سرویس: غیر تولیدی » نقلی 13:10 - جمعه 12 اردیبهشت 1393

مصاحبه حرف ما با محمدعلیِ عباسی

معلمی که زنگ کتاب را زد

به پاس بزرگداشت مقام معلم، مصاحبه ای را با معلم ارجمند جناب آقای «محمدعلیِ عباسی» مدیر وبلاگ «زنگ کتاب» ترتیب داده ایم که از نظرتان میگذرد.

وبلاگ نویس برتر معلم- شرق اصفهان

معلمی شغل انبیاست شاید هزاران بار این جمله را شنیده باشید. اما وقتی که دقیق میشویم می بینیم که رسالتی عظیم بر دوش این مهربانان دلسوز است.

سخن از معلمانی است که از دیروز تا به امروز همیشه پا به پای بچه ها در تمامی عرصه ها پیش رفته اند. همیشه سعی داشته اند که یک قدم از شاگردانشان پیشتر باشند تا با مسائل روز و معضلاتش بیشتر آشنا باشند.

حال که دیگر در عصر ارتباطات و فناوری زندگی می کنیم این زحمتکشان، پای در عرصه فضای مجازی گذارده اند تا الگویی باشند برای شاگردانشان.

به پاس بزرگداشت مقام معلم، مصاحبه ای را با معلم ارجمند جناب آقای «محمدعلیِ عباسی» مدیر وبلاگ «زنگ کتاب» ترتیب داده ایم که از نظرتان میگذرد. این معلم با دستان توانمند خود به راه اندازی وبلاگی پرداخته که سرمشقی تمام عیار برای شاگردان جویای علم است.

با عرض ادب و احترام خدمت شما معلم عزیز؛ خود را برای دوستان معرفی بفرمایید تا آنجاییکه دوست دارید همه بدانند.

به نام معلم گیتی

اسم من هست محمدعلیِ عباسی

رشته ام هست کتاب!

چند سالی بودم نزد اصحابِ کتاب!

حال اما من، یک معلم هستم…

آنچه آموخته ام از دل یک مشت کتاب، با سخاوتمندی به تو می آموزم…

به تو می آموزم الف ایمان را، تا که روحت با آن نور وصیقل یابد…

به تو می آموزم که چطور، بر رخ اطلس انسانیت،

رنگها بی مفهوم، مرزها بی معنی است؛

و تو هم در تاریخ جای پایی داری…

حقیر محمد علی عباسی متولد جرقویه اصفهان هستم. تحصیلات ابتدایی، راهنمایی و متوسطه ام را در همان جا گذراندم. و در مقطع لیسانس در رشته ی علوم تربیتی و گرایش کتابداری و اطلاع رسانی در دانشگاه تهران دانش آموختم. مدت پنج سال در نهاد کتابخانه های عمومی استان اصفهان فعالیت داشتم و به علت علاقه فراوانی که به شغل معلّمی داشتم به کسوت معلمی درآمدم و در حال حاضر به انتخاب خودم آموزگار یکی از مدارس محروم در منطقه بن رود هستم. و افتخاری است برای من که در کلاسی چند پایه با کلاسهای اول، دوم و سوم ایتدایی به طور همزمان تدریس می کنم. و هر روز بالای صد کیلومتر را به عشق دیدار فرزندانم طی می کنم.

  http://plma.blogfa.com/

ابتدا چرا به سمت وبلاگنویسی روی آوردید و هدفتان از آغاز این کار چه بوده است؟

من سئوال شما را اینگونه جواب می دهم که چرا ننویسم؟ چرا ننویسم وقتی چیزهای زیادی هست که می‌خواهم بنویسم. چرا ننویسم وقتی خداوند در قرآن کریم به قلم سوگند یاد می‌کند. چرا ننویسم وقتی هر مطلبی را در وبلاگم منتشر می کنم، حس آرامش فوق‌العاده‌ای به من دست می‌دهد که بر آموزگاری من نیز تأثیر مثبتی می‌گذارد. پس وبلاگ می نویسم چون از نوجوانی اهل نوشتن بودم و هستم.

