به گزارش اصفهان شرق، اسفندیار امینی  اظهار داشت: جریان دائمی آب در رودخانه زاینده رود سبب تعادل بخشی آبخوان‌ها می شود.

وی بیان داشت: با توقف روند تخلیه بیش از ظرفیت اکولوژیک آبخوان‌ها، خطر فاجعه بار فرونشست زمین که از آن به زلزله خاموش تعبیر می شود از سر شهر، آثار تاریخی و زیرساخت های شهر دور می شود.

مدیر طرح‌های ساماندهی، حفاظت و بهره برداری رودخانه زاینده اضافه کرد: در شرایطی که رودخانه فصلی شده و سفره‌های آب زیر زمینی متناسب با میزان برداشت ها تغذیه نمی‌شود و از طرفی شهرداری برای تامین آب مورد نیاز فضای سبز و دیگر مایحتاج شهری به ناگزیر اقدام به برداشت آب از آبخوان‌ها از طریق پمپاژ آب از چاه‌های در اختیار می‌کند طبیعی است که آبخوان‌ها تخلیه می‌شود و پیامد آن خطر فرونشست سراسری زمین خواهد بود.

وی گفت: فرو نشست زمین به دلیل نشست نامتقارن و متداوم زمین راه حل سازه‌ای ندارد.

امینی با اعلام اینکه تنها راهکار، اقدام پیشگیرانه یعنی تعادل بخشی آبخوان از طریق برقراری جریان دائمی آب در رودخانه است، ادامه داد: باید دانست پس از وقوع فرونشست زمین، تغذیه آبخوان‌ها نوش داروی بعد از مرگ است.

وی ادامه داد:‌ زیرا فرونشست زمین در اثر فشار ناشی از وزن طبقات بالایی و فروافتادگی طبقات بالایی در فضاهای تخلیه شده آبخوان رخ می‌دهد و این روند بازگشت ناپذیر است.

مدیر طرح‌های ساماندهی، حفاظت و بهره برداری رودخانه زاینده گفت: در نتیجه علاوه بر خساراتی که به ابنیه تاریخی و مسکونی و غیره در داخل شهر وارد می کند، متاسفانه پس از جریان مجدد  آب منافذ عبور آب زیر زمینی به حالت اولیه بر نخواهد گشت.

وی اضافه کرد: وابستگی سلامت روانی جامعه شهری به جریان آب در رودخانه آنچنان است که بنا به اظهار برخی از مسئولان در زمان هایی که آب در زاینده رود جاری است، تشکیل پرونده های قضایی تا حد بسیار زیادی (تا ۳۴ درصد) کاهش می‌یابد.

امینی اظهار داشت: وجود آب امکان حفظ فضای سبز موجود و توسعه آن را فراهم می کند لیکن  بدون جریان آب در زاینده رود و با توجه روند تخلیه آبخوان ها، حفظ فضای سبز موجود هم میسور نیست و مقدار زیادی از آن خواهد خشکید.

انتهای پیام/مهر