به گزارش اصفهان شرق، زنان غربی که خودخواسته به داعش می پیوندند چه در سر دارند؟ چطور زنی که از حقوق دموکراتیک و برابر به موجب قانون برخوردار بوده است می تواند به گروهی بپیوندد که وی را مورد سرکوب قرار خواهد داد؟

در تعبیری جنسیت زده، برخی معتقدند که ستیزه جویان داعش با استفاده از شبکه های اجتماعی و اینترنت، به شستشوی مغزی دختران جوان پرداخته و آنها را متقاعد می کنند که خانه خود را ترک کرده و به داعش بپیوندند. اما همانطور که گفته شد این تعبیر جنسیت زده است و این گونه وانمود می کند که زنان به راحتی می توانند تحت تاثیر قرار بگیرند. مشکل این روایت اینست که تعریفی منفعلانه و جانبی از رادیکالیزه شدن زنان مقابل مردان دارد. در صورتی که تحقیقات انجام شده نشان می دهد که زنان عضو داعش خود فعالانه مانند مردان برای جذب زنان دیگر فعالیت می کنند. از سوی دیگر این روایت بر قدرت بیش از اندازه ستیزه جویان بر شناسایی و اقناع هدف های خود تکیه دارد. این در حالیست که بررسی ها نشان می دهد که پیگیری امور پیوستن به گروه های افراطی و ارتباط گیری با واسطه های آن عمدتا از سوی خود شخصی که به گروه تمایل دارد، صورت می گیرد.

بررسی یک ساله فعالیت های زنان غربی مسلط به زبان انگلیسی در فضای مجازی که به داعش پیوسته اند نشان می دهد که این افراد با تمایل شخصی کامل- و نه تحت فشار و اقناع نیرویی دیگر- به این گروه پیوستند. داعش بر خلاف دموکراسی های لیبرال غربی که در بستر جامعه آن زندگی می کردند، بازتابی از باورهای اعتقادی و اخلاقی آنها است. آنها خواهان زندگی تحت لوای خلافت و طبق قانون شریعت هستند. آنها حمایت از خلافت را وظیفه دینی خود می بینند. آنها آزادی را آن گونه که اندیشمندان غربی تفسیر می کنند، نمی خواهند. آنها به دنبال فمینیسم نیستند، بلکه به تعبیر خود دنبال اطاعت از خدا و قانون الهی هستند.

اسکات اتران، استاد انسان شناسی در دانشگاه اکسفورد و مرکز ملی تحقیقات علمی فرانسه این زن ها را پست فمینیسم می خواند. به گفته وی: «این زنان از آینده ای که به لحاظ فرهنگی تیره و تار است و در آن مرزهای جنسیت از بین می رود، بیزارند.» داعش خط قرمزها را مشخص می کند و بین زن و مرد و مسئولیت ها و نقش های آنها تفکیک قائل می شود. هشتگ هایی از سوی این زنان در شبک های اجتماعی تحت عنوان اهداف واقعی زنان منتشر گردیده است. اما این به معنای عدم تایید خشونت جاری در رویه داعش از سوی این زنان نیست. اتفاقا بسیاری از آنها این اقدامات را موجه دانسته و حتی جرات انجام آن را هم دارند.

دغدغه اصلی این زنان دنیا و امور مادی است که آن را فاسد و آلوده می دانند. همین انگاره است که به لحاظ سمبلیک اهمیت استفاده از تقاب را در میان آنها بالا برده است.

با همه اینها تناقض موجود در این جاست که این زنان نیز در حلقه امور دنیوی احاطه شده اند و به نوعی به آن خو کردند. استفاده آنها از تکنولوژی می تواند تجلی گر همین موضوع باشد. عکس های این زنان در صفحات اینستاگرام از غذاهایی که پخته اند و یا عکس های خودشان با نقاب و یا بخش هایی از فضای خانه این دوگانگی را بیشتر آشکار می کند.

منبع: فارن پالسی / ترجمه: تحریریه دیپلماسی ایرانی