اصفهان شرق_سید روح الله رفعتی پور، به رسم هر سال، رهبر فرزانه انقلاب اسلامی این بار نیز سال نو را به شعاری نام گذاری نمودند. در ابتدا لازم به ذکر است که این نام گذاری بنا به دو مؤلفه شرایط موجود و نیاز و ظرفیت های کشور صورت می گیرد؛ به عبارت دیگر نام گذاری سال ها که می توان آن را تعیین خط سیر کشور دانست، با ارزیابی شرایط موجود و نیز بررسی نیازها و ظرفیت های کشور، اتفاق می افتد. بنابراین، سیاست گزاران و برنامه ریزان برای تحقق شعار سال باید همه برنامه ریزی ها و فعالیت ها را در همین راستا تنظیم نمایند.

نکته دیگر این که نام گذاری سال ها در این مدت عمدتا بر محورهای فرهنگی (سال رفتار علوی، سال عزت و افتخار حسینی و…)، یا اقتصادی (جهاد اقتصادی، رونق اقتصادی و…) یا ترکیبی از هر دو (اصلاح الگوی مصرف) بوده است. البته به فرموده رهبر معظم انقلاب، این نام گذاری به معنای آن نیست که صرفا در یک سال باید به آن عمل شود، بلکه شعار هر سال هم مربوط به همان سال و هم مربوط به سال های بعد از آن است؛ به بیان دیگر، خط سیری که در هر سال آغاز می شود باید در سال های بعد پی گرفته و با اقدامات دیگر تکمیل شود تا موجب رشد و پیشرفت هرچه بیشتر کشور گردد.

درباره شعار امسال جهش تولید باید گفت که جهش تولید جدا از رونق تولید نیست، بلکه ادامه و مکمل آن است و باید رونق و جهش را باهم دید.

در این سال ها به روشنی می توان دید که نقطه آسیب پذیر کشور ما حوزه اقتصاد است و دشمن نیز با درک این مسأله، سخت ترین و می توان گفت، بی سابقه ترین فشارها را بر همین حوزه متمرکز نموده است که نتایج آن در حوزه های مختلف قابل مشاهده است.

بدیهی است که برای فعالیت اقتصادی و تولیدی در هر کشور، نیاز به مؤلفه های گوناگونی است؛ از جمله: سرمایه، نیروی کار، مواد اولیه، فناوری و انرژی.

بررسی مولفه های شعار سال 1399؛

در یک نگاه اجمالی می توانیم در یابیم که هر کدام از این مؤلفه ها در صورت وجود، یک فرصت بزرگ برای کشورهاست؛ اما متأسفانه در کشور ما تبدیل به چالش های جدی شده است. بخوانید:

۱. سرمایه
هر کشوری برای فعالیت اقتصادی، نیازمند سرمایه است. حال بیاندیشید در کشور ما نقدینگی به بیش از دو هزار هزار میلیارد تومان رسیده و به طور مرتب در حال افزایش است. اما متأسفانه این نقدینگی که می تواند فرصت بزرگی برای کشور ما باشد، تبدیل به یک چالش و بعضا یک مصیبت شده است؛ زیرا به جای آن که در حوزه تولید و اشتغال سرمایه گذاری شود، به سپرده های بانکی تبدیل شده است. به عبارت دیگر، نقدینگی در جامعه ما سرگردان است و به سمت هر بازاری سوق پیدا کند، باعث افزایش تورم در آن بازار خواهد شد؛ آنچنان که در سال های اخیر در بازار خودرو، مسکن، ارز، طلا و… مشاهده کرده ایم.

۲. نیروی کار
در کشور ما جمعیت جوان که نیروی کار فعال محاسبه می شود در حد بسیار مطلوبی وجود دارد؛ ضمن آن که این نیروی کار دارای تحصیلات عالیه(فارغ التحصیلان و دانشجویان رشته های گوناگون دانشگاهی) می باشد؛ ولی ما همچنان که دارای نیروی عظیم کار در کشور هستیم، متأسفانه با جمعیت عظیم بیکاران نیز مواجهیم؛ زیرا فرصت اشتغال به اندازه لازم و مطلوب ایجاد نشده و در نتیجه نیروی کار، بیکار مانده است.

