به گزارش اصفهان شرق: در ديدگاه شيعه، اهداف نزول كتب آسمانى و ارسال پيامبران الهى، هنگامى به طور كامل تحقق مى‌يابد كه ختم نبوت با نصب امام معصوم همراه باشد. امام همه ويژگى‌هاى پيامبر به جز دريافت وحى را داراست كه با ولايت تكوينى (قدرت بر تصرف در نظام هستى) و ولايت تشريعى (تبيين و تفسير آيات و احكام الهى) و از بين بردن نارسايى‌هاى موجود، زمينه را براى رسيدن انسان به كمال معنوى فراهم مى كند.
نقل این حدیث از پیامبر اکرم(ص) بر اهمیت دستیابی به شناخت امام هر عصر و و زمانه‌ای از سوی مردم می‌افزاید که فرمودند: هر کس بمیرد و امام زمان خود را نشناخته باشد، به مرگ جاهلیت مرده است.

 آغاز امامت حضرت مهدی(عج) در کودکی

با شهادت مظلومانه امام حسن عسگری(ع) جایگاه والای امامت به فرزند خردسال ایشان، حضرت مهدی(عج) واگذار شد.
آغاز امامت آن حضرت، به مشيّت الهى و برخى مصالح ديگر، با غيبت همراه بود كه به “غيبت صغرا ” مشهور است و تا سال ۳۲۹ هجرى قمرى به طول انجاميد. پس از آن، مرحله جديدى از غيبت كه به دوره ” غيبت كبرا ” معروف است، آغاز شد كه تاكنون نيز ادامه دارد. اين دوران، سخت‌ترين دوره امتحان مردم است. زيرا ارتباط مستقيم با امام (ع) براى همگان ميسر نيست و نايب خاصى نيز وجود ندارد تا مردم به وسيله او بتوانند از آن حضرت، كسب تكليف و پاسخ پرسش‌هاى خود را دريافت كنند.

 غیبت، دوران سرگشتگی بشریت 

در توصيف اين برهه از زمان، تعبيرهاى بسيارى در روايات وارد شده است كه از وجود فتنه‌هاى بسيار خطرناك حكايت دارد. بشر در اين دوره، به دليل بى‌توجهى به ارزش‌هاى اصيل الهى و انسانى، با وجود برخوردارى از زندگى به ظاهر زيبا، آراسته و مدرن به زندگى سختی دچار مى‌شود. بدين معنا كه هر چند شكم‌ها سير و زندگى پر زرق و برق خواهد بود، ولى روح‌ها مضطرب، نگران و سرگشته است و از دست دادن هدف و فلسفه درست زندگى، يكايك افراد بشر را به يأس و نااميدى كشنده‌اى دچار مى‌سازد.
امام موسی بن جعفر(ع) در این باره فرمودند: هنگامی که پنجمین فرزندم غائب شد، مواظب دین خود باشید، مبادا کسی شما را از دین خارج کند. او ناگزیر غیبتی خواهد داشت بطوریکه گروهی از مومنان از عقیده خویش برمی گردند. خداوند به وسیله غیبت، بندگان خویش را آزمایش می کند. 

راه خروج از انحرافات، تمسک به احکام الهی

در فرهنگ اصيل اسلامى، براى پيش‌گيرى از دچار شدن به چنين وضعى، تحت عنوان ” وظايف دوران غيبت “، رهنمودهاى بسيار مهمى از سوى پيامبر اكرم (ص) وائمه اطهار(عل) ارائه شده است. رعايت اين موارد، سبب در امان ماندن از خطر انحراف است; زيرا پاى‌بند نبودن به احكام الهى و از دست دادن ثبات فكرى و اعتقادى صحيح، سبب آلودگى به فتنه‌هاى آخرالزمان خواهد شد.
به واقع هر آنچه که آدمی را از راه راستین معیارهایی که پیامبر اسلام(ص) و امامن معصوم(ع) در قالب احادیث و روایات متعدد ارائه نموده‌اند دور نماید، به منزله عامل انحراف انسان از سرمنزل حقیقت محسوب می‌شود و در دوران غیبت امام زمان نیز هوشیاری آدمی برای پایدار ماندن به این صراط مستقیم از اهم وظایف مسلمین است.
شکی نیست که رهبری پیشوایان الهی به منظور هدایت مردم به سر منزل کمال مطلوب است و این امر در صورتی میسر است که آنها آمادگی بهره برداری از این هدایت الهی را داشته باشند. اگر چنین زمینه مساعدی در مردم وجود نداشته باشد، حضور پیشوایان آسمانی در بین مردم ثمری نخواهد داشت.
از سوی دیگر فشارها و سختگیری‌هایی که به‌ویژه از زمان امام جواد(ع) به بعد بر امامان معصوم (ع) وارد شد، و محدودیت‌های فوق العاده‌ای که برقرار گردید؛ به‌طوری که فعالیت‌های امام یازدهم و دوازدهم را به حداقل رسانید؛  نشان داد که زمینه مساعد جهت بهره‌مندی از هدایت‌ها و راهبری‌های امامان در جامعه (در حد نصاب لازم) وجود ندارد. از این رو حکمت الهی اقتضاء کرد که پیشوای دوازدهم، غیبت اختیار کند تا موقعی که آمادگی لازم در جامعه به‌وجود آید.