هدف من از راه اندازی وبلاگ زنگ کتاب، این است که به مسئله کتاب‌خوانی و علم آموزی نه تنها یک وظیفه ملی، بلکه به عنوان یک واجب دینی نگاه کنیم. تلنگری باشد اوّل به خودم بعد به جامعه و مسئولان که نکند کاهش مرتب میزان سرانه مطالعه جامعه ی ایران را به یک “جامعه ی بی مطالعه “تبدیل کند؛ جامعه ای که با کتاب قهر است. و مردمی که ترجیح می دهند به جای خواندن، بشنوند و ببیند و بخوابد!

با توجه به اینکه شما در منطقه ای مشغول فعالیت هستید که به دلیل محرومیتهای مختلف از جمله مشکلات مالی و اقتصادی دسترسی به اینترنت برای همگان میسر نیست؛ شما چطور با این مشکل کنار آمدید؟

مدرسه ای که من در آن مشغول به تدریس هستم یکی از مدارس محروم منطقه است. تمام امکانات این مدرسه یک کامپیوتر و یک چاپگر قدیمی است. جالب اینکه این مدرسه حتی خط پرسرعت اینترنت هم ندارد و با خط تلفن به اینترنت متصل می شویم که مدام هم قطع می شود. امّا هیچکدام از این مسائل نتوانسته ما را از دسترسی به اطلاعات محدود نماید.

من و مدیر مدرسه معمولا با هزینه خودمان در منزل به اینترنت پر سرعت متصل می شویم و اطلاعات و نمونه سئوالات و امتحانات کلاسمان را دانلود می کنیم. و حتی بارها شده که خودم از منزل لپ تابم را برای تدریس به مدرسه بردم و حتی در برخی ساعت به خاطر استفاده از کامپیوتر مدرسه مجبوریم کامپیوتر و یا حتی کلاسمان را تغییر دهیم. در کل به نظر من ورود تکنولوژی به مدارس اتفاق مبارکی است و و امر اموزش را تسهیل و تسریع می بخشد.

شما اغلب اوقات مطالبتان را بروز می کنید. هدفتان از انجام این کار چیست؟

چرا تن به این رنج می دهم؟ عشق عشق عشق. واقعا اگر عشق به نوشتن وبلاگم و مطالعه کردن وبلاگ دیگران نبود ، شاید هرگز مطالبم را به روز نمی کردم. 7 سال است که بی وقفه می نویسم و از اهمیت کتاب و کتابخوانی می گویم گاهی به زبان شعر، گاهی با زبان کاریکاتور و طنز ، گاهی به زبان دیگران و گاهی به زبان تلخ حقیقت . شاید باور نکنید امّا وقتی که به آمار بازدیدهایم نگاه می کنم با خودم می گویم: نکند بازدید کنند امروز من فردا هم به وبلاگم سر بزند و من حرفی برای گفتن نداشته باشم. و آنجاست که از به روز نبودنم خجالت می کشم.

آیا تا بحال به این اندیشیده اید که فضای مجازی را به کلاس درستان بکشانید؟

شاید باور نکنید امّا من آرزوی بالاتری را در سر خود می پرورانم . آرزوی اینکه هم فضای مجازی را به کلاس درسم بکشانم و هم کلاس درسم را در فضای مجازی برگزار کنم. آرزوی اینکه آنقدر آموزش و پرروش کشورم پیشرفت کند که تمام مدارس هوشمند شوند . آرزوی اینکه فرزندان میهنم در خانه هایشان پشت قاب رایانه تصویر مرا ببینند و من اندیشیدن را به آنها بیاموزم. آرزوی اینکه هر دانش آموز کشورم یک وبلاگ داشته باشد و دلنوشته هایش را بنویسد . آن روز چندان دور نیست، اگر خودمان را باور کنیم.

فکر می کنید با توجه به مشکلات موجود چگونه می توانید دانش آموزان را به این عرصه ترغیب کنید؟

وظیفه ما معلمان در امر ترغیب دانش آموزان به عرصه فضای مجازی بسیار مهم و کلیدی است. ما باید در درجه اوّل بنیه علمی خود را در عرصه فناوری اطلاعات و ارتباطات تقویت نموده و در درجه دوم نحوه استفاده مناسب و کاربردهای بسیار فضای مجازی را به دانش آموزان بیاموزیم.

