«یک نان را 35 میلیون نفر می خوریم اما زیر بار ذلت نمی رویم»
برجام بازی تدبیریان و خواب خوش اقتصاد ایران!
مردم اقتصاد را هم چون عرصه های دیگر کشور مقاومتی می خواهند که در سایه هواپیماها و کالاهای لوکس و بچه پولداری برجامی روز به روز کمرنگ شده است.
به گزارش اصفهان شرق، مردم ایران به گواه دوست و دشمن سیاسی ترین مردم جهان با حافظه قوی تاریخی هستند و در حفظ کیان، آرمان و مرز و بوم خود ذره ای کم نمی گذارند چنان که ناب ترین انقلاب تاریخ پس از قیام عاشورا را فاتح شدند و برخلاف سایر انقلاب های به ظاهر کبیر اما زودگذر نزدیک به چهار دهه است آن را از آماج جنگ نرم و سخت و فتنه محفوظ داشتنه اند.
لذا واقعیت های جامعه را نه در دعواهای سیاسی و رو کم کنی ها، نه در روزنامه ها و سایت های زرد زنجیره ای بلکه در افکار و دل مردم باید جستجو کرد.
ملت ایران خوب می فهمد که چگونه مشکلات را حل کند، تجربه ای به اندازه طول تاریخ دارد و می داند که خالی کردن میدان سیاست، سرنوشت او را تحت تاثیر قرار می دهد، بنابراین در روزهای سرنوشت میدان داری و در روزهای دیگر رویدادها را رصد می کنند، روزهای پرشور انتخاب تا روز نهم دی و راهپیمایی هایی که پایه های انقلاب مردمی را حفظ کنند از جمله روشن ترین مثال ها برای بلوغ عقل سیاسی مردم ایران است.
دولت امید مدعی شد با دیدن کدخدا، برای همه ی مشکلات ایران کلیدی دارد و لذا فرصتی چهارساله یافت تا کلید هایش را بچرخاند.
حال کمتر از یکسال از آن فرصت باقی مانده و تدبیریان تنها کلید حل همه مشکلات ایرانی را در برجام دیده اند، برجامی که یک طرف آن کشورهای نامطمئن و غارتگری چون آمریکا و فرانسه وانگلیس نشسته اند.
ایرانی برجام را سه سال و به طور ثانیه ای دنبال کرده و وعده ها و قول و قرار دادها را به خوبی در حافظه خود نگه داشته است و می داند که این قرار داد، قرار بود هم چرخ زندگی اش را بچرخاند هم چرخ سانتر فیوژهایی که هر روز می شنود با آن ابر قدرت می شده است.
ایرانی در طول چهار دهه پس از انقلاب خود آنقدر جرات و بلوغ در خود دارد که برای پیشبرد انقلابش به هر تفکر و راه تازه فرصت عرض اندام می دهد، و هنگامی که حس کند تفکر مدعی با انقلاب تعارض پیدا کرده است به راحتی از فرصت های قانونی اش بهره می برد و اینگونه است که از دل سازندگی، اصلاحات و از دل اصلاحات احمدی نژاد و 9دی 88، در می آید و اکنون نیز دولت تدبیر بر روی کار است.
مشکل اصلی مردم در سال 92 اقتصادی بود که ریالش توسط دلار مورد هجوم و بمباران قرار گرفت و قیمت کالا ها را چند برابر کرده بود، در این تهاجم مردم جامعه هدف قرار گرفته شدند تا با دیدن مشکلات اقتصادی تن به نافرمانی های مدنی دهند و انقلابی که پای هر لحظه و صندلی اش خون جوانی نشسته را دو دستی تقدیم غارتگران کنند.
مردم تورم های خارج از اداره آمار را تحمل کردند و سخنان رئیس جمهورشان که باید تورم را در سفره های ایرانی و نه میانگین رشد قیمت چند درصدی که توسط اداره آمار منتشر می شود، مشاهده کرد را به یاد دارند.
