پرستار کمال آبادی:
توجه به پرستاران مختص روز پرستار نباشد/ بومی بودن و هم زبانی با مردم کمک زیادی به ما می کند
پرستار کمال آبادی به مناسبت روز پرستار، گفت: زمانی که از مرکز ۱۱۵ به ما آدرس مورد نظر را اعلام می کنند به علت آشنایی به منطقه زودتر به محل مورد نظر می رسیم و همچنین هم زبان بودن نیز در تشخیص نوع بیماری به ما کمک بیشتری می کند.
به گزارش اصفهان شرق، سالروز میلاد بزرگ پرستار تاریخ، روزی است برای قدر نهادن ذره ای از زحمات فرشتگان سفید پوش، فرشتگانی که رنج بیمار را رنج خود می دانند.
پرستاران شب و روز بر بالین بیمار بیدار می مانند تا ذره ای از درد و ناراحتی او را کم کنند، رسالتشان درمان است و در راهش قسم خورده اند که از هیچ تلاشی دریغ نکنند و پای قسمشان هم ایستاده اند.
روز پرستار، روز بزرگداشت دلسوزترین، پرتلاش ترین و تاثیر گذارترین افرادی است که در عرصه سلامت مشغول خدمت رسانی هستند، به حق تحمل فشارهای روحی، روانی و جسمی که بر پرستاران در رسیدگی به آلام و التیام درد های بیماران وارد می شود، کار ساده‌ای نیست.
سوم بهمن ماه مصادف با پنجم جمادی الاولی سال روز میلاد اسوه صبر و استقامت روز پرستار نامیده شده است، به همین مناسبت گفتگویی با پرستار مرکز اورژانش شهر حسن آباد انجام داده ایم.
اصفهان شرق: خودتان را معرفی و از سابقه کاریتان بفرمایید.
محمد محمدی کمال آبادی متولد سال 48 با سابقه خدمت 22 سال در بیمارستان امام خمینی(ره) شهر نیک آباد، اورژانس نائین و هم اکنون در اورژانس 15 شهر حسن آباد مشغول خدمت هستم.
شما با چه انگیزه ای این شغل را انتخاب کردید؟
از این که به هموطنانم کمک می کنم راضی هستم ولی از نظر مادی وضعیت خوبی نداریم، البته بنده این شغل را به خاطر معنویت آن انتخاب کرده ام و مزد اصلی را از خداوند می گیرم چون وقتی فردی را از مرگ نجات می دهیم از هزاران دلار برای من با ارزش تر است و طبق آیات قرآن کریم مثل این است که کل جامعه را زنده کرده ایم.
خانواده شما از داشتن این شغل راضی هستند؟
بله البته خانواده ما پرستاران بیشتر وقت ها نگران می شوند خصوصا همکاری مثل من که در اورژانش کار می کنیم، چون بعضی مواقع به علت پراکندگی منطقه جرقویه علیا باید با آمبولانس مسافت زیادی را برای رسیدگی به مصدومان تصادفات برویم و بیشتر مواقع نیز بیماران یا مصدومان را به اصفهان منتقل می کنیم و روزهایی بوده که سه بار به اصفهان برای انتقال مجروح یا بیماران قلبی رفته ایم.
دید و نظر مردم نسبت به پرستاران را چگونه ارزیابی می کنید؟
نظر بیشتر مردم نسبت به ما خوب است، ولی وقتی کسی به اورژانس زنگ می زند حتما اتفاقی مهمی رخ داده است و همه انتظار دارند که با کمبود امکانات و بعد مسافت کلیه اقدامات انجام شود و بعضی مواقع از ما طلبکار هستند ولی خوشبختانه فرهنگ احترام به پرستاران در حال بهبودی است.
یک پرستار در موقع حادثه همه تلاش خود را برای کمک به بیمار انجام می دهد و اگر خدای ناکرده اتفاق ناگواری بیفتد دیگر مقصر پرستار نیست.
