به گزارش اصفهان شرق، کیان طبری: دکتر محمود صادقی، دکترای حقوق خصوصی و نماینده دوره دهم مجلس شورای اسلامی از حوزه تهران، ری، شمیرانات، اسلام‌شهر و پردیس، در 2 فروردین 1341 در شهرستان الیگودرز استان لرستان به دنیا آمد.

پدر صادقی، آیت‌الله محمدحسین صادقی، نماینده ازنا و درود در اولین دوره مجلس شورای اسلامی و از یاران انقلابی و مبارز حضرت امام خمینی(ره)، در انفجار هفتم تیرماه 1360، در جلسه حزب جمهوری اسلامی در سرچشمه تهران به همراه شهید مظلوم دکتر بهشتی به مقام رفیع شهادت رسید. این شهید بزرگوار از مخالفان سرسخت خط لیبرالیسم ابوالحسن بنی‌صدر و ایادی او و همچنین دشمن خستگی‌ناپذیر منافقین بود و عاقبت هم شهید کینه منافقین شد.(۱)

سوابق دانشگاهی و حوزوی محمود صادقی

محمود صادقی پیش از راه یافتن به مجلس، عضو هیات علمی دانشکده حقوق دانشگاه تربیت مدرس و وکیل پایه یک دادگستری بود و پست مدیرکل بازرسی و مشاور وزارت علوم را بر عهده داشته است.

او در دور اول تعیین صلاحیت‌ها برای انتخابات مجلس شورای اسلامی در سال 94، توسط شورای نگهبان رد شد. به گفته خودش، دلیل رد صلاحیت او هم «عدم التزام به ولایت فقیه» با 8 دلیل بود که پس از فرصت دفاع شفاهی و مکتوب، توانست شورای نگهبان را اقناع کند که صلاحیت او را در بررسی مجدد، تأیید کنند.(۲)

او به‌عنوان یکی از اعضای لیست اصلاح طلبان برای انتخابات مجلس دهم موسوم به «لیست امید» وارد مجلس شد. البته قطعاً نزدیکی و ارادت عیان او به سران جریان اصلاحات نقش مهمی در گنجاندن او در این لیست داشت. او که در انتخابات مجلس ششم هم به‌عنوان نامزد مستقل از حوزه درود و ازنا شرکت کرده بود، عکس خود را در لباس روحانیت در کنار عکس لیدر اصلاحات، سید محمد خاتمی، منتشر کرده بود. در آن مقطع، مجمع روحانیون مبارز، با وجود مذاکرات اولیه، او را در فهرست نهایی خود قرار نداده بود.

او در مصاحبه‌ای با روزنامه آفتاب‌یزد، درباره سابقه تحصیلی خود گفته که پس از دیپلم فنی، دروس حوزوی را در مدرسه حقانی و نزد اساتیدی چون پایانی، اشتهاردی، راستی، مدرس افغانی و شب‌زنده‌دار گذرانده است. صادقی می‌گوید در درس خارج مقام معظم رهبری نیز شرکت کرده و حتی. از دروس آیت‌الله وحید هم استفاده کرده است. او از سال ۶۴ به موازات حوزه وارد دانشگاه تهران و سپس در سال ۱۳۶۹ وارد دانشگاه تربیت مدرس شد و در سال ۷۹ دکترای خود را گرفت و در همان سال در تربیت مدرس استخدام شد.(۳)

صادقی چند سالی است که دیگر لباس روحانیت بر تن نمی‌کند و همین موضوع بعضاً حرف و حدیث‌هایی را هم در بین منتقدان او به وجود آورده بود. خودش اما دلیل کنار گذاشتن لباس روحانیت را جراحت‌های ناشی از جنگ تحمیلی و مسوولیت سنگین این لباس عنوان می‌کند.(۴)

مسوولیت‌های اجرایی با رویکرد دانشگاهی

فعالیت اصلی صادقی پیش از ورود به مجلس در سال 94، در دانشگاه متمرکز بود و بیشتر فعالیت‌های اجرایی او هم به حوزه تحصیل و کار او (حقوق و وکالت) برمی‌گشت. او دانشیار حقوق در گرایش حقوق خصوصی در دانشگاه تربیت مدرس است و در کنار آن دبیر کمیسیون انجمن‌های علمی ایران، رئیس هیئت مدیره مؤسسه دارایی‌های فکری و فناوری مدرس، نایب رئیس انجمن علمی حقوق مالکیت فکری ایران و عضو حقوقدان کمیته نظارت بر نشریات دانشگاهی، و عضو کمیته اخلاق پزشکی چند موسسه هم هست.

محمود صادقی همچنین داور جشنواره‌های خوارزمی، جشنواره فارابی و چند نشریه بوده است. زمینه‌های پژوهشی او عموما در حوزه حقوق مالکیت فکری، حقوق قرارداد، حقوق زنان و حقوق خانواده، حقوق زیستی و اخلاق زیستی، حقوق فناوری اطلاعات، حقوق انتقال فناوری است.

