1. إذا كانَ يَوْمُ القيامَةِ نادى مُنادٍ: يا أَهْلَ الجَمْعِ، غُضُّوا أَبْصارَكُمْ حَتى تَمُرَّ فاطِمَة (كنز العمّال ج 13 ص 91 و 93)
ـ روز قیامت منادی به اجتماع کنندگان در صحرای محشر اعلام می کند: چشم فرو بندید تا فاطمه عبور کند.

2. كُنْتُ إذا اشْتَقْتُ إِلى رائِحَةِ الجنَّةِ شَمَمْتُ رَقَبَةَ فاطِمَة، (منتخب كنز العمّال ج 5 ص 97)
ـ من هر گاه مشتاق به بوی بهشت می شدم، گردن فاطمه را می بوییدم.

3.  حَسْبُك مِنْ نساءِالعالَميَن أَرْبَع: مَرْيمَ وَآسيَة وَخَديجَة وَفاطِمَة، (مستدرك الصحيحين ج 3 باب مناقب فاطِمَة ص 171)
ـ چهار زن برای شما (به عنوان الگو و بزرگی) کافی است: مریم، آسیه، خدیجه و فاطمه.

4. يا عَلِي هذا جبريلُ، يُخْبِرنِي أَنَّ اللّهَ زَوَّجَك فاطِمَة، (مناقب الإمام علي من الرياض النضرة: ص 141)
ـ ای علی! جبرییل اکنون در پیشگاه من خبر می دهد که خداوند فاطمه را به همسری تو در آورده است.

5. ما رَضِيْتُ حَتّى رَضِيَتْ فاطِمَة، (مناقب الإمام علي لابن المغازلي: ص 342)
ـ تا فاطمه خشنود نمی شد من نیز خشنود نمی شدم.

6.  يا عَلِيّ إِنَّ اللّهَ أَمَرَنِي أَنْ أُزَوِّجَكَ فاطِمَة، (الصواعق المحرقة باب 11 ص 142)
ـ ای علی! خداوند به من فرمان داده است تا فاطمه را به همسری تو در آورم.

7.  إِنّ اللّهَ زَوَّجَ عَليّاً مِنْ فاطِمَة، (الصواعق المحرقة ص 173)
ـ خداوند فاطمه را به همسری علی در آورد.

8.  كُلُّ بَنِي أُمّ يَنْتَمونَ إِلى عُصْبَةٍ، إِلاّ وُلدَ فاطِمَة، (الصواعق المحرقة ص 156 و 187)
ـ فرزندان هر مادری به خانواده پدری شان منسوب می شوند مگر فرزندان فاطمه (که به پیامبر منسوب می شوند.)

9.  كُلِّ بَنِي أُنثى عصْبَتُهم لأَبيهِمْ ماخَلا وُلْد فاطِمَة، (كنز العمّال ج 13ص101)
ـ فرزندان هر زنی به دودمان پدری شان منسوب می شوند مگر فرزندان فاطمه (که به پیامبر منسوب می شوند.)

10.  أَحَبُّ أَهْلِي إِليَّ فاطِمَة، (الجامع الصغير ج 1 ح 203 ص 37)
ـ محبوب ترین عضو خانواده ام فاطمه است.

11.  خَيْرُ نِساءِ العالَمين أَرْبَع: مَرْيَم وَ آسية وَ خَدِيجَة وَ فاطِمَة،  (الجامع الصغير ج 1 ح 4112 ص 469)
ـ بهترین زنان عالم چهار تن اند: مریم، آسیه، خدیجه و فاطمه.

12.  سيّدَةُ نِساءِ أَهْلِ الجَنَّةِ فاطِمَة، (صحيح البخاري، كتاب الفضائل، باب مناقب فاطمة)
ـ برترین زنان بهشت فاطمه است.

13.  إذا إشْتَقْتُ إلى ثِمارالجنَّةِ قَبَّلتُ فاطِمَة، (نورالأبصار ص 51)
ـ هر گاه به میوه های بهشتی مشتاق می شدم فاطمه را می بوسیدم.