۳. مواد اولیه
این مؤلفه نیز از بدیهیات برای تولید و فعالیت اقتصادی است. خداوند متعال در سرزمین پاک ایران، انواع و اقسام منابع را برای ما قرار داده است: از سنگ گچ و نمک و آهن تا طلا و نفت و… . اما سوگمندانه باید گفت ما مبتلا به خام فروشی شده ایم و تأسف بارتر آن که برخی مسئولین ما، خام فروشی را نه تنها ننگ نمی دانند بلکه به آن افتخار نیز می کنند؛ به عنوان مثال در موضوع فروش نفت، افزایش فروش را به عنوان یه موفقیت و افتخار مطرح می نمایند.

۴. فناوری
امروز ایران اسلامی به لطف خداوند و به واسطه همت والای متخصصان کشور، در حوزه فناوری در رشته های مختلف، پیشرفت های چشمگیر و بعضا باورنکردنی داشته است. اما متأسفانه از این ظرفیت عظیم استفاده شایسته نمی شود.

۵. انرژی
در این موضوع نیاز به هیچ توضیحی نیست؛ زیرا ایران به عنوان یکی از صاحبان بزرگ منابع انرژی در دنیا شناخته شده است؛ اما میزان هدررفت و نیز مصرف نادرست انرژی در ایران بسیار بالاست.

نمیخواهیم ناامید کننده سخن بگوییم، بلکه می خواهیم این مطلب را روشن سازیم که چه ظرفیت های بزرگی در دسترس ماست تا بتوانیم جامعه را به اوج قله های پیشرفت اقتصادی برسانیم.

آن گونه که در صدر نوشتار حاضر اشاره شد، نام گذاری بر اساس شرایط، نیازها و ظرفیت ها انجام می گیرد. حال اگر دشمن حملات خود را بر حوزه اقتصاد متمرکز کرده است، ما نیز باید با قدرتمند ساختن اقتصاد و رفع نقاط ضعف، سد محکمی در برابر دشمن ایجاد نماییم.

انتخاب شعار رونق تولید(سال گذشته) و جهش تولید(امسال) کاملا واقع بینانه و تحقق پذیر است. برای رونق اقتصاد کشور باید تولید را در کشور رونق داد تا به وسیله آن، هم نقدینگی به سمت سرمایه گذاری هدایت شود و از این خالت آشفته در آید، هم با توجه به نیاز تولید به نیروی کار، بیکاران جویای کار به کار گرفته شوند، هم از خام فروشی جلوگیری شود و به جای آن تبدیل مواد اولیه به محصول در کشور انجام شود و از آن ارزش افزوده ایجاد گردد، هم فناوری موجود در کشور به کار گرفته شده و نیروهای متخصص برای تولید و پیشرفت فناوری در کشور تشویق شوند و هم در مصرف انرژی در کشور دقت شود و به جای هدررفت آن و برای صرفه اقتصادی در جهت کاهش شدت انرژی در کشور تلاش شود.

ببینید همین شعار چقدر در رفع بسیاری از مشکلات اقتصادی می تواند مؤثر باشد و دقت رهبر حکیم انقلاب را در این مسأله در یابید.

نکته دیگر این که ما با یک بازار هشتاد و چند میلیونی در داخل مواجهیم که برای تأمین نیازهای آن، اگر تولید رونق گرفته و جهش یابد، دیگر هیچ نیازی به واردات گوناگون از کشورهای دیگر و در نتیجه خروج ارز و از طرفی وابستگی به محصولات دیکران نخواهیم داشت.

از طرف دیگر ما با یک جمعیت تقریبا ۶۰۰میلیونی در کشورهای همسایه روبرو هستیم که اکر بتوانیم فقط ۱۵درصد بازار این کشورها را در اختیار بگیریم، آن وقت بازار فروش محصولات ما می تواند دو برابر شود و آن گاه تبدیل سرمایه به ثروت در حد بسیار بالایی صورت خواهد گرفت.
باید قدر این رهبر حکیم و آگاه را دانست و خداوند متعال را بر این نعمت بزرگ شکرگزار بود.

سایه رهبر عزیزمان مستدام باد