به گزارش اصفهان شرق؛ به نقل از فارس، همه او را با نام ساعت خوش و پرواز 57 شناختند. ساعت خوشی که تبدیل به لحظاتی خوش می‎شد. قالب طنزگونه‎ای که در کارها استفاده می‎شد این را به مخاطبش اعلام می‎کرد که برای بیان مسایل اجتماعی از قالب طنز نیز می‎توان استفاده کرد. اما این قالب طنزگونه برای بیان مشکلات اجتماعی مردم به‌علت تلخی بیش ‌از حد، داد همه را درآورد. از سازمان ثبت احوال تا هنرمندانی که توقع نمی‌رفت به‌این میزان ظرفیت نقد پذیری آن ها هم پایین باشد.
با این حال، بازی خیره‌کننده مدیری و رویکرد حرفه‌ای‌اش در ساخت آن مجموعه، با به‌کارگیری بازیگران شناخته‌شده و مکث‌های حساب‌شده روی موقعیت‌های داستانی برای جاانداختن آن‌ها، چنان مرد هزار چهره را محبوب کرد که ساختن دنباله ــ مرد دوهزار چهره ــ اتفاقی طبیعی بود. سیل مجدد شکایت‌ها امّا نشان‌داد همچنان نمی‌شود به‌واقعیت‌های پیرامونی به‌این راحتی‌ها نزدیک شد.
مدیری این‎بار با نام دیگری پا به میدان گذاشته است. سریال طنزی که این روزها مانند اسمش حاشیه های زیادی ایجاد کرده است. حواشی که این‎بار شاید بسیار تلخ‎تر از موارد دیگر به سراغ مهران مدیری و دست‎اندرکاران همیشگی‎اش می‎آید، تا آنجا که کار به شکایت جامعه پزشکی از سریال طنز «در حاشیه» و نوشتن نامه‎های رسمی رئیس سازمان نظام پزشکی به رئیس رسانه ملی می‎رسد. لحن و بیان شکایت‎آمیز جامعه پزشکی و انتقاد شدید آن ها مبنی بر نادیده گرفتن حقوق پزشکان و احترامی که جامعه باید برای این قشر قایل شود تلویزیون را مجبور می‎کند تا با پخش مصاحبه‎ای با پزشکان و عوامل سریال به سازمان نظام پزشکی ثابت کند که هدف این سریال بی‎احترامی و هتک حرمت به این قشر نیست؛ همانطور که جریان سریال این را تا قسمت دهم به مردم ثابت کرده بود. سرپرست گروه نویسندگان سریال «در حاشیه» نیز در مصاحبه با خبرگزاری صدا و سیما گفت: تلاش ما گوشزد کردن سودجویی ها و بدی ها بود.

