اصفهان شرق- زهرا حسینی

2 اردیبهشت مصادف با روز زمین پاک یادآور حضور مسئولین و بنرهای حمایت از تالاب گاو خونی می باشد.

قطعا روزی که زنان سفید پوش در قالب زنان طرفدار محیط زیست در اطراف تالاب حضور یافتند را به خاطر می آورید، آن روز که دانش آموزان در پلاستیک های بزرگ در کف تالاب ماهی یونس شدند تا بگویند ما برای زنده ماندن تالاب گرمای کویر را تحمل می کنیم تا سوز گرما تالاب بین المللی ما را به آتش نکشد.

قطعا آن روز به فکر کسی خطور نمی کرد که روزی در روز زمین پاک کسی یاد تالاب نکند.

مادر بزرگ زاینده رود تنها در گوشه ی کویر ورزنه ناله سر دهد و گوشی جهت شنیدن ناله هایش نباشد.

تالاب

آن زمان که پسوند نامت را گسترش دادیم و تو را تالاب بین المللی خواندیم به این فکر بودیم که دلسوزان تو را از ورزنه به شرق اصفهان و از شرق اصفهان به جهان بکشانند تا همه تو را بشناسند و برای خشک شدن اشک چشمانت اشک بریزد و برای چین و چروک های پیشانیت، دارویی تجویز کنند تا جوان شوی .

شاید شرق، فکر کرد که همسایه ی دیگرت در گوشه ای از کشور که در همایش هایت شرکت کرد این روز را به خاطر دارد تا برای عیادت تو پا زمین گذارد و همسایه هم در فکر حضور کنار دیواری تو بود که این روز را در حمایت تو سفید پوش شود و تو را سنبل کویر کند.

همه به یادت بودند ولی ندانسته و یکباره به هم دیگر واگذار کردند و به فراموشی سپرده شدی .

روز زمین پاک آمد و کسی برای دیدارت حاضر نشد.

افرادی که در پارک های شهر به صورت نمادین زمین را پاک کردند تا به دیگران نشان دهند زمین یک بار مصرف نیست و می بایست به فرزندانمان تحویل دهیم یادشان نبود که در نگین شرق اصفهان چشمی باز مانده است که نگاه پیگیرانه ی شما را دیده و دانسته که حضورش منوط به حک بر روی نقشه ها و کنفرانس ها نیست.

ای کاش مقاله بودی تا تالاب

همایش های تالاب برگزار شد و همه حضور یافتیم ، میزگرد گرفتیم و تشویقت کردیم، تصاویر پر آبی و کم آبی تو را نشان دادیم تا بگوییم به یادت هستیم و با هر تپش قلب برای زنده ماندنت دعا می کنیم.

در راستای شناختن تو به جهانیان و حفاظت از پوشش گیاهی تو نمره ای ایده آ ل گرفتیم و از بنر حمایتی تالاب عکس یادگاری را قاب دیوار خانه کردیم تا بگوییم تالاب را دوست داریم، دوست داشتن هایی به سبک مدرن!

اینقدر ناله کردی که برایمان عادی شد

5 سال خشکسالی کم نیست ، 5 سال که آبی برای ورود به رگ هایت نبود، حتی اشک مصنوعی چشمان مادر بزرگم برایت سودی نداشت زیرا چشم هایت کم سو بود و نمی توانست قوت یابد.

حال که پیر شدی برایمان مهم نیست که در روزی به نام زمین پاک سری به پیکره ات بزنیم تا چه رسد به اینکه خم شویم و زباله های اطرافت را بر داریم.

مشغله های حیاتمان آن قدر اوج گرفته که بیماری تو در کنارش به چشم نمی آید.

در کنار تو همسایه ات بیمار است

گاو خونی، قلم بر دارد بنویس که شاید دلسوزان تو که در همین نزدیکی هستند نای راه رفتن برای دیدارت نداشتند تا برای شهرت تو قدم بر دارند، کوزه ی کنار خانه شان خشک بود تا برای تو قطره ای آب حمل کنند و بر صورت ترک خورده ات بکشند، این زمان جا داشت تا همسایگان دورتر که شما نماینده خود خواندید برای هر دوی شما چشم را باز می کردند و پیگیرانه در جستجوی راه حل می گشتند.

 ولی هیچ کس امروز 2 اردیبهشت 93 برای دیدن تو نیامد تا بگوید که حداقل هنوز زنده هستی.