شب گذشته سازمان نظام مهندسی ساختمان استان گلستان برای بیش از ۴ هزار نفر از مجموعه مهندسان خود در غرب استان گلستان جشنی را به مناسبت روز مهندس برگزار کرد که این جشن حاشیه‎هایی حاشیه‎سازتر از متن را در خود جای داده بود؛ حاشیه‎هایی که آنقدر قابل توجه بود که به نوعی می‎توان گفت متن مراسم هم بود.

این مراسم در محل دائمی نمایشگاه‎های بین‎المللی استان گلستان برگزار شد که نخستین سوال در ذهن این است که نام این مکان با نوع برنامه‎ای که اجرا شد چه سنخیتی دارد؟ آیا ما در شهر گرگان مکانی را نداریم که گنجایش برگزاری مراسم‎های بزرگ را داشته باشد؟ پس به واقع مسئولان استان و مرکز استان باید بیش از پیش به فکر چاره‎ای برای این موضوع باشند.

* در لحظه نخست ورود به این مراسم میزی با طول بسیار زیاد چشمان را خیره می‎کرد که به نظر می‎آمد خانم‎های محترمی که در پشت آن میزها قرار گرفته‎اند کارکنان سازمان نظام مهندسی ساختمان هستند که به ترتیب حروف الفبا به مهندسانی که در مراسم حاضر می‎شوند پکیجی را با محتوی فرم نظرسنجی، ویژه‎نامه مراسم، ساندویچ کالباس و خیارشور به عنوان شام، کارت قرعه‎کشی و مسائلی از این دست وجود داشت؛ اینکه آن ساندویچ‎ها تا چه میزان بهداشتی و در شان مهندسان این سازمان به آن عظمت با هزینه میلیونی که برای مراسم شد، بوده موضوعی است که در نوع خود جالب توجه است.

* در سالن اصلی مراسم نیز صندلی‎ها رنگ‎های متفاوت داشت و گویا صندلی‎های جلوتر برای مهندسانی خاص پیش‎بینی شده بود؛ با دیدن این رنگ‎ها و تفاوت در محل نشستن مهندسانی که این مراسم برای تقدیر از آنها برگزار می‎شد به یاد انتقاد یکی از مهندسان ساختمان استان گلستان افتادم که در انتقاد از نظام ارجاع در سازمان نظام مهندسی ساختمان استان گلستان و دادن نظارت پروژه‎های ساختمانی برای آنکه خبرنگاران بهتر انتقادش را متوجه شوند گفته بود در سازمان نظام مهندسی ساختمان استان گلستان برخی مهندسان کیک‎های گران قیمت و خوشمزه می‎خورند و برخی از مهندسان با نان خشک شکم خود و خانواده‎شان را سیر می‎کنند.

دست زدن برای شادی روح اموات اقدامی شگفت‌انگیز در این جشن

* مراسمی که اعلام شده بود در ساعت چهار بعداز ظهر آغاز می‎شود در ساعت شش نخستین سلامش از دهان مجری پرسابقه کشورمان که وظیفه اجرای این مراسم را بر عهده داشت به گوش حاضرانی رسید که با دیدن ظاهر برخی از آنها اگر در ابتدای مراسم قرائت قرآن و اجرای سرود مقدس کشورمان اجرا نمی‎شد فراموش می‎کردی در استان گلستان در ایران اسلامی قرار داری.

* مهندسانی که بیشترین سهمشان از فرهنگ مهندسی در کشور اسلامی بدحجابی بود و با برخی که گفت‎وگو می‎کردی این نوع ظاهر و پوشش را بخش مهمی از یک مهندس موفق می‎دانستند؛ شاید به دلیل آنکه نام جشن بر را بر روی این مراسم گذاشتند برخی از مهندسان سازمان نظام مهندسی این جشن سازمانی را با یک جشن خانوادگی به اشتباه گرفته بودند و حضور با این ظاهر را نوعی کلاس در شخصیت خود می‎دیدند.