ما معلمان می‌‏توانیم به جای تکالیف سنتی، دانش‌آموزان را به جست‌وجوهای علمی در فضای مجازی تشویق کنیم. و در جلسات ماهانه با اولیاء دانش آموزان، آنها را با فناوریهای جدید آشنا نموده و مزایا و معایب تکنولوژی های جدید را در عرصه آموزش بیان نماییم.

سبک نگارش شما در وبلاگنویسی استفاده از انیمیشن هاست. با توجه به سخنان مقام معظم رهبری در زمینه فرهنگ چگونه می توانید سیاستهای ایشان را در قالب انیمیشن ها پیاده سازی کنید؟

ی توان گفت همه ما به نحوی با انیمیشن ارتباط برقرار می‎کنیم. ولی تاثیر انیمیشن بر کودکان و نوجوانان بسیار فوق‎العاده است. و این تاثیر در صورتی که کنترل نشود می تواند نتیجه‎هایی در داخل از کشور به همراه داشته باشد، که به نظر برخی به راحتی می تواند فرهنگی را ارتقا و یا آن را تغییر دهد.

به نظر من کافی نبودن بودجه در این بخش و نبود افراد متخصص در این حرفه مشکلاتی را ایجاد کرده است. و باعث شده فرهنگ غربی از طریق پویا نمایی جلوه بیشتری در رسانه های کشور داشته باشد. که یک نمونه آن چاپ تصاویر شخصیتهای خارجی همچون باب اسفنجی و دهها شخصیت خارجی دیگر، بر روی کالاهای خارجی و برخی کالاهای ایرانی است.

آیا تا بحال از مطالب بارگذاری شده در وبلاگتان در کلاس درس، جهت ارتقاء علمی- فرهنگی دانش آموزان استفاده کرده اید؟

بله. یکی از مهم ترین فعالیتهای من در کلاس ساعت کتابخوانی است. در این ساعت کتابهای مورد علاقه دانش آموزان در اختیار آنها قرار می گیرد و آنها بر حسب علاقه کتاب مورد نظر خود را مطالعه می کنند. یکی دیگر از برنامه من در کلاس اجرای نمایش یکی از کتابهای داستان و حتی کتاب درسی است تا دانش آموزان نسبت به امر کتابخوانی تشویق شوند. از دیگر برنامه های کلاس می توانم شعر خوانی، نمایش فیلمهای علمی، انجام بازی های فکری ،گردش علمی اطراف مدرسه اشاره کنم. به نظر من وبلاگ نوشته های هر شخصی اعتقادات و طرز تفکر هر شخصی را بیان می کند و صد البته این اعتقادات می تواند در زندگی روزمره نیز کاربرد و نمود داشته باشد.

رهبر معظم انقلاب در مورد اهمیت کتاب و کتاب‌خوانی فرمودند: کتاب‌خوانی و علم آموزی نه تنها یک وظیفه ملی، که یک واجب دینی است. باتوجه به تاکیدات مقام معظم رهبری بر وجوب کتابخوانی و نقش کتاب در زندگی، شما چه راهکار و اندیشه ای را به کار بسته اید؟

بله. راهکارهای زیادی را از رهنمودهای مقام معظم رهبری در زندگی شخصی و تدریس خود برای ترویج کتاب و کتابخوانی به کار گرفته ام که به عنوان مثال می توانم به موارد زیر اشاره کنم:

عادت دانش آموزانم را به کتابخوانی که نظر من این کار تا آخر عمر همراه با آنها خواهد بود.

درگیر کردن والدین با کتاب و کتابخوانی

تشویق دانش آموزانم به کتابخوانی در فصل تابستان

اختصاص ساعاتی به کتابخوانی و اجرای نمایش کتاب

مطالعه کتاب توسط دانش آموزان به صورت دلخواه

اختصاص حداقل یک ساعت مطالعه کتاب در روز برای خودم

مراجعه مستمر به کتابخانه و مطالعه کتابهای جدید در حوزه خودم

اختصاص مبلغی از درآمدم به خرید کتاب

همراه داشتن کتاب برای اوقات بیکاری

هدیه کتابهایی که خوانده ام به دوستانم.

