به گزارش اصفهان شرق: چند سالیست که بخل آسمان دامنگیر مردمانی به جنس همت و مردانگی کویر شرق اصفهان شد. جای آب کنار کانال های سیمانی، سال به سال پایین و پایین تر آمد و آن روز بچه های جایزه بگیر سر خرمن هم فهمیدند که اوضاع در حال بحران است.

کارشناسان و محققان در وخامت اوضاع دعوت شدند تا فکری به حال بهبود ترک های زاینده رود کنند ولی شاید کمی دیر شده بود و کار درمان به درازا می کشید.

امروز گفتیم ای کاش زودتر متوجه بحران شده بودیم تا عملیات درمان و نسخه پیچی برای حوزه زاینده رود زودتر در زبان ها جاری می گشت و با درایت مسئولین شرق و غرب مسیر جواب دادن به درمان کوتاه تر می شد.

نکته ای که در اینجا حائز اهمیت است پرداختن به یک مساله و محو شدن مسائل دیگر در پیرامون حادثه است.

شاید بار یادداشت و اخبار زده شده در مساله ی آب، پینه هایی را بر این بخش وارد کرد و توجه به مسائل زیرین را در خود فرو برد و به ناگاه زمانی متوجه این امر شدیم که هنوز بحران خشکی بر طرف نشده، جوانه های بحران های دیگر بوجود آمد که داغ مشکلات را سنگین تر و نظاره مسئولین و متولیان امر را بیش از بیش احساس می کرد.

اینجا بود که متوجه بروز بحران شدیم

این را از نگاه خانم مدیر مدرسه چند ماهی است که فهمیدم، نگاهی که برای نجات مردم شهرش کم سوء می شد.

او از اوضاع زندگی و خالی شدن جیب مردان جوان تا امضایی که نامش طلاق است و اولین کلید رفع مشکل زوج های جوان می شود و یک باره ریسمان خانواده را پاره می کند سخن می گفت. غمگینی بار مشکلات اجتماعی و دیده شدن آن منوط به نگاه یک فرد، یک کارشناس و … نیست بلکه می بایست عمق مساله را شناخت تا مساله ای که با دست باز می شود را روزی با کم توجهی با چاقو پاره نکنیم.

بحران اجتماعی در کنار بحران اقتصادی تا اندازه ای جای خود را باز کرد که محمد حیدری مهر آبادی رییس شورای شهر ورزنه کار کردن روی این مساله را مهم و ضروری خواند و اظهار داشت: تبعات خشکسالی در منطقه زمانی در ریز گرد های تالاب و عدم برداشت محصول خلاصه می شد ولی در امتداد آن خانه هایی را می بینیم که از هم پاشید و کوچه هایی که یکباره آمار طلاقش بالا رفت.

حیدری از مردانی گفت که طلاق را راهی برای نجات از خجالت نداری در نزد فرزندانشان می دانستند.

وی زاینده رود دیروز را حیات بخش منطقه به واسطه ی آب دانست و با اشاره به ترک ها و ریز گرد های امروز تالاب او را عامل شیوع بیماری های صعب العلاج در منطقه و زرد شدن چهره ی سالم مردان و کودکان ورزنه خواند.

رییس شورای شهر ورزنه از بیماران صعب العلاج و بی سابقه بودن آن در ورزنه سخن گفت و از بهداشت خواست تا فکری به حال این معضل کند.

آری شاید موضوع بیماران سرطانی را از زمانی می بایست در لیست پیگیری قرار می دادیم که صندوقی جهت کمک به بیماران صعب العلاج در ورزنه پایه ریزی شد.

آن زمانی که اهالی منطقه ریز گرد ها و پساب های صنعتی و عدم تصویه آن را عاملی در ریزش موی سر عزیزانشان می دانستند.

تحقیقات می بایست گسترده شود تا روزی حسرت امروز و اقدام سریع در درگیری با مسائل حاشیه ی زاینده رود را نخوریم.

شاید نگاه فرماندار اصفهان به امر بهداشت یادداشت ما را هدفمند کرد زیرا کفیل در کارگروه فرهنگی پشتکار در امر بهداشت را مهم و ضروری خواند.

تیتر سخن کفیل امیدواری خاصی را به پیگیری ها در این حوزه می دهد: در حوزه سلامت مردم هیچ گونه ملاحظه ای نداریم/ برخورد شدید با متخلفان

در این راستا لازم دانستیم تا با ترک زاده مدیر بهداشت شماره 2 اصفهان گفتگویی داشته باشیم .

وی شیوع بیماری غیر واگیر را در کل شهرستان اصفهان خواند و خاطر نشان کرد: وجود این قبیل بیماری ها مختص ورزنه نیست بلکه در سالهای اخیر انتشار بیماری های غیر واگیر در همه نقاط بیشتر احساس می شود.

ترک زاده از پیگیری تحقیقات روی این مساله خبر داد و گفت: هر چند حوزه بهداشت مسئول انجام تحقیقات در این زمینه نیست ولی پیگیری لازم را با مسئولین ذیربط انجام می دهد.

آنچه در واژه ها نمایان شد روشن شدن چراغ قرمز دیگری در شرق اصفهان و توجه کارشناسان و محققان در این مسیر با اراده ای قوی می باشد.

دیروز با ترک های زاینده رود دستانی ترک خورد و امروز با خشکی زمین طلاق، رنگ عادی شدن به خود گرفت

و با مسائل حاشیه ی زاینده رود و بمب شیمیایی ریزگرد های تالاب، چهره اهالی زرد شد.

شاید یادداشت ها، خبر و گفتگو، نسخه ی رفع معضل نیست ولی می توان نوبتی برای ویزیت شدن معضلات اجتماعی به دست اساتید این بخش باشد.

توجه ویژه مسئولین به مسائلی از قبیل (آمار طلاق در شرق اصفهان، بیماری صعب العلاج و تنگ شدن نفس های مردان حوالی تالاب ) می تواند گره گشای زندگی مردم مظلوم شرق اصفهان باشد.

اگر صدایی نیست باید دانست بغضی سد راه صدا شده است.