14.  كَمُلَ مِنَ الرِّجال كَثِيرُ، وَ لَمْ يَكْمُلْ مِنَ النساءِ إِلاّ أَرْبَع: مَرْيـــم وَ آسِيَة وَ خَديجـــَة وَ فاطِمـــَة، (نور الأبصار ص 51)
ـ مردان فراوانی به نهایت کمال رسیدند اما در میان زنان تنها چهار زن کامل شدند: مریم، آسیه، خدیجه و فاطمه.

15.  أَوَّلُ مَنْ يَدْخُلُ الجَنَّةَ: عَليٌّ و فاطِمَة، (نور الأبصار ص 52)
ـ علی و فاطمه نخستین کسانی هستند که وارد بهشت می شوند.

16.  أُنْزِلَتْ آيَةُ التطْهِيرِ فِيْ خَمْسَةٍ فِيَّ وَ فِيْ عَليٍّ وَ حَسَنٍ و حُسَيْنٍ و فاطِمَة، (إسعاف الراغبين ص 116)
ـ آیه تطهیر در باره پنج تن نازل شد: من و علی و حسن و حسین و فاطمه.

17.  أَفْضَلُ نِساءِ أَهْل الجَنَّةِ: مَرْيَمُ وَ آسيةُ وَ خَديجَةُ وَ فاطِمَة، (سير أعلام النبلاء: ج 2 ص 126)
ـ زنان برتر بهشت مریم، آسیه، خدیجه و فاطمه هستند.

18.  أَوَّلُ مَنْ دَخَلَ الجَنَّةَ فاطِمَة، (ينابيع المودّة ج2 ص322 باب56)
ـ فاطمه اولین فردی است که داخل بهشت می شود.

19. المَهْدِيِ مِنْ عِتْرَتي مِنْ وُلدِ فاطِمَة، (الصواعق المحرقة ص237)
ـ مهدی (موعود) از خانواده من و از فرزندان فاطمه است.

20.  إنّ اللّهَ عَزَّوَجَلَّ ، فَطـــَمَ ابْنَتِي فاطِمَـــة وَ وُلدَهـــا وَ مَنْ أَحَبًّهُمْ مِنَ النّار، فَلِذلِكَ سُمّيَتْ فاطِمَة، (كنز العمال ج6 ص219)
ـ خداوند عز و جل، دخترم فاطمه و فرزندانش و دوستدارانشان را از آتش جدا و دور نگه داشته است و از این رو فاطمه نامیده شده است.

21.  فاطِمَة أَنْتِ أَوَّلُ أَهْلِ بَيْتي لُحُوقاً بِي، (حلية الأولياء ج 2 ص 40)
ـ ای فاطمه! تو اولین عضو خانواده من هستی که به من ملحق می شوی.

22.  فاطِمَة بَضْعَةٌ مِنّي، يُريبُنِي ما رابَها، وَ يُؤذِيني ما آذاهَا، (سنن الترمذي ج 3 باب فضل فاطِمَة ص 241)
ـ فاطمه پاره تن من است. بی تابی او سبب بی تابی من و آزار او سبب آزار من است.

23.  فاطِمَة بَضْعَةٌ مِنّي يَسُرُّنِي ما يَسُرُّها، (الصواعق المحرقة ص 180 و 232)
ـ فاطمه پاره تن من است. خوشحالی او سبب حوشحالی من است.

24.  فاطِمَة سِيِّدةُ نِساءِ اهْلِ الجَنِّة، (صحيح البخاري ج 3، كتاب الفضائل باب مناقب فاطِمَة ص 1374)
ـ فاطمه، سرور زنان بهشت است.

25.  فاطِمَة بَضْعَةُ مِنّي فَمَنْ أَغْضَبَها أَغْضَبَنِي، (صحيح البخاري ج 3 كتاب الفضائل باب مناقب فاطِمَة ص1374)
ـ فاطمه پاره تن من است. هر کس او را به خشم آورد مرا به خشم آورده است.

26.  فاطِمَة خُلِقَتْ حورِيَّةٌ فِيْ صورة إنسيّة، (مناقب الإمام علي لابن المغازلي ص 296)
ـ فاطمه حوریه ای است که به صورت انسان آفریده شده است.

27.  فاطِمَة حَوْراءُ آدَميّةَ لَم تَحضْ، وَلَمْ تَطْمِث، (الصواعق المحرقة ص 160)
ـ فاطمه حوریه ای است در قالب انسان که حیض نمی بیند و استحاضه نمی شود.