نظرتان راجع به این ضرب المثل چیست؟ درس معلم ار بود زمزمه ی محبتی/ جمعه به مکتب آورد طفل گریزپای را.

این شعر مرا به یاد کلام شهید رجائی می اندازد که معلمي شغل نيست؛ معلمي عشق است. اگر به عنوان شغل انتخابش کرده اي، رهايش کن و اگر عشق توست مبارکت باد.

همه ما آن طفل گریز پای دیروز هستیم که حاضریم امروزه جمعه ای هم که شده به دوران کودکی خود برگردیم و دوران کودکیمان را دوباره تجربه کنیم. چقدر این شعر را دوست دارم که: مرا بزن .گوشم را بکش. جریمه بکن. امتحان سخت بگیر. ولی فقط مرا یک لحظه به دوران خوب مدرسه باز گردان.

از آنجایی که ممکن است این مطالب به گوش مسئولین استان برسد، اگر مشکل خاصی در زمینه ترویج وبلاگنویسی موثر در بین دانش آموزان شرق اصفهان هست بفرمایید.

توجه جدی خیّرین و مسئولین: منطقه شرق اصفهان تا چندین سال پیش یکی از قطبهای کشاورزی استان بود ولی اکنون با وجود خشکسالی های چند سال اخیر وضعیت معیشتی و اقتصادی کشاورزان بسیار سخت شده است. لذا با این اوصاف کمک والدین به مدارس بسیار کاهش یافته است. و امکان تحقیق مدارس هوشمند و ورود به عرصه فضای مجازی را بدون کمک خیّران و مسئولین مشکل می نماید.

عدم دسترسی به اینترنت پر سرعت: در اغلب روستاهای این منطقه عدم دسترسی به اینترنت پر سرعت نیز یکی از عوامل کاهش سرعت فناوری اطلاعات و ارتباطات در این منطقه است.

در مقابل عبارات زیر اولین کلمه ای که به ذهنتان می رسد چیست؟

معلم: غریبه ی دیروز، آشنای امروز و فراموش شده ی فردا

استاد مطهری: روشنگر افكار خفته جامعه

فرهنگ: زنده و زاینده

کتاب: زیبای خفته

نیکمت چوبی: جای دنجی برای کتابخوانی

روستا: به رنگ خدا

فضای مجازی: شمشیر دو لبه

از اینکه وقت خود را در اختیار ما قرار دادید ممنون وسپاسگزاریم، در پایان اگر صحبتی هست بفرمایید.

حقیر نیز به نوبه، به يکايک معلمان و اساتید دوران تحصیلم روز معلم را تبریک می گویم، و از شما نیز صميمانه تقدير و سپاسگزاری می نمايم.

همچنین بخوانید:

4 نظر در مورد “معلمی که زنگ کتاب را زد”

  1. uعلی گفت:

    عالی بود

  2. خسته نباشی گفت:

    عالیه

  3. داودفاتحی.فانوس. گفت:

    مایه افتخاروسربلندی ماهستیدبنده باتوجه به سابقه دوستی وارادت دیرین باشما وباتوجه به اگاهی از توانایی بی نظیرشما ایمان دارم اینده خدمات بیشتری راازشما صادر میشودوافسوس میخورم که از جرقویه هجرت کردیدوفراموش نخواهدشدانهمه فعالیت سازنده شمادرشهرمان پیکان.امیددارم درمسیراعتلای فرهنگ این مرزوبوم موفقترازقبل باشیدوازسرزنش مغز نخودیها نهراسیدکه:والعاقبه للمتقین

  4. عیسی گفت:

    سلام من دانش اموز قدیمی اقای عباسی هستم میخواستم ببینم میتوانید ادرس تلگرام ایشان را به من بدهید

دیدگاهتان را بنویسید

توجه: از انتشار نظرات توهین آمیز معذوریم.