سرویس: فرهنگ و هنر 18:00 - جمعه 03 آذر 1396

هنجار شکنی بجای هنجار سازی

تلویزیونی که خالی از ایده شده است؟

هدف فرمول یک از دعوت این مهمانها فقط و فقط دیده شدن بود چه اینکه آوردن چنین چهره­هایی در یک برنامه حداقل در خود شبکه­ های مجازی و برای خود فالورهای این افراد جذاب است اما واقعا چه شده که صداوسیما برای جذب مخاطب دست به هر کاری میزند و اعتقاداتی که سالها تبلیغش را می­کرد اینگونه به تمسخر گرفته است.

به گزارش اصفهان شرق، چندی پیش فرمول یک برنامه­ای که با یک اسم دو وجهی سعی دارد تمام جذابیتش را برای جذب مخاطب استفاده کند در اقدامی تامل برانگیز چهره­های سطحی شبکه­های اجتماعی را به برنامه خود دعوت کرد. اما این رفتارهای عجیب برنامه فرمول یک و سوالهای عجیب­تر علی ضیاء مجری شناخته شده در این برنامه باعث شد تا اعتراض حتی هنرمندان و چهره­های مشهور به این نوع نگاه سطحی مخرب که صداوسیما در حال اشاعه آن است شدت بگیرد.

واکنشهای چهره ­های مشهور به این موضوع هم خود قابل تامل بود چرا که هر کدام در انتقاد از این برنامه صحبتهای کلیدی جالبی را مطرح کردند.اعتراض امیرمحمد زند(+) و المیرا شریفی مقدم از چهره های شناخته شده تلویزیون در این راستا بیشتر دیده شد…

هدف دیده شدن در فضای مجازی است!

اما هدف فرمول یک از دعوت این مهمانها فقط و فقط دیده شدن بود چه اینکه آوردن چنین چهره­هایی در یک برنامه حداقل در خود شبکه ­های مجازی و برای خود فالورهای این افراد جذاب است اما واقعا چه شده که صداوسیما برای جذب مخاطب دست به هر کاری میزند و اعتقاداتی که سالها تبلیغش را می­کرد اینگونه به تمسخر گرفته است. (خود فرمول یک هم همانگونه که گفتیم دارای استعاره است و دو مفهوم را تداعی می­کند اول مسابقه اتوموبیل سواری فرمول یک و دوم فرمول درجه یک برای زندگی )

تلویزیون و عرصه­ای خالی از اندیشه ورزی

حقیقت آن است که تلویزیون مدتهاست از اندیشه ورزی خالی شده است. بعد از حضور سنگین سایه ماهواره بر فرهنگ کشور بحث رقابت با ماهواره باعث شد تا تلویزیون شعارزده دولتی که سالها در سایه بی­رقیب بودن به یک کارتل تبدیل شده بود و برنامه سازی در آن تنها به عده­ای خاص خلاصه شده بود به تکاپو بیفتند.

و بدتر اینکه دراین مسیر به ناگاه تلویزیونی که حتی برای جدید الورودها شروطی شبیه به راهزنان بیابان تعیین می­کرد به بی پولی خورد و این بی­پولی در کنار سیستم فرسوده و پر هزینه صداو سیما راه را برای ورود بازاریها به رسانه ملی باز کرد. تجاری که همانند سینما که نقش فروشی در ازای سرمایه گذاری در آن رواج یافته نتنها پیکر تنبل تلویزون را ورزیده نکردند، بلکه آن را وادار به پوشیدن لباسهای جلف برای دیده شدن کردند.

حضور افراد و چهره­ های زرد در صدا وسیما نیز بخشی از این اتفاق است. دراین بین صداوسیما که باید عرصه تضارب فکری باشد هم عملا دست از مناظراتی که برایش هزینه­ ساز است برداشت و بجز یکی دوبرنامه با مناظرات کم خطر حرکت خاصی در این عرصه برنداشت.

 

تکنیسینهای مقلد

اما این همه ماجرا نیست تلویزون از سوی دیگر پر شده است از تکنیسینهایی که خالی از ایده و نوآوری هستند و هنرشان تقلید کورکورانه و خرج ثروت ملی است. این موضوع متاسفانه حتی در برخی شبکه­های جدید التاسیس مدعی نیز به وفور یافت می­شود و تاسف بارتر اینکه این تکنیسینهای خالی از تفکر نام کارشان را مهندسی معکوس گذاشته­اند تا توجیهی بر بی­هنری و نامدیریتی در صدا و سیما باشد.

اینجاست که اهل فن از تقلیدهای عجیب و غریب صداوسیماییها از شبکه های مختلف و حتی شبکه های به کلی معارض فارسی زبان انگشت به دهان می مانند و از اینکه چطور فضایی برای نوآوری و خلاقیت در صدا وسیما نیست. و جایی که خلاقیت وجود نداشته باشد همانند فرمول یک تن به زردسازی و زرد انگاری میدهد و فعالیتهای زردی که آسیبش به اجتماع و نسل آینده کم از تهاجم فرهنگی نیست یکی یکی روی آنتن می روند.

 

دوران پسا تلویزون

در نقد برنامه زرد فرمول یک نظرات چهره ­ها همانگونه که گفتیم جالب و تامل برانگیز است.

 

اما این همه ماجرا نیست شبکه ­های دیگر نیز با این مشکل روبه رو هستند. چه نام برنامه تربیتی باشد چه نام تفریحی به راحتی می­توان رگه­هایی از زردسازی و سطحی نگری برای جلب توجه عوامانه مردم را دید گویی صداو سیمایی که باید خود به فضای مجازی جهت دهد ابزاری در دست مجازی نویسان و مجازی بازان شده است.

همانطور که گفتیم قسمت زیادی از مشکل جدا از ناکارآمدی­ها و فسادیهای قبلی که خود حدیث هفتاد من است فعلا بیشتر از بی­ پولی سازمان و پارتی بازی و بسته بودن آن است مشکلی که اگر زودتر حل نشود همانگونه که پیشگویی­های برخی جامعه شناسان مطرح کرده اند، باید به دوران پسا تلویزون بیندیشیم. چه آنکه همین الان هم این فضا به راحتی حس می­شود.

 

 

آیا کسی نیست که نهی از منکر کند

رسانه رسالت اولیه­اش همانگونه که از نامش پیداست رساندن پیام است. و به همین دلیل اهلی رسانه را پیامبران خبر نامیده­اند که باعث می­شوند مردم از جهل بیرون آینده و برای ساختن اجتماعی بهتر در آینده تلاش کنند ولی همین رسانه می­تواند همچون شمشیر دو دم باشد که نتنها به اجتماع آگاهی ندهد بلکه باعث جهل آنها نیز شود آنها را تا انحطات کامل پیش برد.

واین فرق رسانه اسلامی و غیر اسلامی است. رسانه غیر اسلامی از هر چیز برای دیده شدن استفاده می­کند چه این بحث دروغ و شایعه باشد چه زیبایی­های زنانه و بازی با خط قرمزهای اجتماع.

انتهای پیام/ندای اصفهان

دیدگاهتان را بنویسید

توجه: از انتشار نظرات توهین آمیز معذوریم.