پرستار اورژانش معمولاً با حوادث فوتی یا جراحات شدید مواجه است و همراهان ممکن است به علت ناراحتی طلبکار باشند ولی پرستاران الگوی صبر و استقامت هستند و نامگذاری این روز نیز با میلاد اسوه صبر و ایثار همراه بوده است و با این همه ایثار گری نباید فقط در روز پرستار نام و یادی از آن ها برده شود.
شما به عنوان یک پرستار بومی در این منطقه فعالیت دارید، آیا بومی بودن شما در خدمت رسانی به بیماران نقشی دارد؟
البته بومی بودن در این منطقه محروم بسیار مهم است، یکی وقتی از مرکز 115 به ما آدرس مورد نظر را اعلام می کنند به علت آشنایی به منطقه زودتر به محل مورد نظر می رسیم و همچنین هم زبان بودن نیز در تشخیص نوع بیماری به ما کمک بیشتری می کند و به صورت کلی آشنا بودن با مردم باعث تلاش و کوشش بیشتری در رفع مشکل بیماران می شود.
از خاطرات تلخ و شیرین دوران خدمت خود برای ما بگویید.
در طول خدمت ما هزاران هزار خاطره شیرین و تلخ اتفاق افتاده است ولی شیرین ترین آن در سال گذشته بود که فردی در شهر حسن آباد در اثر حمله قلبی دچار ایست قلبی شده بود که با به موقع رسیدن به بیمار و احیا کردن این فرد دوباره زندگی را به وی برگرداندیم.
خاطره تلخ هم در سال گذشته یکی از کارمندان اداره برق جرقویه که تازه ازدواج کرده بود در اثر واژگونی خودرو دچار جراحت شدیدی شده بود که با تلاش زیاد و آوردن بالگرد از اصفهان متأسفانه تلاش های ما به سرانجام نرسید و این فرد جان خود را از دست داد که این حادثه خیلی برای بنده ناراحت کننده بود.
سخن شما با مسئولان چیست؟
خواسته من از مسئولان این است به این قشر که همیشه باید گوش به زنگ باشند توجه بیشتری کنند و امکانات بیشتری را در اختیار آن ها قرار دهند تا ما هم بتوانیم به این مردم محروم کمک بیشتری داشته باشیم.
با مردم هم صحبتی دارید؟
از مردم و همراهان بیماران اورژانسی می خواهیم که در مواقع حادثه خونسردی خود را حفظ کنند تا عوامل اورژانس بتوانند راحت تر به بیمار خود رسیدگی کنند.
تلنگر…
سال هاست که در کشور ما، روز میلاد دختری از خاندان امامت و رسالت، یادگار فاطمه (س) و یادآور علی (ع)، زینب کبری (س) به نام روز پرستار نامیده و گرامی داشته می شود، در این سال ها با فرا رسیدن روز میلاد حضرت زینب و روز پرستار به پرستاران هدیه یا هدایایی اعطا می شود و هر نهاد و بیمارستان یا مجتمع درمانی، پرستار یا پرستارانی را به عنوان پرستار نمونه معرفی می کنند و بعد از آن پرستاران را با کوله بار مشکلات حرفه ای خود تنها می گذارند؛ تا سال آینده و تنها برای یک روز، دوباره وجدان جمعی به خاطر آورد و با تقدیری و هدیه ایی مراسم را با اتمام برساند.
با این وجود، این فرشتگان زمینی قسم خورده اند که روزهای سخت درد و بیماری بر بالین من و تو بیدار بمانند، کارشان تعطیلی و غیر تعطیلی و شب و روز هم نمی شناسد، کمبود پرسنل و اضافه کاری های اجباری و تعداد مراجعه کننده زیاد هم که باشد فرقی نمی کند، آن ها سر پیمانشان ایستاده اند و با هر سختی تیمار می کنند بیماری که تنها امیدش بعد از خدا به اوست.
انتهای پیام/صادقی