* هیجان در این مراسم آنقدر موج می‎زد که طنزپردازی که برای اجرای برنامه با اجرای موزیک‎ها و شعرهای خوانندگان غربی آمده بود برای قدردانی از خداوند رحمان و رحیم از حاضران خواست که دست بزنند، که این درخواست وی باعث اجرای دست و سوت خانم‎ها و آقایان با همان ظاهر ذکر شده در بالا در کنار هم بود و حتی برای شادی روح اموات کف و سوت خواستار می‎شدند که در نوع خود شگفت‌انگیز بود.

* اما به واقع سهم این مهندسان از فرهنگ مهندسی و یا حتی مهندسی فرهنگی که مورد تاکید مقام معظم رهبری است چیست؟ چرا ما نمی‎توانیم جشن‎های خود را آن هم جشن‎هایی که یک سازمان به این مهمی متولی برگزاری آن است را براساس فرهنگ ایرانی و اسلامی که داریم نهادینه کنیم تا برگرفته از فرهنگ غربی و غیراسلامی نباشد؟

* دست زدن‎ها و سوت زدن‎ها در این مراسم تنها در اجرای طنزپرداز مراسم خلاصه نشد و در ادامه این هیجان‎ها و شادی‎های بیش از اندازه در واکنش به اجرای کنسرت بهنام صفوی خواننده جوان کشورمان نیز وجود داشت، چه بسا در صورتی که چراغ‎های خاموش و رقص نورهای انجام شده در این مراسم اجازه می‎داد تصاویر جالب‎تری از این مراسم می‎شد تهیه کرد.

مراسمی با چند صد میلیون هزینه و میهمانانی که مشکل سرویس بهداشتی داشتند

* قرعه‎کشی شش دستگاه تلویزیون ال‎سی‎دی، پنج گوشی تلفن همراه، چندین کمک‎ هزینه سفرهای داخلی و خارجی و جوایز دیگر از نکات جالب توجه این مراسم بود که نمی‎شد منطقی را بین تعیین ساندویچ کالباس برای شام میهمانان و این جوایز گران قیمت دید.

* وجود بیش از ۴ هزار میهمان برای چهار ساعت مراسم که با در نظر گرفتن دو ساعت تاخیر در ابتدای مراسم که این زمان را به شش ساعت افزایش داد و وجود تنها دو سرویس بهداشتی بحث‎برانگیزترین موضوع در بین حاضران بود که صف‎های بسیار طولانی را برای استفاده از سرویس بهداشتی برای میهمانان به وجود آورده بود که مورد اعتراض شدید میهمانان مهندس بافرهنگ قرار گرفته بود.

* در ابتدای مراسم اعلام شد که پس از برگزاری این مراسم سازمان نظام مهندسی ساختمان استان گلستان برای مهندسانش هدایایی را هم در نظر گرفته و در اینجا پس از دقت به این هزینه چند صد میلیونی این سوال مطرح است که خروجی این مراسم چه بود؟ آیا فقط قصد از اجرای این با هزینه بالا مراسم خلق چهار ساعت مهیج بوده است؟ آیا نمی‎شد در این مراسم که جامعه آماری از مهندسان ساختمان حاضر هستند بخشی را به عنوان چالش‎ها و خطاهای موجود در مهندسان ساختمان که مورد تاکید نماینده ولی‎فقیه در استان گلستان در خطبه‎های نماز جمعه ظهر روز گذشته هم بود توجهی می‎شد؟

چه کسانی به بی‌حجابی دامن می‌زنند؟

در روزهای گذشته سخنان نماینده جنجالی شهر تهران درباره حجاب، با صدای بلند بیان شد تا هم بچه‌های انقلاب در موافقت و مخالفت با وی سخن بگویند و هم ضدانقلاب در این باره موضع‌گیری کند.

آنها که دغدغه سیاسی دارند و دلشان به حال انقلاب می‌سوزد، خوب می‌دانند که پایگاه و تعلق خاطر سیاسی این نماینده دقیقاً چیست و اصلاً می‌شود روی صحبت ها حساب باز کرد یا خیر؛ اما اصل بیان این سخن از زبان یک نماینده آن هم در محلی که قابل انتشار وسیع از سوی رسانه‌ها باشد، عمق اهمیت موضوع و رواج فراوان معضل را نشان می‌دهد.

