بزرگان اصفهان؛
عمادزاده اصفهانی، نویسنده کتاب هایی با موضوع اسلام و اهل بیت
عمادزاده اصفهانی از نویسندگان و پژوهشگران بزرگ اصفهانی است که در دوران خود اجازه روایت از علمای آن زمان همچون آیات عظام سیدابوالحسن اصفهانی، شیخ آقابزرگ تهرانی و محمدرضا مظفر و دیگر عالمان دوره خود بوده است.
اصفهان شرق_محمود افشاری/ «حسین عمادزاده اصفهانی» از بزرگان دیار عالم پرور نصف جهان و صاحب اجازه از بزرگان دین است که در فروردین ماه سال ۱۳۶۹ در تهران درگذشت.
عمادزاده اصفهانی فرزند حجت الاسلام احمد عماد الواعظین در سال ۱۲۸۴ خورشیدی در اصفهان، مهد علم و دیانت و معنویت به دنیا آمد و سال ها در حوزه علمیه این شهر مشغول درس و بحث بود.
وی در حوزه اصفهان از بزرگان آن روز همچون آیات عظام محمود مفید، سیدعلی نجف آبادی، علی واعظ شیرازی، سیدصدرالدین کوهپایهای و محمدرضا کلباسی کسب فیض کرد و به مدارج والایی در علم و دین دست یافت.
عمادزاده اصفهانی همچنین دارای اجازه روایت از علمای آن زمان همچون آیات عظام سیدابوالحسن اصفهانی، شیخ آقابزرگ تهرانی، سیدمحمد حجت کوهکمرهای و محمدرضا مظفر و دیگر عالمان دوره خود بوده است.
ده ها اثر مکتوب از وی بر جای مانده است که از جمله مهمترین آنها می توان به: مجموعه دو جلدی تاریخ انبیا، تاریخ عاشورا، در رهگذر کوفه و شام، دایره المعارف قرآن، جهان اسلام و اسلام در جهان، شرح خطبه غدیر، تاریخ عاشورا، فاطمه زهرا(س) و مجموعه زندگانی چهارده معصوم اشاره کرد.
مقاله های وی با مقدمه ای بر حکمت بوعلی سینا، تاریخ اماکن متبرکه و عتبات عالیات و مشاهد مشرفه، تاریخ مکه و آیت الله اصفهانی در میان دهه ها مقاله این عالم اصفهانی شناخته شده تر هستند.
مروری بر کتاب دایره المعارف قرآن:
ایت کتاب با زیر عنوان «کشف الآیات، کشف الکلمات، کشف المطالب و المبهمات» اثری مرجع با رویکردی آکادمیک و مطابق با معیارهای بین المللی در حوزه مطالعات و پژوهش های قرآنی است.
این مجموعه در واقع چکیده ای از دستاوردهای حدود ۱۵۰ سال قرآن پژوهی غربی ها و حتی مسیحیان را در دسترس پژوهشگران و علاقه مندان رشته های علوم انسانی و اجتماعی قرار می دهد و گنجینه ای برای محققان این حوزه بشمار می رود.
بخش کوتاهی از زندگی نامه قدیمی از مرحوم آیت الله خویی به قلم حسین عمادزاده:
(تاریخ نگارش این متن، اول محرم ۱۳۷۱ هجری قمری، حدود ۴۰ سال پیش از رحلت آیت الله است.)
یکی از مراجع بزرگ شیعه، سید الفقهاء حضرت آقای حاج سید ابوالقاسم بن سید علی اکبر موسوی خویی میباشد. ما مکرر دیده ایم که افراد با هوش که بین غرایز روحی و قوای دماغی جمع کرده اند، کمتر موفق شده اند. زیرا همیشه حوادث گیتی متوجه این افراد است و آنها که توانسته اند از این سوانح جان به سلامت به در برند نابغه شده اند.
آیت الله خویی از برجستهترین شخصیت های علمی این عصر است که در بزرگترین مکتب تشیّع تربیت شده و از مفاخر بزرگ عالم روحانیت اسلام و نابغه اصول و از مؤسسین این فن به شمار میرود. زیرا صاحب آراء و عقایدی در مبانی علم اصول است.
گفتنی است عمادزاده ۴۲ مورد اجازه نقل حدیث از بزرگان آن دوره داشته که همه اجازه ها در پایان کتاب زندگانی حضرت امام حسن العسکری(ع) (آخرین مجلد از دوره ۲۰ جـلدی کـامل ۱۴ معصوم علیهم السلام ) اقتباس و نگارش مرحوم حسین عمادزاده به سال ۱۳۴۲ش در تهران چاپخانه شـرکت سـهامی طبع کتاب چاپ شده و اصل آن نزد جناب دکتر غلامحسین عمادزاده نگهداری می‌شود.
اجازه اجتهاد به میرزا حسین عماده زاده اصفهانی از سوی سید شهاب الدیـن مرعشی نجفی، بدون قید تاریخ نیز در برخی منابع آمده است.
نام و مشخصات برخی از کتاب های استاد عماده زاده:
تاریخ عاشورا یا عاشورا چه روزی است، انتشار در سال ۱۳۲۱ در ۴۲۶ صفحه
حضرت زینب کبری(س)، انتشار در سال ۱۳۶۷ در۴۸۰ صفحه
در رهگذر کوفه و شام، منتشر شده در سال ۱۳۴۸ در ۱۳۹ صفحه
زندگانی حضرت خامس آل عبا ابی عبدالله الحسین سیّد الشّهداء، انتشار در سال ۱۳۶۸ در ۸۹۸ صفحه
زندگانی قمر بنی هاشم، منشر شده در سال ۱۳۳۲ در ۳۰۲ صفحه
جهان اسلام و اسلام در جهان انتشار در سال ۱۳۶۱ در ۶۰۰ صفحه
حسین عمادزاده اصفهانی علاوه بر تحقیق، تألیف و نیز تدریس در دانشگاه، مقاله و یادداشت هایی نیز برای روزنامه ها و مجله ها می نوشت. سرانجام این قرآن پژوه و دانشمند اهل اصفهان پیش از رحلت آیت الله خویی، در فروردین ماه سال 1369 در ۸۵ سالگی درگذشت.
انتهای پیام/
