به گزارش اصفهان شرق: وضعیت تیم ذوب آهن در لیگ سیزدهم همچنان مبهم است و با وجود اینکه هواداران این تیم علاقمند هستند تا بر خلاف واقعیت موجود دلشان را به هفته های آینده خوش کنند ولی سه بازی باقیمانده ذوب آهن در مقابل صبای قم،داماش گیلان و راه آهن آنقدر سخت هست که نتوان با قاطعیت در مورد اینده این تیم اظهار نظر کرد.

ولی ذوب آهن در حالی به این مرحله رسیده و هفته به هفته سقوط در جدول رده بندی را تجربه کرده که شاید خیلی زودتر از این ها می توانست خودش را به میانه جدول لیگ برساند و با کسب امتیازات لازم در این هفته ها با خیالی راحت به فکر بقا در لیگ باشد.

شاید خیلی از بازیکنان ذوب آهن به یاد آن روزی بیوفتند که در اولین هفته نیم فصل دوم لیگ تیمشان در ورزشگاه فولادشهر با یک گل از استقلال خوزستان عقب افتاده بود و پنالتی دقایق آخر مهدی رجب زاده با بی دقتی به بیرون زده شد تا خشت اول ذوب آهن در نیم فصل دوم از همان ابتدا کج گذاشته شود و امروز کار به جایی برسد که همه شاهد آن هستیم.

اما بازیکنان این تیم فرصت دیگری هم برای گرفتن امتیازات کامل در بازی های خودشان داشتند که پنالتی بی دقت محمد صلصالی در بازی مقابل گسترش فولاد هم به ثمر ننشست تا دو امتیاز ارزشمند دیگر هم از دسترس ذوب آهن خارج شود و در نهایت باید اشاره ای هم به بازی تیم تقوی در مقابل فجر سپاسی داشت که موقعیتهای بالای هشتاد درصد در مقابل دروازه فجر به هدر رفت و اتفاقا همان بازیکنان باتجربه ای که در بازی های قبلی مقصر اصلی نبردن های ذوب آهن بودند این بار هم نقش اول را بر عهده گرفتند و درست در روزی که باید با استفاده از تجربه خودشان به داد ذوب آهن می رسیدند برعکس اسباب ناکامی دوباره را فراهم کردند.

ذوب آهن امروز ترکیبی از بازیکنان جوان و با تجربه است که به نظر می رسد هنوز با یکدیگر هماهنگی لازم را پیدا نکرده اند و همانقدر که بازیکنان بی تجربه این تیم توانی برای کمک به تیمشان ندارند در مقابل با تجربه ها هم باری از دوش ذوب آهن برنداشته اند و مجتبی تقوی هنوز متوجه نشده که دلش را به کدام یک از بازیکنانش خوش کند.

اما جدای از بحث فنی عکس العمل بازیکنان ذوب آهن نسبت به نتایج ضعیف تیمشان هم جالب است و برای نمونه بازیکنی مثل محمد صلصالی که به واسطه بستن بازوبند کاپیتانی ذوب آهن بر روی بازویش مسئولیتی دو برابر در قبال تیمش دارد آنقدر از شرایط ناامید است که پیش بینی کرده در صورت سقوط مستقیم ذوب آهن به لیگ دسته اول باید به حال خودش گریه کند تا شاید از این راه تعصبش را به ذوب آهن نشان دهد.

صلصالی در شرایطی این صحبتها را مطرح کرده که باید به نوعی الگوی بقیه بازیکنان جوان در زمین مسابقه باشد و در این روزهای حساس شرایط را به سود تیمش عوض کند اما او نه تنها موقعیتهای مناسب گلزنی را یکی پس از دیگری هدر می دهد بلکه با این صحبتهایش نشان داده که خودش هم از شرایط ذوب آهن قطع امید کرده و با توجه به وضعیت فعلی هیچ چاره ای به جز گریه کردن در مقابل خودش نمی بیند.

اما امثال صلصالی و بقیه بازیکنان ذوب اهن بهتر است کمی به خودشان بیایند و به جای برنامه ریزی برای اشک و ناله در انتهای فصل موقعیتهای گلی را که نصیبشان می شود وارد دروازه حریف کنند تا ذوب آهن بیشتر از این شرمنده هوادارانش نشود.

منبع: صاحب نیوز