به بهانه تفریح؛
عقل و فکری که در دود و دم قلیان گم می شود
متاسفانه یکی از اقدامات نا شایست و ناپسندی که در جامعه مشاهده می شود، کشیدن سیگار و بدتر از آن استفاده از قلیان بویژه در بین جوانان است که بیشتر به اسم و بهانه تفریح مورد استفاده قرار می گیرد.
به گزارش اصفهان شرق، 24 اردیبهشت سالروز صدور فتوای تاریخی مرجع عالیقدرآیت الله میرزای شیرازی است. متن این فتوای کوتاه اما اثر گذار که در سال 1270 هجری شمسی صادر شده از این قرار است:
« بسم الله الرحمن الرحیم الیوم استعمال توتون و تنباکو بأی نحو کان در حکم محاربه با امام زمان صلوات الله و سلامه علیه است. حرره الاحقر محمدحسن الحسینی».
از نکات مهم و قابل توجه در این فتوا به کار بردن استعمال به معنای هرگونه استفاده و همچنین بای نحو کان یعنی به هر شکلی که باشد اعم از سیگار، قلیان، چپق و نکته مهمتر استفاده از عبارت در حکم مبارزه با امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف به جای کلمه حرام می باشد؛ که این عبارات بیانگر این است که هر گونه استفاده از توتون و تنباکو، به هر شکلی، فراتر از یک گناه بزرگ بوده و از حد حرمت گذشته و نشانه مبارزه علنی با تنها ذخیره و حجت الهی بوده و گناهی نابخشودنی است؛ چرا که انجام کار حرام با توبه قابل جبران و بخشیده شدن است، اما جنگ با امام زمان قرار گرفتن در صف یزیدیان است.
عبارت دیگری که در ابتدای این فتوا به کار برده شده الیوم به معنای امروز است، که اگر میرزای شیرازی این عبارت را با مفهوم به کار رفته در آیه 3 سوره مائده ( آیه اکمال دین و اتمام نعمت که برای همیشه و برای همه بشریت است.) به کار برده باشد؛ این موضوع نیز یک فتوای تاریخی و برای همه اعصار و اقشار است.
امیدواریم که خدای متعال به همه ما توفیق دهد، که همواره در مسیر حق و آن چه موجب رضای خدا و اولیای اوست، حرکت کنیم و از هر اقدامی که باعث رنجش خاطر حضرت بقیت الله الاعظم می شود، پر هیز کنیم؛ تا چه رسد به امری که درحکم مبارزه و تیغ کشیدن مقابل آن حضرت باشد.
متاسفانه یکی از اقدامات نا شایست و ناپسندی که در جامعه مشاهده می شود، کشیدن سیگار و بدتر از آن استفاده از قلیان بویژه در بین جوانان است که بیشتر به اسم و بهانه تفریح مورد استفاده قرار می گیرد، که علاوه بر نادیده گرفتن فتوای مهم و تاریخی فوق؛ سلامتی و نشاط و شادابی مصرف کنندگان را با خطر جدی مواجه می سازد و این گونه باعث خسارت دنیا و آخرت برای آنهایی که قلیان می کشند می شود.
در این راستا به منظور آشنا ساختن اقشار مختلف مردم عزیز و بزرگوارمان با آثار مخرب این بلای خانمان سوز و جامعه بر انداز عباراتی را تقدیم می نمایم، باشدکه موثر واقع شود و ما را از نزدیک شدن به این هدیه استعمار و عامل کشتار بر حذر دارد و عزممان را جدی کند تا اگر اهل قلیان هستیم ترک کنیم و دیگران را نیز سفارش کنیم تا مواظب باشند و در دام این دود دودمان بر انداز نیفتند.
عزیزان این را بدانید که قلیان:
سال های خوش عمر ما را در سراشیبی قرار می دهد و به ساعات تبدیل می کند.
هر وعده قلیان باعث افزایش ابتلا به سرطان و کاهش عمر ما می شود.
شیرازه کتاب عمر را ار بین می برد و دروازه مرگ زود رس را بنا می کند.
عقل و فکر انسان را در دود و دم گم می کند و سرمایه عمر را نابود می سازد.
حساب پس انداز عمر و سلامتی را به سرعت مسدود و ما را از گرفتن تسهیلات سلامتی و خوشبختی محروم می نماید.
معدن سلامتی را متلاشی و کوه اراده و استواری را منهدم می کند.
رو سفیدی را با دودش به روسیاهی و نشاط را به مرگ مبدل می سازد.
گل های زیبای گلستان وجود و بوستان دوستان را خزان و مجالس شادی را عزا تبدیل می کند.
باعث می شود دنیا را زودتر ترک کرده و بدون توشه راهی سفر آخرت شویم.
خودرو حرکت آدمی را در مسیر سلامتی در پیچ دود خود به دره مرگ می فرستد و بر گواهینامه خوشبختی مهر باطل شد می زند.
آتش فشانی است که از درون بروز می کند و آثارش ظاهر را فر می گیرد و افسردگی و ناامیدی را در دشت زندگی بارور و نشاط و شادی را خاکستر می کند.