به گزارش اصفهان شرق، در حالی که هنوز مدت زیادی از زمان بازگشایی مدارس نگذشته است این روزها شاهد هجوم مهمان ناخوانده وشیوع پدیده ای ناخوشایند در مدارس ومراکز تحصیلی هستیم. “شپش” حشره ای که اخیرا در مدارس و اماکن شلوغ، که جمعیت متراکم دارد به سرعت در حال انتشار است.

ظاهرا این معضل گریبانگیر نسل های قبل هم بوده، ولیکن گمان نمی رفت با وجود پیشرفت علوم پزشکی و اشاعه ی فرهنگ رعایت بهداشت همگانی به مشکل فعلی مدارس تبدیل شود.

این مسئله که قصور از جانب کدام شخص مسئول یا نهاد بوده که شیرینی ماه مهر را به کام دانش آموزان تلخ واسترس را مهمان دائمی آنان و والدینشان کرده است جای بسی تامل دارد لیکن نقش اساسی آموزش و پرورش در این میان بیشتر به چشم می خورد.

قطعا رعایت بهداشت، برای قشر کم سن وسال و دانش آموزسخت تر از قشر بزرگسال است و در حالی که مدام شعار مدرسه خانه دوم بچه هاست را سر داده ایم، پس بازخورد آموزش های بهداشتی و تکمیلی مدارس، چه زمانی باید عملا نمود پیدا کند؟ و آیا اصلا آموزشی در کار هست یا خیر؟

بدیهی است یکی از نقاط ضعف سیستم آموزش مدارس، کمبود مربیان بهداشت می باشد که با یک بررسی میدانی، کاملا قابل اثبات می باشد.

مربیان بهداشت، حتما باید در مدارس حضور داشته باشند و ساعات بیشتری را صرف تفهیم آموزه های بهداشتی کنند. در این صورت حتما دانش آموزان هم، آموخته های بهداشتی را، اگر به صورت صحیح و اصولی آموزش داده شود، آویزه گوش می کنند و در مسیر پیشگیری گام بر می دارند و در هنگام مواجه شدن با چنین مشکلاتی می دانند راهکار چیست و راه مصونیت را می شناسند و رعایت می کنند.

اصول بهداشتی از جانب بزرگسالان هم، کماکان باید رعایت و در اماکن شلوغ همواره به کودکان گوشزد شود.

مسلما آموزش در مدارس و مقاطع پایه، کاربردی تر است و در دانش آموزان به خوبی نهادینه می شود و انعکاس آن در بزرگسالی و فرهنگ سازی یک اجتماع نقش موثری دارد. متاسفانه اکنون، در کنار تمام عواملی که در کیفیت تحصیلی فرزندان نقش منفی دارد، باید فاکتور شپش را هم اضافه کنیم و این به هیچ وجه شایسته و به نفع سیستم آموزشی یک کشور و در مجموع آموزش و پرورش نیست.

هر ساله شاهد اختصاص بودجه هنگفتی به بخش آموزش و پرورش هستیم، طبیعتا انتظار می رود مطابق با این دریافت، شاهد خروجی در خور توجه، رسیدگی اصولی و پیشرفت در حوزه مدارس و تعلیم و تربیت باشیم اما آنچه می بینیم افت آموزش ها، و تزلزل در داده های آموزشی است که تمامی ندارد.

تنها عاملی که تغییر می کند و سیری کاملا صعودی دارد، شهریه سالانه مدارس است. تفاوت چندانی هم بین مدارس دولتی و غیر انتفاعی وجود ندارد، مدارس غیر انتفاعی تنها سنگینی یک نام را به یدک می کشند و حتی با وجود شهریه های گزاف، موضوع شپش در این مدارس بیشتر خود نمایی کرده و ظاهرا شهریه بالا با کیفیت پایین، ارتباط دارد و مدارس غیرانتفاعی از نظر بی کیفیتی هم، غیر انتفاعی اند! هر چند اوضاع مدارس دولتی، به مراتب بدتر است.

آموزش و پرورش، هرساله با شروع سال تحصیلی جدید، رسیدگی مختصری به ظاهر مدارس دارد و با یک رنگ آمیزی ساده و تغییر میز و صندلی ها کار را تمام شده فرض می کند.

آنچه همواره مهجور می ماند، موضوع ارتقای تعلم و بحث کیفی آموزش ها است. مسلما نوسازی مدارس در بهبود روحیه دانش آموزان تاثیرگذار است، اما تنها نقشی مکمل در کنار سایر عوامل را دارد و درصد کوچکی از کل ماجرا است.

آنچه مسلم است کوتاهی و پای لنگ آموزش و پرورش، در موضوع بهداشت دانش آموزان است که پیامد منفی و تنش زای “شپش” را در پی داشته است.

حال پرسش این است: چرا آموزش و پرورش درسی با عنوان “حسین فهمیده” که اسطوره مقاومت از جانب امام خمینی (ره) معرفی شده و قطعا می توانست الگوی مناسبی برای دانش آموزان این نسل باشد را از کتب درسی حذف کرد؟!