* سیاست، اقتصاد و شاید فرهنگ و حجاب

اصولاً فرهنگ همواره در اولویت مسایل کشور بوده است و اما نه اولیت نخست! عموم مدیران سیاسی، ورزشی و دیگران در مصاحبه‌های خود از برنامه‌ها و دغدغه‌های فرهنگی خود سخن می‌گویند. در سخنرانی‌ها از اهمیت فرهنگ حرف می‌زنند و البته ابعاد فرهنگی پرونده سابقه مدیریت خود را به انواع گزارش‌های فرهنگی می‌آرایند.

البته پرواضح است که در چنین شرایطی، نه‌تنها استفاده ابزاری از فرهنگ رواج می‌یابد، بلکه در سایه کم‌توجهی و سوءمدیریت برخی افراد، فجایع فرهنگی نیز رخ می‌دهد.

موضوع حجاب اگر چه یک موضوع فرهنگی صرف نیست و جنبه پررنگی در زمینه اعتقادات دینی افراد دارد اما در بُعد فرهنگی نیز آنچنان که باید مورد توجه قرار نگرفته است.

عدم مدیریت صحیح در ترویج حجاب سبب شده است تا رسانه‌های داخلی که باید براساس وظایف ذاتی خویش، مبلغ و مروج حجاب باشند، به حالت انفعال رسیده و آنچنان که شایسته است، اثرگذار نباشند.

اکنون در برنامه‌ریزی‌های کلان کشور که عموماً اقتصادی هستند، برنامه‌های بلند مدت برای رسیدن به اهداف خاص طراحی شده است که همه دستگاه‌های اجرایی ملزم به رعایت آن هستند اما مشخص نیست چرا در زمینه فرهنگی و به‌صورت مشخص درباره موضوعاتی نظیر حجاب، نه از برنامه‌های بلندمدت خبری هست و نه کوتاه مدت؟

از یک سو نمایندگان مجلس طی دوره‌های مختلف، چالش‌های سیاسی را در دستور کار خود قرار داده و تنها طی مواردی نه‌چندان پرشمار، بعضی مصوبات را در زمینه فرهنگ، به رأی‌گیری گذاشته‌اند. این در حالی است که دقیقاً مشخص نیست تکلیف اندک قوانین موجود در زمینه حجاب، چگونه قرار است وضعیت موجود را بهبود بخشد.

* رسانه‌های داخلی و حجاب

ترویج ارزش و ضدارزش، یکی از توانایی‌های بی‌بدیل رسانه است. در کشور، عموم رسانه‌ها اعم از نوشتاری مانند روزنامه‌ها، صوتی همچون رادیو، تصویری مثل تلویزیون و البته رسانه‌های اینترنتی مانند سایت‌ها و شبکه‌های اجتماعی داخلی، هرگز نمی‌توانند در مقولات فرهنگی خصوصاً حجاب، نمره شایسته‌ای کسب کنند.

موضوع «عفاف» که همواره باید در کنار «حجاب» مورد عنایت مسئولان امر و اصحاب رسانه قرار بگیرد نیز کمتر مورد توجه واقع می‌شود.

همواره انتقاداتی از نحوه برخورد و رفتار مجریان صداوسیما مطرح می‌شود که قابل تأمل است. در زمینه پوشش و حجاب نیز انتقادات فراوانی به رسانه ملی وارد است که باید در جای خود و به‌صورت کاملاً کارشناسی مورد بررسی قرار گیرد؛ چرا که بعضی از کارشناسان امر، معتقدند که در مواردی نه‌چندان کم‌تعداد، تروبج بدحجابی از ثمرات فعالیت رسانه ملی محسوب می‌شود.

عرصه‌های دیگر فرهنگ و رسانه همچون سینما، تئاتر و موارد مشابه، وضعیتی به مراتب اسفناک دارند.

