید از هر عاملی که تحمل او را در برابر سختی‌های روزه کاهش می‌دهد پرهیز کرد، به عنوان نمونه بعد از میل سحری، حتما باقیمانده غذا را از محل دید او دور نگه داریم تا کمتر وسوسه شود.

یاسا اذعان کرد: نتیجه آنکه تربیت دینی از ظرافت‌های خاصی برخوردار است که والدین و مربیان باید با آگاهی کامل عمل کنند تا خدای ناکرده متربی دچار آسیب نشود؛ نوبالغین به جهت آنکه هنوز تجربه و آگاهی کافی برای انجام تکالیف دینی خود ندارند و از سویی دیگر هنوز در حال و هوای کودکی و بلاتکلیفی به سر می برند ممکن است در ابتدای راه بندگی دچار اختلالاتی در عملکردهای دینی خود شوند که نمونه فوق یکی از آن موارد است که امیدواریم راهکارهای ارائه شده راهگشا باشد.

انتهای پیام/