نقدپذیری و فرهیختگی
پس چرا عده‎ای نسبت به این طنز خرده گرفتند و هدف این سریال را تخریب پزشکان و از بین رفتن اعتبار آن ها در نزد مردم دانسته‎اند؟ همان طور که مدیری نیز پیش از این در خصوص این مجموعه بیان کرده بود: «طنز و کمدی در ذات خود ماهیت ویژه‌ای دارد و تعبیرهای متفاوتی از آن برداشت می‌شود. در نگارش این مجموعه طنز، ما در خلق شخصیت‌های داستان سعی کردیم تا با ظرافت و مهارت خاصی موضوعات را مطرح کنیم تا حساسیت ایجاد نشود. 30 درصد از شخصیت‌های ما در این مجموعه پزشکان و پرستاران متعهد و با وجدان هستند و ما سعی داریم پیام‌های مختلف این مجموعه را در کنار انتقادات مطرح کنیم که با نگاه طنز آمیخته شده است.» به راستی چرا در این بین عده‎ای دچار سوءتفاهم شده و به این خاطر به شکل انتقادی نسبت به موضوع حساسیت‎ نشان می‎دهند؟ اشکال کار کجاست؟
باید گفت بالا بردن روحیه طنز و انتقادپذیری در عین حال که ممکن است همراه با بیان واقعیت باشد نباید مسأله‎ای شود که ما را وادار به عکس‎العمل های این چنینی کند. بیان واقعیت‎های تلخ یک جامعه و یا نسبت به یک فرد در قالب طنز بهتر و بیشتر می‎تواند به اصلاح و بهبود آن ها کمک کند چرا که اگر در قالب های دیگر همراه با الفاظی پیچیده نسبت به فرد یا گروهی اعلام شود واکنش های نامناسب تری به همراه خواهد داشت. اگر ما به این حقیقت واقف باشیم که انتقاد نه تنها می‎تواند منجر به بهبود عملکرد هر فردی شود بلکه موجب بهبود روندها و فعالیت ها نیز می شود دیگر چنین واکنش هایی رخ نخواهد داد.
انتقاد نه تنها ما را نسبت به نقاط ضعف آگاه می‎سازد بلکه نشان‎دهنده موفقیت ما نیز خواهد بود. چرا که اگر جامعه و یا فردی موفق نباشد هیچ‎گاه انتقادی شکل نخواهد گرفت و به دنبال اینکه انتقادی شکل نگیرد رشد و پیشرفتی متوجه فرد یا جامعه و یا سازمانی نخواهد بود؛ یکی از نشانه های فرهیختگی نقدپذیری است.

چگونه روحیه انتقادپذیری را بالا ببریم؟
1) مهم ترین اقدام ما در وهله اول تغییر نگرش ما نسبت به انتقاد است. اینکه باید دانست که انتقاد باعث بهبود و رشد سریع ما خواهد شد. در حالی‎که عده‎ای تصور می‎کنند انتقاد باعث تخریب شخصیت فرد یا سازمانی می‎شود؛ روان‎شناسان معتقدند انتقاد باعث بهبود و موفقیت خواهد شد. تغییر نگرش و دیدگاه ما نسبت به کسی که از ما انتقاد می‎کند باعث تقویت این تصور در ما می شود که او نه تنها کینه و حسادتی نسبت به ما ندارد بلکه می‎خواهد به رشد و موفقیت بیشتر ما کمک کند.

2) یکی از دلایل مهمی که برای نپذیرفتن انتقاد مطرح می‎شود داشتن روحیه غرور است. غرور یکی از عواملی است که باعث می‎شود ما در همان وهله اول احساس کنیم شخص قصد تخریب ما در بین اعضای دیگر سازمان، گروه و یا افراد را دارد. پس به او اجازه نخواهید داد نسبت به عملکرد و یا نقطه ضعفی از شما انتقادی داشته باشد. اینکه ما احساس کنیم در هیچ زمینه‎ای نقص و کاستی نداریم بیشتر به غرور و خودخواهی خود دامن زده‎ایم لذا اگر فردی نسبت به ما انتقادی داشته باشد پذیرا نخواهیم بود.
3) بپذیریم هیچ کس کامل نیست. به هر حال باید قبول کرد هیچ کس به طور مطلق خوب و یا بد نیست. اگر قبول کردیم که در عین موفقیت باز هم نواقصی در کار پیدا خواهد شد که دانستن و آگاه شدن از این نواقص به رشد و موفقیت روزافزون ما کمک خواهد کرد پس دیگر نه تنها از انتقاد کننده و انتقاد او ناراحت نمی‎شویم بلکه به سراغ نقد خواهیم رفت. چرا که دانسته‎ایم نقد لازمه موفقیت و رشد در هر حرفه‎ایست.
بایستی روحیه انتقادپذیری‎مان آنقدر بالا رود که خودمان به سراغ نقد رفته و از افراد هر از گاهی بخواهیم شیوه و روش ما را نقد کنند. جامعه‎ای که در آن روحیه انتقادپذیری ترویج داده می‎شود نشان از سالم بودن روح و سلامت روانی افراد دارد.