ظاهرا مسائلی که نیاز جامعه امروز است و مخصوصا در این هجمه بی پایان فرهنگی ضرورت دارد، چندان برای آموزش و پرورش مهم تلقی نمی شود. وزارتی که مسئولیت پی ریزی شخصیت اجتماعی و فرهنگی فرزندان این مرز و بوم را عهده دار است، نه تنها الگوهای بی بدیل اسلامی و ایرانی را به کتب درسی اضافه نکرده، بلکه اقدام به حذف درسی کرده که شخصیتش نماد ایثار و از خود گذشتگی است.

حذف این درس، کم توجهی مسئولین آموزش و پرورش را به اموری نشان می دهد که باید باشد، اما نیست.

حال باید دید که آیا آموزش و پرورش می تواند بحران شپش را که نباید باشد اما هست، و از پیامدهای منفی کم کاری خودشان نیز حاصل شده، را از مدارس حذف کند؟

اقدام حداقلی در این زمینه، می توانست تحویل رایگان اسپری و شامپوهای ضد شپش، و توزیع بروشورهایی در این زمینه باشد که آن هم تاکنون صورت نگرفته است.

**********

* گلایه دانش آموزان و مادران از اوضاع نا بسامان مدارس

وقتی از مدیر یک مدرسه غیر انتفاعی سوال کردیم که آیا این اواخر با مشکل شپش دست به گریبان بوده اید یا خیر و اکنون اوضاع مدارس چگونه است، اینگونه پاسخ داد:

منکر نمی شوم که در چند سال اخیر، موضوع شپش همواره تهدیدی برای همه مدارس بوده است. مدرسه ما نیز سال پیش درگیر این مشکل بوده است ولی در حال حاضر این مشکل را نداریم.

اما برخلاف گفته های این مدیر، وقتی با دانش آموزان هم صحبت شدیم همگی متفق القول گفتند: همین اواخر دوستانشان در گیر این مشکل بوده اند و حتی مسئولان مدرسه از آن ها خواسته اند که موهایشان را کاملا کوتاه کنند و نیز برخی از دوستانشان، چند روزی به خاطر همین مسئله غیبت داشته اند.

قاعدتا مدیران مدارس، به علت اینکه به زعم خود نام و شناسنامه کاری مدرسه شان را، خدشه دار نکنند، این موضوع را کتمان می کنند و حاضر به گفتگوی صریح در این زمینه نیستند.

در این زمینه با برخی از مادران نیز، صحبت کردیم که آن ها هم حرف دانش آموزان را تائید کردند و گفتند که برخی از مادران بعد از درگیر شدن فرزندشان، مدارس را مطلع نمی کنند و همین امر موجب شیوع بیشتر آن می شود. این والدین همچنین، از وضعیت بهداشت مدارس گله مند بودند و از اینکه حتی در برخی از مدارس اصلا مربی بهداشت وجود ندارد که با وجود این مشکل، دانش آموزان را چک کند شاکی بودند. آنها همچنین گفتند: دائما مجبورند که بچه ها را استحمام کنند و وضعیت رسیدگی آنها چند برابر شده است و کم کاری مدارس در این زمینه نیز بر عهده آنان است.

*************

کارشناسان بهداشت، در زمینه پیشگیری و درمان شپش چه می گویند؟

کارشناسان بهداشت معتقدند انتقال شپش تنها از دو راه ممکن است:

۱-اماکن عمومی و شلوغ، باعث انتقال از شخص مبتلا به شخص سالم می شود. در صورت تماس مستقیم و یا نزدیک شدن بیش از حد به فرد مبتلا، انتقال شپش قطعی است.

۲-تماس با اشیا یا وسایل شخص مبتلا وسایلی مانند لباس، حوله، ملحفه، اسباب بازی و…

بنابر این رعایت حد فاصله با سایر اشخاص، رعایت بهداشت فردی، مانند استحمام روزانه و نظافت و آفتاب دهی وسایل منزل از راه های پیشگیری می باشد.

راهکارهای درمانی توصیه شده توسط کارشناسان بهداشت به شخص مبتلا به شپش:

۱-شخص مبتلا لازم است بلافاصله موهای خود را کاملا کوتاه و دوره درمانی خود را با شامپوهای ضد شپش تجویز شده توسط پزشک، آغاز کند.

۲-همواره لباس های خود را در حرارت بالا بشوید و سپس خشک، آفتاب دهی و اتو کند.

۳-تمام اشیا و وسایلی که قابل شستشو هستند را کاملا شسته و در آفتاب قرار دهد.

۴-محیط زندگی اش را مرتبا تمیز و جاروکشی کند. البته منزل نیازی به سم پاشی ندارد چرا که شپش در محیط خارج از بدن، تنها ۲۴ ساعت زنده می ماند.

۵- در کنار استفاده از شامپوهای مخصوص، می توان از سرکه نیز به عنوان یک ضد عفونی کننده محلول در آب، استفاده کرد.

**************

قصه بی سر انجام شپش، بالاخره به صورت مقطعی و موقت، تمام می شود اما این که چگونه و با چه راهکاری تمام می شود مهم است.

دانش آموزان و والدین در این بحبوحه اهمال و بی توجهی، منتظر اقدام عملی در این زمینه هستند. ما نیز منتظر شنیدن پاسخ صریح مسئولان آموزش و پرورش در مورد این موضوع مطرح شده، هستیم.

انتهای پیام/راه دانا