28.  فاطِمَة بَضْعَةٌ مِنّي، يُؤْذيِني ما آذاها، وَ يَنَصُبَني ما أنَصَبَها، (مستدرك الصحيحين ج 3 ص 173)
ـ فاطمه پاره تن من است. آنچه او را آزار دهد مرا آزار می دهد و آنچه او را به رنج افکند مرا به رنج افکنده است.

29.  فاطِمَة بَضْعَةُ مِنّي ، يُغْضِبُني ما يُغْضِبُها ، وَ يَبْسُطُني ما يَبْسَطُها، (الجامع الصغير ج 2 ص 653 ح 5859)
ـ فاطمه پاره تن من است. خشمناکی او سبب خشمناکی من و خشنودی او مایه خشنودی من است.

30.  فاطِمَة أَحَبُّ إِليَّ مِنْكَ يا عَلِيّ، وَ أَنْتَ أَعَزُّ عَلَيَّ مِنْها، (منتخب كنز العمّال ج 5 ص 97)
ـ ای علی! فاطمه برای من از تو محبوبتر و تو برای من عزیزتر از او هستی.

31.  فاطِمَة بَضْعَةٌ مِنّي، وَ هِيَ قَلْبِيْ، وَ هِيَ روُحِي التي بَيْنَ جَنْبِيّ، (نور الأبصار ص 52)
ـ فاطمه پاره تن من است. او قلب من و روح من است که در پیکرم قرار دارد.

32.  فاطِمَة سيِّدَةُ نِساءِ أُمَّتِي، (صحيح مسلم، كتاب فضائل الصحابة، باب مناقب فاطمة)
ـ فاطمه سرور زنان امت من است.

33.  فاطِمَة شُجْنَةٌ مِنّي، يَبْسُطُنِي ما يَبْسُطُها، وَ يَقْبِضُنِي ما يَقْبُضُها، (مستدرك الصحيحين ج 3 باب مناقب فاطِمَة ص 168)
ـ فاطمه بخشی از وجود من است. آنچه او را خشنود کند مرا خشنود کرده و آنچه او را دلگیر سازد مرا دلگیر ساخته است.

34.  فاطِمَة بَضْعَةٌ مِنّي، يُؤلِمُها ما يُؤْلِمُنِي، وَ يَسَرُّنِي ما يَسُرُّها، (مناقب الخوارزمي ص 353)
ـ فاطمه پاره تن من است. درد او درد من و شادی او شادی من است.

35.  فاطِمَة بَضْعَةٌ مِنّي، مَنْ آْذاهَا فَقَدْ آذانِي،  (كنز العمّال ج 13 ص 96)
ـ فاطمه پاره تن من است. هر که او را بیازارد مرا آزرده است.

36.  فاطِمَة بَهْجَةُ قَلْبِي، وَابْناها ثَمْرَةُ فُؤادِي، (ينابيع الموّدة ج 1 باب 15 ص 243)
ـ فاطمه شادی قلب من است و دو فرزند او (حسن و حسین) میوه دل من اند.

37.  فاطِمَة لَيْسَتْ كَنِساءِ الآدَميّين، (مجمع الزوائد ج 9 ص 202)
ـ فاطمه همچون دیگر زنان عالم نیست.

38.  فاطِمَة مُضْغَةٌ مِنّي، يَقْبِضُني ما قَبَضَها، وَ يَبْسُطُني ما بَسَطَها، (السنن الكبرى ج 7 ص  64)
ـ فاطمه پاره ای از وجود من است. آنچه او را غمگین سازد مرا غمگین ساخته و آنچه او را خوشحال کند مرا خوشحال کرده است.

39.  فاطِمَة إِنّ اللّهَ يَغْضِبُ لِغَضَبَكِ، (الصواعق المحرقة ص 175)
ـ ای فاطمه! خدا با خشم تو خشمناک می شود.

40.  فاطِمَة إِنّ اللّهَ غَيْرُ مُعَذِّبِكِ، وَلا أَحَدٍ مِنْ وُلْدِكِ، (كنز العمّال ج13 ص96)
ـ ای فاطمه! خداوند تو و هیچ یک از فرزندانت را عذاب نخواهد کرد.

مشرق