به گزارش اصفهان شرق؛ ویروس کرونا، مرز نمی شناسد، ویروسی که زندگی تمام انسان‌ها در هر شغل و طبقه ای را تحت الشعاع خود قرار داده است. در این میان گروهی از افراد مانند کادر درمانی و پزشکی زندگیشان با زندگی بیماران درگیر شده، اما در مقابل مشاغل زیادی هم تعطیل شده اند.

فعالیت افراد در باشگاه های ورزشی و تماس بدنی و تعریق آنها ممکن است این مراکز را به یکی از مراکز انتقال دهنده ویروس تبدیل کند، به همین دلیل تعطیلی اماکن و باشگاه‌های ورزشی یکی از موثرترین اقداماتی بود که در زمان شیوع این ویروس به موقع انجام شد.

ماندن در خانه برابر با سلامتی است

آرام، یکی از مربیان بدنسازی درگیر با این موضوع یک هفته ای است در خانه مانده و در این مورد به ایسنا، می گوید: خیلی سخت است؛ اما باید بتوانیم آن را تحمل کنیم. کار ما در حوزه سلامتی است و ماندن در خانه در این زمان برابر با سلامتی است. درست است از نظر مالی دچار آسیب شدید شده ام، اما ترجیح می دهم در خانه بمانم تا اینکه از خانه بیرون بروم و هر لحظه استرس ابتلا به این بیماری را داشته باشم.

او ادامه می دهد: با توجه به ماهیت فعالیت های ورزشی و درگیری تنفسی که ایجاد می شود، افراد در طول تمرین سرفه یا عطسه می کنند، جدای از تعریقی که دارند، پس به راحتی می توانند در صورتی که ناقل باشند آن را منتقل کنند. جدای از اینکه هنوز به طور کامل در مورد این ویروس نمی دانیم. بسیاری از توصیه هایی که می شود براساس رفتار این ویروس بوده اما اگر تغییر رویه دهد، آن وقت چه می شود؟

این مربی بدنسازی تاکید می کند: هدف ما رسیدن به سلامتی و داشتن بدنی سالم است که با بیرون رفتن بدنمان را در معرض خطر قرار می دهیم، بنابراین می توانیم در خانه بمانیم و با انجام حرکات ساده ورزشی همان فعالیت ورزشی روزانه را داشته باشیم.

آرام با اشاره به ارتباطی که با ورزشکاران تحت پوشش خود در این روزها دارد، می گوید: با موافقت تعدادی از شاگردانی که داشتم یک گروه در فضای مجازی ایجاد کردیم و در همان ساعتی که در باشگاه سانس داشتیم، همه آنلاین می شویم و فعالیت ورزشی خود را انجام می دهیم. بااین کار توانستیم روحیه خوبی به یکدیگر منتقل کنیم، حتی برخی از شاگردانم پیشنهاد دادند که هزینه کلاس خود را نیز به صورت اینترنتی پرداخت کنند، پس می توان راهکارهایی داشت، شاید برای همه، این راه حل قابل اجرا نباشد، اما برای گروهی مفید است.

بعدها به این خاطرات خواهیم خندید

محمد یکی دیگر از مربیان بدنسازی است که از تجربه این روزهای خانه نشینی خود، می گوید: من روزهای اول خیلی جدی نگرفتم و به باشگاه می رفتم، اما کم کم دیدم قضیه خیلی جدی تر از این حرف‌ها است و الان پنج روزی است که در خانه هستم، البته بعد از اینکه باشگاه‌ها به دستور وزارت ورزش و اداه کل ورزش و جوانان استان اصفهان تعطیل شد، باشگاه ما با تعداد محدودی از افراد برقرار بود و علاوه بر آن من با تعدادی از شاگردانم در محیط پارک فعالیت خود را ادامه می دادیم که یکی از آنها دچار علائم شد و بعد از آن همه ترجیح دادیم در خانه بمانیم.

او ادامه می دهد: روزانه حرکات ورزشی را به ورزشکارانم با استفاده از فضای مجازی آموزش می دهم و یا روزانه یک کلیپ از حرکات ورزشی می گذارم تا آنها انجام دهند، به هر جهت این ویروس فقط برای ما ایرانی ها نیست و همه دنیا با آن درگیر هستند، بنابراین باید با همدلی این دوران را پشت سر بگذرایم. بعدها به این خاطرات خواهیم خندید.