مطابق آمار رسمی دولت، نرخ بیکاری در یک سال اخیر یک درصد افزایش یافته و به بالای 12 درصد و به گفته وزیر کشور نیز بیکاری در برخی شهرها به مرز 60 درصد رسیده است و در سال اجرای برجام 15 هزار واحد تولیدی در یک سال گذشته تعطیل شدهاند که به معنای تشدید بیکاری است.
رشد بی مهابای نقدینگی در کنار بیکاری، خبر محسوس از جیب های مردم است که فیش های نجومی بگیران و نحوه برخورد هر مسئول با آنها تنها نمکی بر زخم اقتصاد رکود بوده است.
در چند هفته اخیر هم افزایش بی مهابای دلار در کنار نقض آشکار برجام شک هایی دیگر وارد آمده بر پیکر اقتصادی است که درست تدبیر نمی شود و آمارهای تعجب برانگیزی از واردات چون 23 تُن پیپ ، پنج تُن جوهر خودکار و مواردی مثل این بیشتر مایه ی تحقیر و شرمساری ایرانی و بیکاری جوان ایرانی شده است.
در طول سه سال برجام بازی تدبیریان، اقتصاد ایرانی به خواب رفت، اقتصاد ایرانی و مقاومتی افسانه دیده شد تا جایی که آشپز وارد کردند، آن وقت جوان تحصیل کرده ایرانی یا در گوشه ای می نشیند تا سوخت شود یا با کنکورهای هر روزه کار دست و پنجه نرم می کند.
مردم به انتخابی دیگر نزدیک می شوند و در زمانی که باید گزارش عملکردی بر سفره خود ببینند، در روز دانشجو تنها انشای «بیکاری درد مردم است» می شنوند که به مثابه پریدن از خوابی شیرین سه ساله و پاسخ به سوالات! در دقیقه 90 یک امتحان عملی به عمق عمر و سرمایه مردم برای نمره یا همان رای مردم است.
آنچه به واقع در این میان فراموش شده است بیداری مردم به خصوص از ابتدای انقلاب اسلامی تا حال حاضر بوده است و مردم اقتصاد را نیز هم چون عرصه های دیگر کشور مقاومتی می خواهند که در سایه هواپیماها و کالاهای لوکس و بچه پولداری برجامی روز به روز کمرنگ شده است.
درحال حاضر کمتر کسی است که به شبکه های اجتماعی دسترسی نداشته باشد و نکته جالب در میان همه ی کانال ها و گروه ها از ضد انقلاب و دین تا انقلابی پرداختن به مشکل اقتصادی مردم است.
آنچه روشن است خبرهای اقتصادی با همه راست و دروغش هر روز ایرانی را به صورت چهره به چهره! بمباران اطلاعاتی می کند، دقت شود اطلاعات برای مردمی که تنها رصد گر هستند و هیچ کاری از آنها برنمی آید تنها با هدف ضربه به پایه های امید، آرزوهای انقلابی و ایرانی اسلامی با ایجاد دلبستگی های کاذب و هدایت به گروهای ضد دین و انقلاب اسلامی مردم به خصوص نسل های چهارم است و این بدان معناست که جنگ نرم فرهنگی با تجهیز اقتصادی وارد عرصه جدیدی شده است.
برجامی که تا کنون نتیجه تقریبا هیچ برای ملت داشته است نقض می شود ولی بر ماندگاری آن اصرار عجیبی وجود دارد، انگار برنامه 15 ساله تغییر جوان ایرانی و مایه امنیت اسرائیل باید در هرصورتی حفظ شود!
برنامه حمایت از ادامه برجام توسط دولتی که با وعده چرخیدن اقتصاد رای گرفت ولی در چرخ سانتریفیوژش ماندگار شد! در دستور کارحامیان یا کاسبان آن قرار گرفته است اما با ادامه راه و اقتصادی چنین تنها معنای بازی در زمین دشمن بدون تجهیزات لازم را می دهد.
حقیقتی انکار ناپذیر راجع به ملت ایران این است که همواره شهید علی رجایی را رییس جمهور ماندگار خود می دانند شهیدی که گفته بود: «یک نان را 35 میلیون نفر می خوریم اما زیر بار ذلت نمی رویم»
انتهای پیام/ دیار عالمان