به گزارش اصفهان شرق، استاد برجسته اخلاق در  جمع طلاب جوان اصفهان، اظهار کرد: روزی حضرت عیسی علیه السلام  به حضرت حق عرض کرد: «پروردگارا! آیا از امت من کسی هست که در قیامت، درجه و مقام او مثل من باشد؟» خطاب شد: «بله»، پرسید: «چه کسی؟» جواب آمد:‌ «فلان زن»، به نشانی ای که از آن زن داشت رفت، دید خرابه ای است و گوشه خرابه، زنی نشسته است، از چشم نابینا است و یک پارچه پاره و خیلی مندرس هم اطراف خودش گرفته و بدنش را پوشانده است.

آیت الله محمد علی ناصری افزود: بدن او هم مثل اینکه امراض مختلفی دارد و فلج هم هست، دست و صورت او هم به خاطر بیماری خراب شده است، اما مشغول ذکر است، حضرت عیسی وارد شد و گفت: «السلام علیک یا امه الله». آن زن جواب داد: «علیک السلام یا روح الله».

وی توضیح داد: حضرت عیسی گفت: « کجا فهمیدی که من روح الله هستم؟» گفت: «آن کسی که من را به تو معرفی کرد، تو را هم به من معرفی کرد».

استاد حوزه با تاکید براینکه آن زن دائماً حمد و ثنای الهی می گفت و شکر نعمت های خدا را به جا می آورد: «الحمد الله علی نعمائه و الشکر علی آلائه»، عنوان کرد: حضرت عیسی گفت: مثلاً با کدام ویلا و قصر، با کدام منزل، با کدام ماشینِ آخرین سیستم شکر خدا را می کنی؟ گفت: «یا عیسی! هیچ کس مثل من، نعمت به او تمام نشده است». گفت: «خوب؛ خدا چه نعمتی به تو داده است؟» گفت: قلبی به من داده است شاکر، زبانی داده است ذاکر، بدنی بر بلا صابر ، کیست که غنی تر از من باشد.

وی اذعان کرد: بدنم مال او است، هر بلایی می خواهد بدهد، بدهد، تشکر می کنم از عنایاتی که به من کرده است، چشم من را گرفته است؛ گناه نمی کنم، پایم را گرفته؛ گناه نمی کنم درحقیقت وسائل گناه را از من گرفته است».

آیت الله ناصری اضافه کرد: اگر خدا اجل را برای بعضی مؤمنان ننوشته بود، یک چشم هم زدن هم در این دنیا نمی ماندند و به سوی وطن اصلی خودشان پرواز می کردند.

وی خاطرنشان کرد: وطن اصلی ما اینجا نیست، ما اینجا اجاره نشینیم! باید از اینجا بیرون برویم؛ یعنی ما را به زور بیرون می کنند، نمی توانیم بگوییم من اینجا حقی دارم و چند سال است که مانده‌ام.

استاد اخلاق حوزه یادآور شد: انسان هایی هستد که در همین کاروانسرای دنیا ماندند و اگر که قبلاً معین نشده بود که چه وقت از این کاروانسرا بیرون بروند، روح آن‌ها پرواز می کرد و یک ثانیه هم در این کاروانسرا نمی ماندند، چرا؟ کجا می خواهند بروند؟ حضرت فرمود: «شوقاً الی ثواب» مراد از ثواب، وصول به حق است.

وی بیان کرد: همچنین به دلیل «خوفاً من العقاب»؛ یعنی ترس از اینکه مبادا بداء حاصل بشود و این ملاقات و وصول به حق که وعده داده بودند، جلوی آن گرفته شود.

آیت الله ناصری تصریح کرد:  خوف از فراق و شوق به ملاقات دارند، نگرانند که مبادا این وعده وصال، به فراق مبدل بشود.

انتهای پیام/صاحب نیوز