حاشیه ای پر رنگ تر از متن در سفر انتخاباتی دکتر روحانی به اصفهان؛
صداهایی که امیدواریم شنیده شود/ آقای روحانی زاینده رود من کو؟
امروز در سفر تبلیغاتی دکتر روحانی به اصفهان، معترضان فرصت را مناسب دیدند تا صدای خود را هر طور شده امروز به گوش رئیس جمهور برسانند.
به گزارش اصفهان شرق، در سفر تبلیغاتی امروز رئیس جمهور به شهر اصفهان صداهایی در حواشی شنیده شد که هر چند این صداها قبلا نیز بلند شده بود ولی به گمانم، در طی این مدت شنونده ای پیدا نکرده بود. از این رو معترضان فرصت را مناسب دیدند تا صدای خود را هر طور شده امروز به گوش رئیس جمهور برسانند.
کشاورزان، کارگران، کسبه و جوانان جزو کسانی بودند که به امید شنیده شدن صدای خود در این تجمع حضور یافته بودند. برخی مچ بند سبز بسته بودند و ناراحت از اینکه چرا زاینده رود دائمی نیست. این امر نشان می داد به رغم توجه این افراد به حزبشان ولی عمل به وعده ها، برایشان مهمتر است. وعده هایی از همان جنس وعده هایی که در 16 بهمن 93 و در سفر رئیس جمهور به اصفهان، به اصفهانی های بامرام داده شد و ما همچنان منتظر عمل به آنها هستیم.
*کاش زاینده رود هم ارومیه بود؟!
سفر امروز رئیس جمهور، تبلیغاتی بود ولی با این وجود برخی از مردم که همیشه از فرصت های زمانی، بیشترین استفاده را می برند، با در دست داشتن برخی پلاکارد ها و دست نوشته ها به جمع حامیان دولت امدند و درد دل های خود از محقق نشدن وعده های دولت را گوشزد کردند.
خانم معصومه ابتکار دو سال قبل، طی سفری که به قصد ورزنه نبود، پا را فراتر از شهر اصفهان گذاشت و به تالاب بین المللی گاوخونی آمد؛ ابتکار به طرح جامع برای تالاب اشاره کرد و به گونه ای سخن گفت که انگار همین فردای سفرش گاوخونی مملو از اب می شود ولیکن با گذشت سه سال از آمدن روحانی به اصفهان و ابتکار به ورزنه، هنوز تالاب گاوخونی از وضعیت خشکی اسف بار، رنج می برد و جوان اصفهانی چه زیبا درد گاوخونی را فهمید که با حداقل امکانات اسم گاوخونی را در میدان امام اصفهان بلند کرد.
با کمال تاسف، امروز گاوخونی نه تنها به حقابه خود نرسیده است بلکه در خشکی و غبار ریزگرد، در حال جان دادن است و هیچ مسئولی توان برآورده کردن خواسته تالاب بین المللی را نداشته است.
16 بهمن 93 را به خوبی یادمان است که اقای روحانی در میدان امام و در مقابل صدها پلاکارد زاینده رود من کو، گفت: زاینده رود را احیا می کنیم؟!!
امروز زاینده رود هنوز وجود دارد ولی نه به شکل دائمی بلکه جاده ای خشک در اصفهان که انگار با سرچشمه های کوهرنگ قهر کرده است که توان جاری بودن دائمی را ندارد.
مردم امروز حق مطلب را ادا کردند و با در دست داشتن متن هایی در وصف این رودخانه، به رئیس جمهور دولت یازدهم اعلام داشتند که ما چهار سال است حقمان از جاری بودن زاینده رود را نگرفته ایم و از مصوبات نه ماده ای گرفته تا وعده شما پشت تریبون و صدها دوربین، نوشته هایی بر روی کاغذ مانده است.
*امروز کارگرانی با صدها غم آمده بودند که به رئیس جمهور از سفره خالی و جیب بی پولشان حرف بزنند
یکی از کارگران که دست های پینه بسته اش روایت کار طولانی را می داد، گفت: چهار سال منتظر بودم که به حق و حقوق خود برسم ولی افسوس که سال قبل تا تهران هم رفتم ولی پاسخی جز در بسته نشنیدم.
وی با ناراحتی تمام گفت: من با این سن توان کار دیگری ندارم و امیدوارم دولت دوازدهم فکری به حال اقشاری نظیر ما بکند تا از این فلاکت خارج شویم.
وی کمی ترس و دلهره داشت و نمی توانست به وضوح صحبت کند، شاید هم می ترسید مانند کارگران معدن با او برخورد شود و همین لقمه نان هم از دهان فرزندانش کم شود!
*وعده دوباره برای احیای زاینده رود!!!!!
امروز 24 اردیبهشت 96، در میدان امام اصفهان، باز اقای روحانی وعده ای دوباره برای احیای زاینده رود داد و گفت: در دولت یازدهم از خشکی دریاچه ارومیه جلوگیری شد و جان 14 میلیون ایرانی نجات پیدا کرد و این بار نوبت زایندهرود است؛ اصفهان به زنده بودن زایندهرود زنده است.
مردم توان شنیدن وعده ندارند زیرا چشمانشان عادت به عملی شدن وعده ها را ندارد.
*تصاویر از کانال های تلگرامی اصفهان گرفته شده است.
انتهای پیام/ حسن صادقی و غلامرضا قدرتی