آغاز فعالیت‌های سیاسی با ژست مبارزه با فساد

به نظر می‌رسد محمود صادقی از ابتدای ورودش به فهرست امید، روی مساله «تصویرسازی» از خود و حضور پررنگ رسانه‌ای برنامه‌ریزی خاصی انجام داده بود. از این رو، از همان ماه‌های نخست حضورش در مجلس، اسم و تصویر و تفصیلات مربوط به او با فاصله‌ای چشمگیر از سایر نمایندگان لیست امید در رسانه‌ها بازنشر پیدا کرد.

نحوه ورود او به موضوعات داغ و ملتهب (به ویژه حوزه‌های مفاسد اقتصادی) و همچنین موضع‌گیری‌های رادیکال سیاسی، باعث شد خیلی زود این بحث در رسانه‌های دو جناح عمده سیاسی (اصلاح‌طلب و اصولگرا) مطرح شود که محمود صادقی قصد دارد نسخه جدیدی از «علی مطهری» باشد. مطهری کسی بود که با مجموعه‌ای از اظهارنظرهای جنجالی، توانسته بود در عرض چندسال از یک نماینده اصولگرا (که در دید اصلاح‌طلبان در مسائل فرهنگی و اجتماعی بسیار هم تند و افراطی محسوب می‌شد) تبدیل به چهره محبوب این جریان سیاسی شود و در صدر لیست انتخاباتی اصلاح‌طلبان برای مجلس قرار گیرد. البته خودش در گفت‌وگو با اعتماد، این نظریه را رد می‌کند: «من نخواستم مطهری باشم. مطهری، مطهری است؛ شخصیت خاصی است که می‌تواند الگو هم باشد. اصلاً چنین چیزی نیست که بخواهم شبیه‌سازی کنم. ممکن است در شهامت، صراحت و شجاعت با ایشان شباهتی داشته باشم اما از لحاظ فکری تفاوت‌هایی هم داریم.»

صادقی در همین مصاحبه ادعا می‌کند که «وابستگی‌اش به انقلاب» باعث شده که در موضع‌گیری‌ها تند جلوه کند: «از طرفی هم چون به انقلاب وابستگی زیادی دارم، بنابراین احساس تعهد برای حفظ ارزش‌ها، احیا و اجرای آن ارزش‌ها را نیز دارم. من روحیه انقلابی دارم و هیچ‌گونه ابایی از هزینه‌هایی که برای حفظ انقلاب باید بدهم در من وجود ندارد. من فکر نمی‌کنم کار ویژه‌ای انجام داده باشم؛ تنها به وظایف نمایندگی خود عمل کرده‌ام. بنابراین با این دیدگاه سعی کردم موقعیت‌شناس باشم و لحظه‌ها را از دست ندهم.»(۵)

انگیزه صادقی هر چه که باشد، نشان می‌دهد که او در کنار نیات و مقاصدی که برای نمایندگی خود تعریف کرده، گوشه‌چشم جدی هم به تصویر رسانه‌ای خود دارد و تصویر محبوب و مطلوب مورد نظر او هم چیزی چون «قهرمان مبارزه با فساد» در مجلس است. او حتی گاهی چنان در تصویر و پرسوناژی که از خود در قامت نماینده «افشاگر» مجلس ساخته، فرومی‌رود که علاوه بر نادیده‌گرفتن مصلحت‌های سیاسی، برخی ملاحظات اخلاقی و عرفی را هم در نظر نمی‌گیرد که در نتیجه آن، بارها مجبور شده بابت ادعاهایش عقب‌نشینی کند.

صادقی رابطه بسیار خوبی هم با فضای مجازی دارد و اصولاً برای استفاده از ظرفیت‌های فضای مجازی برنامه‌ریزی داشته است. از همین رو در همه شبکه‌های اجتماعی معروف حساب کاربری دارد و فالوئرها و «لایک»کنندگان خود را هم دارد. البته او در این مدت از دوران نمایندگی، از آفات فضای مجازی هم در امان نبوده و بارها به واسطه این که برای مطرح کردن یک بحث جنجالی در شبکه‌های اجتماعی تعجیل کرده، حواشی منفی زیادی هم ایجاد کرده است.

نکته دیگری که در عملکرد «ضدفساد» صادقی دیده می‌شود، این است که او معمولاً به آن دسته از مفاسدی می‌پردازد که احساس می‌کند پای جناح اصولگرا در آن وسط است. در کارنامه او پرداختن به مفاسد مرتبط به دستگاه‌های دولتی مورد حمایت صادقی یا وابستگان به اردوگاه اصلاحات تقریباً نادر است. همین امر، شائبه «سیاسی» بودن موضع «ضدفساد» صادقی را در برخی از اذهان پررنگ کرده است.

