به گزارش اصفهان شرق؛ در بین تمامی آداب و رسوم مختلف که برخی ریشه در فرهنگ ایرانی و اسلامی ما دارند و از گذشته تا امروز بدون تغییر باقی مانده‌اند. اما در این میان مراسماتی در طی سالیان شکل و شمایل دیگری پیدا کرده و حتی بعضا دستخوش بدعت هایی شده اند که سر نهادن به بعضی از این رسوم و قوانین و حتی به نوعی عادت ها متحمل شدن هزینه های خاص خود و شاید مهمترین آن ها هزینه مالی بیشتر را به دنبال دارد.

مراسم ختم و ترحیم یکی از این دست مراسمات است، مراسمی که در بعضی موارد آنقدر دستمایه تجملات مختلف شده که در کنار مراسم ازدواج از پایه های ثابت تالارها به شمار می آید؛ آداب پذیرایی با انواع میوه و غذا که هر چه خانواده داغدار از بهترین ها در پذیرایی بهره ببرند به حساب آبرومندی و وزین بودن مراسم و حتی ثواب بیشتر عزیز در گذشته گذاشته می شود.

در این میان و درکنار وجود کمترین آمادگی که از لحاظ روحی و روانی خانواده داغدیده برای مدیریت مراسماتی مثل پذیرایی از مهمانان وجود دارد هستند افراد و خانواده هایی که توان مالی لازم برای به جا آوردن این رسومات را ندارند و باید فشار مضاعفی را در کنار غم از دست دادن عزیز خود متحمل شوند.

روستای زفره از توابع بخش کوهپایه با جمعیت قابل توجه که اگر کمی مورد لطف مسوولان نیز قرار گیرد در تقسیمات هم شاید شرایط ترقی را به خود ببیند در برگزاری مراسم ترحیم و ختم آدابی خاص که در شرایط کنونی انجام ان کمی دشوار است را به خود می‌بیند.

این روستا علاوه بر جمعیت ساکن ارتباط خود را با مهاجران از این روستا حفظ کرده و در مراسمات مذهبی جمعیت زیادی را در خود جای می‌دهد و حتی مورد توجه کسانی است که پدران ان‌ها از این روستا مهاجرت کردند و تقریبا بسیاری از ان‌ها اموات خود را برا تدفین به اغوش روستا برمی‌گردانند از این‌رو مجالس ترحیم زیادی در این روستا برگزار می‌شود.

روستای زفره از توابع کوهپایه در مرداد ماه طرحی را کلید زده که در جلسه شورای روستا به تصویب رسیده است بر مبنای این طرح مقرر شده که تمامی مراسمات که در مسجد روستا برگزار می شود پذیرای به دور از تجملات مرسوم و معمول صرفا با چای و خرما انجام شود.

عباسعلی جعفری دهیار زفره درباره این طرح این چنین می گوید: بدعت ایجاد شده در پذیرایی های مراسمات ترحیم روستا باعث ایجاد فشار مضاعفی بر روی اقشار آسیب پذیر جامعه از جمله خانواده های تحت پوشش کمیته امداد می‌شد

او می‌گوید: آنچه باعث شده بود این افراد نیازمند بعضا به هر طریقی حتی به قیمت دریافت مبالغی به صورت نزول برای هزینه کردن در پذیرایی های مرسوم در مراسمات ترحیم متوسل شوند تا برای انجام یک عمل مستحب دست به کار حرام بزنند.

جعفری در ادامه عنوان کرد: اما اکنون با تلاش برای حذف این هزینه ها به صورت تصمیمی که از طرف شورا اتخاذ شد باعث می شود که افرادی که از لحاظ مالی تمکن لازم را ندارند بتوانند در قالب عدم اجازه مسجد برای پذیرایی های مرسوم از حاشیه هاو تبعات احتمالی هم در امان بمانند و به نوعی از خود رفع اتهام می کنند چرا که قانون مسجد اینگونه وضع شده است.

دهیار روستای درباره موثر بودن این تصمیم، می‌گوید: این تغییر حتما تاثیر مثبتی خواهد داشت و با توجه به این که در مسجد روستا و اماکن عمومی و حسینیه ما در اصفهان به نوعی به شکل قانون در آمده و در نتیجه اجرای آن در این اماکن اجباری است ولی افراد می توانند این مراسمات را به شکل های دلخواه خود و مرسوم گذشته در منازل خود برگزار کنند.

وی در ادامه گفت: این قانون از یکم مرداد رسما اجرایی شده و طبق برنامه ای که قرار است در سه فاز اجرایی؛ که در ادامه تلاش برای انتقال مراسمات از صبح و عصر به صرفا بعد از ظهر انجام شود در راستای حذف هزینه هایی همچون تهیه ناهار که کاملا اضافی به نظر می رسد.

جعفری اهداف این طرح را این‌گونه عنوان کرد: این موضوع برای کاهش فشار مالی بر خانواده ها و همین طور تغییر آدابی همچون پذیرایی با شیرینی ها که به نظر مختص مراسمات شادی است در حالی که خرما از منظر سنتی و اسلامی گزینه قابل قبولی است هم اکنون حتی در مساجد باب الرحمه اصفهان و مسجد نور تهران هم که حتی مراسمات افراد با طبقه اجتماعی بالا برگزار می شود بسیار کم هزینه برگزار می شود و این موضوع هیچ منافاتی با آمیزه های دینی ندارد.

وی ابراز امیدواری کرد که این طرح که به طور آزمایشی در روستای زفره انجام می شود و به نوعی از بخش کوهپایه آغاز شده است در کل بخش و حتی با کمک رسانه های اجتماعی در کشور همه گیر شود و از دغدغه های مردم در این زمینه کاسته شود و با هزینه این موارد غیر ضروری در مواردی همچون صدقات جاریه در ساخت مدرسه و کارهای عام المنفعه ضمن مشارکت در یک کار خیر ثوابی را نیز به روح درگذشتگان خود نثار کنند.

به نظر می رسد جامعه امروز به کمپین ها و حتی قانون های این چنینی بسیار نیازمند است چرا که فرهنگ تجمل گرایی و مصرف گرایی جای خود را به ساده زیستی داده است و به نوعی هزینه غیر ضروری بیشتر و حتی اسراف نوعی ارزش و جایگاه اجتماعی بالاتر را برای افراد در جامعه به ارمغان می آورد که این فرهنگ نیازمند بازنگری است.

انتهای پیام/