اصفهان شرق/ مریم شجاعی
آن چنان متواضع سخن می گوید که نمی توان به درخواستش جواب منفی داد اما آیا احساسات خدادادی را می توان نادیده گرفت، مگر عواطف پدری یک موهبت الهی نیست، چشم در چشم او اکنون سرباز لشگر است و در مقابل مولا و امامش قرار گرفته است مگر عرصه ی پیکار نیست؟ مگر سپاهیان دشمن در مقابل آماده ی نبرد نیستند؟ پس تامل برای اذن پسر برای چیست؟

او عاشق است و قهرمان میدان و برای قهرمان، ترس و اضطراب معنا ندارد زیرا او هدفمند قدم در راه گذاشت و مهیای نبردی سهمگین است اما اکنون او در مقابل مولایش قرار گرفته است.
و اکنون این حسین(ع) است که باید تصمیم بگیرد، اخر او جگر گوشه اش می باشد در حسن و جمال شبیه جدش پیامبر(ص)است.
شجاعت و شهامت را از پدرش علی(ع) به ارث برده است و همچون مادرش زهرا (س) قدم بر می دارد، در حسن و کمال نظیر ندارد اما در اجرای دین حسب و نسب تاثیری ندارد.

*قامت قد قامتش قیامت برپا کرد
حق حرف اول را می زند و سخن خداوند فوق همه ی سخن هاست مولا اذن می دهد و علی(ع) شجاعانه وارد نبرد می شود.
دیگر پس از اذن مولا جای هیچ گونه تحللی نیست باید فرمانبردار بود و از عمق جان تبعیت کرد و عشق به مولا انگیزه ای می دهد که نیروی هر بازویی را مضاف می سازد و رعب در دل هر دشمنی می افکند.

*****
لشگر از برق نگاهش به ستوده آمد و گفت
گفته بودند که در کرب و بلا حیدر نیست

*****
هر چه نزدیکتر آمد همه فریاد زدند این جوان کیست اگر حضرت پیغمبر نیست…
شجاعانه جنگید، خروشید و همچون جدش حیدر پر افتخار به مقام شهادت نائل آمد و درس و اگویی شد برای تمام جوانان عالم هستی بود.
آری او علی اکبر(ع) است، پسر حسین(ع) سالار شهیدان، در حسن سیرت محمد ثانی است و در سیرت نیز شبیه پیغمبر می نامندش، قامت قد قامتش قیامت بر پا می کند و تواضعش آسمان و زمین را متحیر ساخته است، آیا الگویی بهتر از او می توان یافت او جوان است و از پدر دلبری می کند و در مسیر حق از او که مولایش هست پیروی نمی توان…

*هم جوانی کرد و هم به آغوش معشوق شتافت
و عاشقانه برای اثبات لبیک به مولایش در خون خویش غلطید و بهشتی شد که بهشت هم بر او غبطه می خورد و باجای گرفتنش در شش گوشه ی حسینی اثبات کرد که بهشت می تواند زیر پای پدر هم باشد.
ای جوانان این مرز و بوم اکنون این گوی و میدان میدان فعلی ما اگر چه مولایش حسین بن علی(ع) نیست اما در حسب و نسب وارث حسین است.
آیا جوانی است که علی اکبر حسین را سرمشق قرار داده تا سر به جانان تسلیم کند و تابع محض رهبر خویش باشد؟ آیا کسی هست تا چون علی اکبر(ع) به هر احساس و عاطفه ای پشت کند تا فرمان ولی خویش را فرمانبرداری کند؟

*لبیک به ندای امام خامنه ای
آیا این پیروی اخلاقی نیست؟ آیا مردی پیدا می شود تا همچون یل حسین فرمانبرداری اقتصادی کند و آیا تبعیت اقتصادی آن نبود که چون ولی و برای اطاعت از او آب را از لب و دهان خویش دریغ سازد؟ آیا شیر مردی در خط رهبری سید علی پیدا می شود تا با الگو از شیر مرد دشت کربلا در مبارزه و نبرد چیزی کم نگذارد تا اطاعت نظامی از سرورش را به حد اعلا برساند و آیا هیچ کدام عاشقانه سر سپرده ی اذن ولی خویش هستید تا چون علی اکبر(ع) حسین نشان دهید که در سیاست هم باید گوش به فرمان ولی بود.
پس ای جوانان میهن اسلامی اگر جوان علی اکبر(ع) است و جوانی در پیروی از او، اینک این گوی و این میدان، پس گوی افتخار را همچون علی اکبر(ع) حسین(ع) در سیاست، اخلاق، اقتصاد و دیانت و عرصه ی نظامی در دست بگیرید و ندای مولایتان سید علی را که از تبار حسین است و نواده ی او لبیک گویید.