نکته دیگری که در کارنامه صادقی بسیار به چشم می‌خورد، استناد او به شایعات و خبرهای داغ شده در شبکه‌های اجتماعی است که مهم‌ترین آن‌ها استنادات وی به خبر یکی از کانال‌های تلگرامی ضدانقلاب درباره حساب‌های قوه قضاییه بود. همین مساله، هم تا حد زیادی از اعتبار مواضع صادقی کاسته است و هم منجر به گشوده شدن پرونده‌هایی در هیات نظارت بر رفتار نمایندگان و قوه قضاییه شده است.

مروری بر اهم مواضع جنجالی او در طی دوران مسوولیت نمایندگی تا به امروز، قطعاً تصویر روشن‌تری از افکار، مواضع و منش سیاسی این نماینده اصلاح‌طلب ترسیم خواهد کرد.

10 مرداد 96: رفع حصر دغدغه همه ایرانیان است!

محمود صادقی که از ابتدای نمایندگی، رفع حصر سران فتنه را به عنوان یکی از «مطالبات» در دست پیگیری خود مطرح می‌کرد، در توئیتی مدعی شد: «در اهواز، زاهدان، کرمانشاه، ملایر، همدان، اصفهان، … منتظر بودم مردم از فقر، ریزگردها، بی‌کاری و… شکوه کنند، اما «رفع حصر» خواسته اصلی بود.»

این توئیت زمینه‌ساز انتقادات و شوخی‌های گسترده‌ای با صادقی در رسانه‌ها و شبکه‌های مجازی شد. این در حالی است که مثلاً عبدالله نوری، وزیر کشور دولت اصلاحات و از چهره‌های رادیکال این جریان در مصاحبه‌ای در 16 اسفند 96 گفته بود: «برای مردمی که نان شب ندارند، دغدغه‌هایی حتی مانند رفع حصر کمتر مطرح است، هیچ کس انتظار ندارد کسی که چند جوان بیکار در خانه دارد، اولویت اولش رفع حصر باشد.»

9 آذر 96: تهمت به مرجع تقلید

محمود صادقی طی توئیتی اتهامی را نیز نسبت به آیت‌الله العظمی مکارم شیرازی از مراجع عظام تقلید درباره رابطه کاری و خویشاوندی‌اش با یک تاجر متهم به سوءاستفاده مالی مطرح کرد و از این مرجع تقلید شیعیان خواسته بود که در این باره شفاف‌سازی کند: «خوب است جناب ایشان درباره بدهی‌های کلان معوق جناب مدلل به بانک سرمایه هم توضیح بدهند.»

البته کذب بودن این اتهام که بارها از زبان رسانه‌های ضدانقلاب تکرار شده بود، چنان واضح بود که باعث شد او در 11 آذر تهمت خود را پس بگیرد: «لازم به ذکر است یکی از بدهکاران عمده بانک سرمایه آقای سامان مدلل است؛ بنابر اطلاعات اولیه تصور بر این بود که این فرد دارای رابطه کاری با آیت‌الله مکارم شیرازی است. اما با تحقیقات بعدی و نیز توضیحات فرزند ایشان محرز شد نامبرده هیچگونه رابطه مالی یا نسبتی با ایشان ندارد.»(۶)

5 فروردین 97: در سرویس‌های بهداشتی حرم، ایرانی نیست

محمود صادقی که دیگر به عنوان یکی از به اصطلاح «شاخ»های توئیتر شناخته می‌شود، در 5 فروردین سالی که توسط رهبر انقلاب سال «حمایت از کالای ایرانی» نامیده شد، تلاش کرد با یک بهانه نخ‌نما، از تولیت حرم رضوی، حجت‌الاسلام رئیسی، مچ‌گیری کند. او توئیت کرد: «پیام دریافتی از یک زائر امام رضا(ع): امروز داخل سرویس‌های بهداشتی یک نکته توجهم را جلب کرد؛ درهای پی‌وی‌سی ساخت اتریش هستند. با مارک Butia Industry Company- Austria»

ظاهراً این‌بار هم به سنت دفعات قبل، این نماینده فعال در حوزه رسانه، برای به اشتراک گذاشتن این کشف خود (که شیطنت سیاسی آن کاملاً عیان بود)، حتی زحمت یک جستجوی ساده را در اینترنت به خود نداده بود تا متوجه شود که مارک «بوتیا»، یک برند معتبر در حوزه تولید در و پنجره در ایران است و اصولاً «بوتیا» نام قدیمی شهر کرمان است. همین مساله، موجب راه افتادن سیلی از شوخی‌های کاربران شبکه‌های اجتماعی با این «مچ‌گیری» نماینده لیست امید شد.

پی‌نوشت:

1- http://qom.isna.ir/Default.aspx?NSID=5&SSLID=46&NID=24519

2- http://www.sarpoosh.com/politics/parliament-news/parliament-news960904612.html

3- http://aftabeyazd.ir/56521

4- https://www.jamaran.ir/fa/tiny/news-808030

5- http://etemadnewspaper.ir/?News_Id=92703

6- Https://www.mashreghnews.ir/news/804670

فارس