به گزارش اصفهان شرق به نقل از صاحب نیوز, حضرت آیت‌الله خامنه‌ای رهبر معظم انقلاب اسلامی پنج شنبه گذشته در آخرین دیدار رئیس و نمایندگان دوره‌ی چهارم مجلس خبرگان رهبری، در سخنان بسیار مهمی ضمن تجلیل از حضور معنادار و پرشکوه مردم در انتخابات هفتم اسفند و اعلام قاطعانه‌ی پایبندی و وفاداری خود به نظام اسلامی، به تبیین ویژگی‌های این انتخابات و مهمترین وظایف و اولویت‌های مجلس خبرگان و مجلس شورای اسلامی در دوره‌ی جدید پرداختند. ایشان انتخاب شدن و یا انتخاب نشدن برخی افراد در انتخابات گوناگون را طبیعی برشمردند و ضمن تشکر از تلاشهای نمایندگان خبرگان که در دوره جدید موفق به ورود به مجلس نشده اند، افزودند: البته برخی بزرگان هم هستند که رأی آوردن و یا رأی نیاوردن، هیچ خللی در شخصیت آنها ایجاد نمی کند و آقایان یزدی و مصباح از جمله این افراد هستند که حضور آنان در خبرگان باعث افزایش وزانت این مجلس می شود و نبود آنها نیز برای مجلس خبرگان خسارت است.

رهبر معظم انقلاب از کلمه خسارت برای عدم حضور آیات عظام یزدی و مصباح در مجلس خبرگان استفاده کردند، این در حالی است که در روزهای پس از انتخابات انواع هجمه ها از سوی رسانه ها و شخصیت های منتسب به اصلاحات نسبت به این دو نفر اعمال شد.

رسانه های این جریان رتبه آیات الله جنتی را دست آویز انواع طنزپردازی ها قرار دادند و تلویحا از عدم راهیابی آیت الله مصباح به خبرگان ابراز شادمانی کردند. برخی شخصیت ها نیز هرگز نتوانستند خشنودی و رضایت مندی خود را از این واقعه پنهان کنند. هاشمی رفسنجانی که خود دو بار در مجلس ششم وریاست جمهوری نهم سابقه راه نیافتن به مجلس و دولت را دارد در توئیت خود برای راه نیافتگان از عبارت « کسانی که مردم آنها را نمی خواهند،باید کنار بروند» استفاده کرد.روحانی نیز با این عبارت که اعتدال گرایان به مجلسین راه یافتند،راه نیافتگان را که آیات یزدی و مصباح جز آنان بودند افراطی نامید.

با وجود همه این هجمه ها چرا رهبر انقلاب در حضور جمعی از علما و آیات، از این دو نفر تجلیل می کنند و وزانت خبرگان را منوط به حضور آنان عنوان می دارند؟ آیا این سخنان فقط یک دلجویی شخصی است و هدف رهبری از این بیانات ابراز محبت و علاقه خویش نسبت به این دو شخصیت است؟

نگاهی ساده و گذرا به رویکرد رهبر معظم مشخص می کند که ایشان هرگز از فرصت ها و امکانات نظام برای ابراز تمایلات شخصی استفاده نکرده اند و در تمام سخنرانی ها و موضع گیری های ایشان نمیتوان موردی را پیدا کرد که با موضوعات، شخصی برخورد کرده باشند. پس حکمت این سخنان امر دیگری است.

حملات ماههای اخیر به شورای نگهبان که در روزهای انتخابات به اوج خود رسیده بوده ، در روزهای پس از انتخابات نیز همچنان جریان دارد،رهبری قبلا هم اعلام کرده بودند که این حملات مشروعیت شورای نگهبان به تبع آن مشروعیت نظام را هدف گرفته است،ایشان در همین دیدار نیز با اظهار گلایه شدید از افرادی که در تبعیت ناخواسته از دشمن، شورای نگهبان را مورد هجمه قرار می دهند، خاطرنشان کردند: هرگونه تخریب بر ضد شورای نگهبان، اقدامی غیراسلامی، غیرقانونی، غیرشرعی و غیرانقلابی است.

آیت الله یزدی و جنتی سرآمدان شورای نگهبان هستند و تاکید رهبری بر سودمندی ایشان این نکته را گوشزد می کند که تخریب شخصیت های سرآمد شورای نگهبان خشت اول تضعیف نظام طبق نقشه ای است که دشمن آن را طراحی کرده و عمله های داخلی اش خواسته و ناخواسته خشت روی خشت به پیش می روند. پس حمایت رهبری از شخصیت های برجسته شورای نگهبان بر محور حمایت ایشان از مشروعیت شورا می چرخد.

ایت الله مصباح نیز که مدتها مورد هجمه جریان های خاص قرار داشت در چند سال اخیر به عنوان سرآمد جناح حزب اللهی کشور بیش از گذشته آماج حملات این جریان ها قرار گرفت.

جریان هایی که سعی کردند حزب اللهی ها را افراطی ها معرفی کنند و در بسیاری موارد ضمن سوء استفاده از بی عقلی برخی، به اهداف شوم خود هم رسیدند؛ در ماههای منتهی به انتخابات دست به تخریب آیت الله مصباح به عنوان پرچم دار جریانات حزب اللهی زد و ضمن ترساندن مردم از این جریان توانستند آراء را از سبد آیت الله مصباح بدزدد و در سبد نزدیکان به خود بریزند. این جریان ها اما بعد از انتخابات بیکار ننشسته اند و ضمن باور به تاثیر گذاری علامه، تلاش می کنند با منزوی کردن وی تفکر حزب اللهی و انقلابی را به محاق بکشند.

نکته دیگری که در خسارت نامیدن رای نیاوردن آیات یزدی و مصباح از سوی رهبر انقلاب وجود دارد نوعی نقد به انتخاب مردم است. نجیب خواندن رفتار کسانی که در انتخابات موفق به کسب آرا نشدند توسط رهبری معظم نشان دهنده احترام ایشان به رای مردم است اما این به معنای عدم انتقاد به انتخاب آنان نیست.رهبری ضمن تکریم این آیات عظام به انتخاب مردم انتقاد کردند و یادآور شدند که این انتخاب می تواند برای آنان خسارت بار شود.

موارد بسیاری بر نتیجه انتخابات تاثیر می گذارد که تخریب و تهییج مردم علیه اشخاص بخشی از این موارد است. خواست دشمن نیز تخریب وزنه های نظام و سپس خانه نشین کردن آنان است؛ آنچه تامل برانگیز است رفتار برخی در داخل است.گویی وظیفه چیدن قطعه های پازل دشمن را بر عهده گرفته اند.