اصفهان شرق_ مهندس بابک حیدری
اگر از این نظر احمد توکلی که «اختیاراتی که رهبری به دولت آقای روحانی داده اند در چهل سال اخیر بی نظیر است» به راحتی عبور کنیم، نظر سعید لیلاز قابل تامل است!
لیلاز که در اردیبهشت سال پیش گفته بود «اعتقاد دارم اگر روحانی نمی آمد سقوط ایران قطعی بود.» امروز می گوید: «تمام تدابیر دولت تاکنون ناکافی و بسیار متناقض بوده و باعث سردرگمی شده است» و سپس تاکید می کند «اختیاراتی که آقای خامنه‌ای به روحانی و سران سه قوه داده اگر به چوب داده بود تا الان یک کاری کرده بودند.»
و البته آخرین نشانه رویکرد حمایت رهبری از دولت به عنوان بخش اصلی اداره کشور -و متولی آن آقای روحانی- در دیدار با اعضای مجلس خبرگان مشاهده شد.
ایشان در این دیدار راهکارهای دلسوزانه برخی از سیاستمداران را رد نموده و تاکید کردند: «ایجاد تشکیلات و کار موازی با دولت نیز به صلاح و موفق نخواهد بود» و یادآوری نمودند: «تجربه ثابت کرده است کار باید به وسیله مسئولان آن، در مجاری قانونی انجام بگیرد.»
حکمت حمایت رهبر حکیم انقلاب از دولت چیست؟
ایشان به خوبی تشخیص داده اند که هدف دشمن از فشار اقتصادی ضربه زدن به ساختار سیاسی نظام، تضعیف آن و درنهایت براندازی نظام است لذا در این زمان هرگونه تغییرات غیر عادی –حتی قانونی – در راستای هدف اصلی دشمن است چرا که نه تنها ساختار سیاسی نظام را هدف قرار می دهد بلکه اعتماد مردم به ساختار سیاسی نظام و همچنین موثر بودن آرای خود کاهش می دهد.
و اما رمز سربلندی حسن روحانی از آزمون حمایت رهبری از دولت
«همدلی دولت و ملت» و به تعبیر رهبر معظم انقلاب «انسجام مردم و دستگاههای مدیریتی کشور» راهکار برون رفت از شرایط فعلی است که ایشان موثر بودن این راهکار را منوط به «اعتمادسازی» و تحقق آن را «در گرو اقدامات دستگاههای مختلف» می دانند، آن هم «اقدامات جهادی».
البته از روز اول انتظار من و شما از اعضای دولت و شخص رییس جمهور- از مرحوم هاشمی تا روسای جمهور پس از آقای روحانی- این بوده و خواهد بود که «جهادی» کار کنند ولی امروز و با افزایش فشار دشمن اهمیت این مهم دوچندان است.
امید است که آقای روحانی به قول خودشان «آستین بالا زنند» البته نه امروز، بلکه دیروز.

انتهای پیام/