بعد از پایان این بحران به خودمان یک سفر خوب جایزه دهیم

عاطفه، مربی والیبال است، در حالی که می خندد و بغضی در صدا دارد، می گوید: یکی از شاگردانم درگیر این بیماری است و حدود ۱۰ روز است که در بیمارستان بستری شده، البته شنیدم چند روز دیگر مرخص می شود و این خبر خوبی است. اگر نگاهی به کل جامعه کنیم همه با این موضوع درگیر و به نوعی متضرر شده ایم، درآمد ما هم از راه ورزش است و حالا تعطیلی باشگاه‌ها موجب شده که در این ماه که بیشتر از هر زمان دیگری به درآمدمان نیاز داشتیم سراغ اندک پس اندازم برویم. سخت است اما نه به سختی در بیمارستان ماندن، وقتی فکر می کنم که اگر مریض شوم باید حداقل دو هفته روی تخت بیمارستان در یک محیط ایزوله بستری باشم، ترجیح می دهم در کنار خانواده و درخانه خودم باشم و به فعالیت های روزانه ام بپردازم.

او ادامه می دهد: درست است که رشته ورزشی من به گونه ای است که با توجه به آپارتمان نشینی نمی توان در خانه آن را انجام داد، اما با شاگردانم در ارتباط هستم، سعی می کنم به آن ها روحیه دهم و آن ها را تشویق به انجام حرکات بدنی و حرکات تخصصی بدون توپ کنم و تاکنون هم موثر بوده، الان حدود ۶ روزی است که کاملا در خانه هستم و تنها همسرم برای تهیه مایحتاج خانه برای زمان کوتاهی از خانه خارج می شود. اعضای خانواده به هم قول داده ایم بعد از پایان این بحران به خودمان یک سفر خوب جایزه دهیم.

این روزها خواهیم جنگید

امیر یکی از مربیان آکادمی های فوتبال سطح شهر اصفهان است که با تعطیلی اماکن ورزشی به نوعی خانه نشین شده است، در مورد اوضاع و احوال این روزهایش می گوید: اصلا یک روزی فکرشم را هم نمی کردم برای مدت طولانی مجبور به خانه نشینی باشم، البته تجربه خانه نشینی دارم چون در زمانی که فوتبال بازی می کردم رباط صلیبی پاره کردم و به خاطر جراحی مدتی در خانه بودم، اما خوب آن زمان رفت و آمد با دوستانم بود و چیزهای دیگر، اما الان…

او با اشاره به برخی کلیپ هایی که در فضای مجازی دیده، ادامه می دهد: واقعا نمی دانم در مورد برخی موضوعات و رفتار هموطنان چه واکنش یا حرفی بزنم. اکنون تنها یک چیز مهم است و آن ماندن در خانه و همدلی و همکاری است، اگر خودمان و دوستانمان را دوست داریم پس این کار را انجام دهیم. دیروز فیلمی دیدم که در محدوده زاینده رود پر از مسافر بود و در سطح شهر ماشین هایی که پلاک شهرهای دیگر را داشت، واقعا نمی دانم چه بگویم، اگر لحظه ای فکر کنیم که ممکن است در خوش بینانه ترین حالت این سفر خوش به بیمارستان ختم شود آیا باز هم حاضر می شویم راهی شمال یا اصفهان و یا هر شهر دیگری، شویم. این کار ما به چه قیمتی تمام می شود؟!

این مربی فوتبال خاطرنشان می کند: فکر کنیم این یک امتحان است، یک فرصت برای آزمایش ظرفیتمان، توصیه هایی که در خصوص موارد بهداشتی می شود را جدی بگیریم تا از این بحران به خوبی گذر کنیم. می دانم بعد از این دوران وضعیت اقتصادی از قبل هم بدتر خواهد شد، اما اگر به این مسئله اعتقاد داشته باشیم که هر زمین خوردنی بلند شدن هم دارد، قطعا با این روزها هم به بهترین نحو خواهیم جنگید. خدا نگهدار همه مردم باشد.

امیر می گوید: با توجه به این که بچه ها وابستگی شدیدی به فضای مجازی دارند از این فرصت استفاده کردم و فیلم ها و کلیپ های آموزشی را در گروهی که داریم برای آن ها ارسال می کنم و مرتب در ارتباط هستیم و کارهای تصویرسازی که قبلا در تمرینات انجام می دادیم را بیشتر انجام می دهم یا مواردی که در تمرینات کمتر می شد به آنها بپردازم و هم اینکه فرصت شده در زمان های خود در طول روز مطالعات و دانش خودم را نیز بالاتر ببرم.

انتهای پیام/ایسنا