واقعیت تلخ آن است که در مواردی نه‌چندان کم‌تعداد، نه‌تنها از تلاش برای ترویج و آگاهی‌بخشی در زمینه حجاب در عرصه‌های مورد اشاره خبری نیست، بلکه باید کوشید تا دست‌کم فعالان در این زمینه، حجاب خود را مورد توجه قرار دهند.

وضعیت روزنامه‌ها، سایت‌ها و خبرگزاری‌ها نیز چندان رضایت‌بخش نیست. بعضی از روزنامه‌های موجود در کشور، علیه حجاب فعالیت می‌کنند؛ دلسوزها هم در روزنامه یا خبرگزاری‌هایشان تنها به مصاحبه و بیان مطالب تکراری اقدام می‌کنند و از این رهگذر هرگز اتفاق میمون و مبارکی در عرصه فرهنگ حجاب روی نمی‌دهد. بعضی از سایت‌های خبری موجود، علناً و عملاً اقدام به ترویج بدپوششی و مدهای خارج از عرف برای لباس و پوشش، بی‌هیچ رودربایستی باید اعلام کرد که حجاب دغدغه اصلی رسانه‌های داخلی نیست و البته هیچ برنامه خاصی نیز در این زمینه وجود ندارد.

* سنگ تمام رسانه‌های خارجی برای موضوع حجاب

برخلاف رسانه‌های داخلی، اهالی آن طرف آب، کاملاً حساب شده و براساس برنامه‌های دقیق، در مسأله حجاب وارد شده و متأسفانه اثرگذار بوده اند.

از میان بردن «حجب و حیا»، نفی لزوم «عفت و پاکدامنی» و نهایتاً زیرسئوال بردن اصل «حجاب»، نقشه راه رسانه‌های خارجی همچون سایت‌های ضدانقلاب و شبکه‌های تلویزیونی ماهواره محسوب می‌شود.

نمایش و تکرار صحنه‌های خاص از بعضی فیلم‌ها و سریال‌ها در کنار پوشش و تعاملات بین مجری‌ها از جمله تلاش‌های برنامه‌های ماهواره‌ای برای تضعیف مقوله «حجب و حیا» در کشور ماست .

در ادامه همین روند است که اصل «عفت و پاکدامنی» خودبه‌خود زیر سئوال می‌رود. سیاست تبلیغاتی و فرهنگی رسانه‌های ضدانقلاب بر این مبنا استوار است که «عفت» مانع رشد اجتماعی شده وانسان را از مواهب جهان آفرینش محروم می‌کند!!!

نکته اینجاست که وقتی «حجب و حیا» از میان رفته و «عفت و پاکدامنی» هم نفی شود، دیگر جایی برای حجاب باقی نمی‌ماند. در این مرحله است که رسانه‌های بیگانه با تبلیغات مستقیم و غیرمستقیم پوشش‌های مسأله‌دار، ضربه آخر را بر پیکره فرهنگ کشور، وارد می‌کنند.

* مسیر پر پیچ‌ و خم آینده

متأسفانه دورنمای چندان مناسبی برای موضوع حجاب وجود ندارد. روند فعلی «حجاب» خصوصاً در رسانه‌ها که با غفلت فرهنگی بسیاری از مسئولان امر مواجه شده است، سبب می‌شود تا نتوان پیش‌بینی خوش‌بینانه‌ای در این زمینه ارائه داد، مگر آنکه مسئولان فرهنگی بر اساس وظایف خود اقدام به برنامه‌ریزی برای حل این مشکل کنند.

در همین رابطه، فعالیت در زمینه‌های زیر می‌تواند راهگشای مشکلات موجود باشد:

– تلاش برای نهادینه کردن فرهنگ بومی و مذهبی و تقویت حیاء و عفاف

– برنامه‌ریزی کلان کوتاه مدت، میان مدت و بلند مدت برای بهبود وضعیت فرهنگی و ترویج حجاب

– تلاش جهت تولید و ترویج استفاده از پوشش‌های مناسب

– مقابله همه‌جانبه با امواج مسموم ماهواره

منبع : خبرگزاری فارس و پایگاه خبری فرهنگ انقلاب اسلامی