به گزارش اصفهان شرق، به نقل از صاحب نیوز، با شروع ماه مبارک رمضان به دلیل حال و هوای معنوی خاصی که این ماه دارد طبیعتا مراسم جمعی عبادی در مساجد و حسینیه ها خیلی بیشتر از همیشه برگزار می شود؛ به نوعی رونق مساجد در ماه رمضان بالاست که این خود نشان از ظرفیت بالای این ماه دارد و نباید با اهمال ورزی و بی توجهی آن را هرز داد.

اغلب خانواده ها به دلیل همراه داشتن فرزندان خردسال به خوبی نمی توانند از مراسم دینی و قرآنی این شبها فیض ببرند برای همین یا از حضور باز می مانند و یا مجبورند تمام حواسشان به فرزندان شان باشد و از توجهات معنوی و سخنرانی ها محروم می شوند البته ممکن است برخی مساجد برای این دست از خانواده ها مکانی مشخص تعبیه کرده باشند تا دغدغه والدین کمتر شود اما آنچه مسلم است اکثر قریب به اتفاق مساجد کشورمان دارای چنین فضاهایی نیستند تا والدین بدون نگرانی فرزندان خود را آنجا بگذارند و خودشان به مراسم و آیین های مذهبی برسند.

از طرفی به دلیل سبک زندگی تازه ای که در جامعه نهادینه شده است بیشتر پدر و مادرها هر دو شاغل هستند و فرصتی برای بچه های خود ندارند شاید همین سبک جدید زندگی که متاسفانه با بی سیاستی مسئولان امر که بیشتر اهل حرف هستند تا اقدام و عمل باعث می شود تا کم کم حضور نسل آینده را در مساجد را کم رنگ تر و کم رونق تر ببینیم چرا که همیشه یکی از دلایل اولیه مسجدی شدن خیلی از افراد اهتمام والدین آنها به مسجد بردنشان از سنین کم بوده است.

حال با این توضیح سوالی که مطرح می‌شود آن است چرا در کنار اهتمام به ساخت مساجد و درآمدسازی برای مساجد که بیشتر به امور تجاری اختصاص دارد به تاسیس مهدکودک‌های مذهبی و فرهنگی نمی‌پردازیم؟! چرا مکانی در مساجد به عنوان مهد کودک یا خانه کودک درنظر گرفته نمی شود تا از همان ابتدا کودکان را با مسجد، ‌نماز و محیط اسلامی مانوس و آشنا شوند و والدین در هنگام نماز از جهت کودکان‌شان معذوریت نداشته باشند و با فراغت بال آنها را به مهد کودک‌های مساجد بسپارند؛

این درحالی است که در برخی مساجد عده‌ای به‌خصوص مذهبیون کهنسال یا بعضا برخی خادمان رفتار نامناسب با کودکان که بالفطره بازی و شیطنت در ذات شخصیت آنها قرار دارد انجام می دهند که البته اغلب عمدی نیست به دلیل سن وسال بالا حوصله بچه ها را ندارند و با آنها تندی می کنند اما همین رفتارها باعث زده شدن کودک و یا والدین آنها از محیط مسجد و نماز می شود.

دوستی می گفت زمانی که خیلی کم سن وسال بودم با لباسی رنگی و و تیپ کودکانه مسجد رفتم خادم مسجد تا من را دید اخمی کرد و گفت مسجد جای قرتی بازی نیست این چه سر و وضعی است !! و من جلوی دوستان خجالت کشیدم از آن به بعد هیچ وقت دوست نداشتم به مسجد بروم و ذهنیت بدی در من شکل گرفت.

با خاطره او یاد تذکرات همیشگی و جالب حجت الاسلام قرائتی افتادم که چقدر در این خصوص دغدغه دارد و در سخنرانی های خود مدام توصیه می کند باید بچه ها به مساجد آورد و مانوس کرد.

لذا به نظر می رسد با شروع ماه مبارک رمضان از فرصت پیش آمده بهره برداری کامل را برد چه خوب است مساجد با توجه به تغییرات خود و به اقتضای شرایط موجود جذابیت های خود را برای کودکان و نوجوانان بالا ببرند و کاری کنند تا برای بجه ها به محیطی خاطره انگیز و زیبا تبدیل شود؛ البته می توان با اقدامی بهینه مهد کودک های محلی در مساجد به طور دایم ایجاد کرد تا تنها به غیر از ماه رمضان و اوقات شرعی نیز بچه ها در آنجا رفت و آمد داشته باشند و در محیطی سالم و مذهبی آموزش ببینند و کودک از همان ابتدا یاد بگیرد پاتوقش مسجد است حتی والدین که این روزها خانواده ها کوچک و محدود شده هر وقت خواستند به هر جا بروند با خیالی اسوده و راحت کودکشان را به مسجد بسپارند این موضوع به مرور زمان باعث می شود تا مساجد به بهترین مامن خانواده ها و فرزندان تبدیل شود و البته آسیب های اجتماعی را هم در جامعه حال و آینده می کاهد.