به گزارش اصفهان شرق؛ در این هوای گرم تابستانی کام زنده‌رود همچنان خشک است و در انتظار آب تا شاید اتفاقی بیفتد و سیراب شود.

حال با اعلام وضعیت قرمز در اصفهان به دلیل خشکسالی، زاینده‌رود مظلوم‌تر از گذشته شده است. اعلام این وضعیت نشان می‌دهد زنده‌رود کم کم در حال تبدیل شدن به خشکه رودی برای همیشه است و این باعث شده اصفهانی‌ها زنده‌رود را تنها در خاطراتشان جست‌وجو کنند.

در این میان مشکلات زیادی بر سر راه سیراب شدن زاینده‌رود وجود دارد که بعید است به این زودی رودخانه شاهد گردش دائمی آب در خود باشد.

حال با این شرایط وارد هفتمین سالی شده‌ایم که خشکسالی گلوی اصفهان را می‌فشارد و در این میان با مسئولانی روبرو هستیم که هر کدام طرحی برای نجات رودخانه می‌دهند و در این میان کثرت آرا باعث شده تمامی راه‌حل‌های نجات زاینده‌رود به بن‌بست خورده یا با مشکل روبه‌رو شود.

سازمان‌ها ونهادهای مختلف هم هر روز با برگزاری نشست‌ها، سمینارها، جلسات هم‌فکری و تعامل و… در ارتباط با خشکسالی زاینده‌رود و راه‌حل‌های نجات آن تلاش می‌کنند کاری برای رودخانه انجام دهند اما هیچ کدام از این جلسات و نشست‌ها تا کنون نتوانسته‌ به کمک رودخانه بیاید.

حالا تعداد زیادی از 20 نماینده استان اصفهان در مجلس شورای اسلامی نیز مدعی هستند که در حال پیگیری مشکلات زاینده رود هستند و مدام از جلسات و برنامه‌های خود برای زاینده‌رود می‌گویند.

*تیمی منسجم و واحد مشکلات زاینده‌رود را دنبال کند

در این بحبوحه نشست‌ها و صحبت‌ها برای حل مشکل رودخانه، این کشاورزان اصفهانی و به خصوص شرق اصفهان هستند که آسیب‌های اقتصادی فراوانی دیده‌اند و چشم‌انتظار کمک مسئولان و حل مشکلاتشان، پس باید فکری به حال آنها شود.

حال به نظر می‌رسد نیاز است تیمی منسجم و متشکل از کارشناسان محیط زیست، استادان دانشگاهی و مراکز تحقیقی، دانشجویان، صنعتگران، کشاورزان، اصحاب رسانه، هنرمندان و… تشکیل شود و با قوت پیگیر حل مشکلات خشکی زنده‌رود و کشاورزان و بازپس‌گیری حقابه اصفهان باشند.

نیاز است مشکل زاینده‌رود از معضلی درون‌استانی خارج شود و مردم و مسئولان کشوری بدانند و آگاهی لازم را پیدا کنند که خشکی زنده‌رود اثرات خود را بر تمام کشور و در جنبه‌های مختلف فرهنگی، سیاسی، اجتماعی و اقتصادی خواهد گذاشت.

در همین ارتباط، رسانه‌ها بارها آمادگی کامل خود را برای کمک بیشتر به حل مشکلات زاینده‌رود اعلام کرده‌اند اما به گفته خود اصحاب رسانه به حمایت‌های مادی و معنوی مسئولان استانی و کشوری هم نیاز است. در صورتی که خوراک علمی لازم برای رسانه‌ها توسط مراکز علمی و دانشگاهی فراهم شود به طور حتم بر میزان تاثیرگذاری رسانه‌ها می‌افزاید.

بعضی مسئولان هم بهتر است در این شرایط خاص که بحران آب بسیار جدی دامنگیر استانمان شده به جای اینکه بر طبل واگرایی بکوبند، آهنگ همگرایی و وحدت سر دهند و با ظرفیت و نیروی بیشتری به دنبال حل مشکلات رودخانه بروند.

تشکیل سایت مرجع زاینده‌رود با هدف اینکه یک سایت کامل و غنی به بیان مشکلات رودخانه بپردازد می‌تواند به حل سریع‌تر معضلات بینجامد.

دانشگاه‌های استان هم می‌توانند پس از طی مراحل قانونی و کسب مجوزهای لازم رشته حقوق آب را در مراکز علمی راه‌اندازی کنند تا این‌گونه هم پشتوانه‌ای علمی برای کار رسانه‌ها فراهم شود و هم مرکز علمی مشخصی پیگیر مسائل آب در استان باشد.

از دیگر موضوعات قابل اهمیت در استان اصفهان این است که استان دارای کانون وکلای بسیار قوی و زبده‌ای است که در کار خود مهارت بالایی دارند و می‌توانند حقابه استان را از مجامع ذی‌ربط پیگیری کنند و بحث حقوقی رودخانه را به طور محکم دنبال کنند.

*با خشک شدن تالاب گاوخونی مشکلات زیادی گریبان اصفهان را می‌گیرد

در حال حاضر بسیاری از محققان و کارشناسان محیط زیست بر این باورند که ورود پساب‌ به رودخانه که از قبل صورت گرفته و انباشت آنها در تالاب گاوخونی باعث شده تا این تالاب به عنوان مرکز انباشت سرب و کادمیوم تلقی شود که برای سلامتی انسان بسیار خطرناک است.

از طرف دیگر تالاب گاوخونی از حرکت شن‌های روان و گسترش بیابان‌ جلوگیری می‌کرده که با خشک شدن تالاب این مشکل نیز استان را تهدید می‌کند.

گونه‌های فراوان گیاهی و حیوانی هم که حیات خود را مدیون این تالاب هستند حال در معرض خطر نابودی و انقراض قرار گرفته‌اند و نیاز است فکری به حال آنها شود.

در هر حال بر هیچ‌کس پوشیده نیست که نجات تالاب گاوخونی به نجات زاینده‌رود خواهد انجامید و به قول قدیمی‌ها باید گفت: چون که صد آید نود هم پیش ماست…

با  این تفاسیر همچنان همه منتظر می‌نشینیم تا ببینیم مشکل زاینده رود چگونه و توسط چه کسی یا کسانی برطرف می‌شود.

===============

 یادداشت از احمدرضامنزه

منبع: فارس