کوچه‌باغ‌هایی که نیازمند توجه جدی هستند
نصر آباد؛ قطب گردشگری طبیعی، شهری اصفهان
نصرآباد دهی از دهستان ماربین اصفهان بوده که امروز به شهر اصفهان متصل شده است و از وفور درختان و آب و گل های بنفشه به شهرت رسیده است. نام باستانی آن را «نرسی آباد» نوشته اند. چون قدمت آن را به نرسی، پادشاه ساسانی نسبت می دهند.
به گزارش اصفهان شرق، در همه جای دنیا فضاهای سبز و گردشگری نزدیک به شهر اهمیت به سزایی دارند؛ چرا که هم در آب و هوای شهر تاثیر دارند و هم محلی برای گردش، ورزش و همچنین دوری از محیط و مشغله های شهری محسوب می‌شوند و در دسترس هستند؛ چنان که یک نیم روز برای رفتن و لذت بردن و بازگشتن از آنها هم کفایت می‌کند. حال، داشتن موقعیت طبیعی و بالقوه برای فضاسازی از موهبت‌هایی است که اگر به آن بها داده شود، می تواند سهم مهمی در کاهش هزینه و ایجاد فضایی بهتر برای شهر داشته باشد. در اصفهان یکی از این مناطق مهم، نصرآباد و ناژوان هستند که می‌توانند به عنوان ریه اصفهان، به عنوان قطب‌های گردشگری شهری از نوع طبیعت‌گردی نقش مهمی ایفا کنند. فقط با کمی توجه و برنامه ریزی برای این مناطق می‌توانیم به داشته‌های فراوانی در حوزه گردشگری شهری اصفهان دست یابیم.
نصرآباد دهی از دهستان ماربین اصفهان بوده که امروز به شهر اصفهان متصل شده است و از وفور درختان و آب و گل های بنفشه به شهرت رسیده است. نام باستانی آن را «نرسی آباد» نوشته اند. چون قدمت آن را به نرسی، پادشاه ساسانی نسبت می دهند. ازلحاظ واژه شناسی به روایتی نصرآباد با «سین» است و درست آن « نسرآباد » است. و «نسر» مركب ازجزء « ن + سر » به معنای سرآب است. البته در روایتی دیگر نسر مخفف نسار است (حاشیه برهان قاطع چاپ معین ) و آن جایی است که به دلیل درختان یا کوهستان آفتاب کمتر در آن می تابد. اما از سین و صاد که بگذریم با همت شهرداری و تغییر نکردن بافت قدیمی و تبدیل این زیبایی به ویلاها و خانه های بتنی امروز این منطقه هنوز کمی سرسبز است و در بهار شکوفه باران و در پاییز برگ ریز و زیباست. اما چه آینده ای را می توان برای این منطقه متصور شد وقتی هنوز برنامه منسجمی برای احیا و نگهداری آن وجود ندارد؟
قدم زدن در کوچه باغ هایی که بوی زندگی می دهد
همیشه در بهار و روزهای باران زده پائیز با دوچرخه یا پیاده در کوچه های خاکی و دیوارهای کاهگلی این محله پرسه می زنم و با باغبان های مهربانی که بعضی نیز از دوستان من هستند، به صحبت می نشینم. اما این روزها که شهر پر هیاهو و پر ترافیک تر از همیشه است، نیاز شهروندان و گردشگران به احیا و ایجاد زیرساخت‌ها با بافت قدیم و دلچسب در آن به شدت احساس می شود. البته طبیعت زیبا و سنجاب هایی که از درختان بالاو پایین می روند و صدای پرندگان، تمامی داشته های این منطقه نیست. درنصرآباد مدرسه ای است كه ساخت آن به سال ۸۵۴ هجری برمی گردد و خواجه صدرالدین علی طبیب، جد اعلای میرزا طاهرنصرآبادی ، صاحب تذكرة الشعرای عهد صفوی آن را بنا نهاده است. این مدرسه دارای در ورودی مجلل با كاشی‌كاری شده و حجره ها درست دور تا دور حیاط بوده است. بعد از فوت خواجه صدرالدین مدرسه تعطیل شد، تا اینكه در زمان قاجاریه جهت عزاداری معصومین خصوصا در ایام محرم و صفر مورد بهره برداری قرار گرفت و بدین جهت است که از آن زمان تا به حال به تكیه نصر آباد معروف است . البته متاسفانه ازبنای قدیمی تكیه فقط سر در آن باقی مانده است.
نیاز به احیای باغ‌ها و درختان منطقه
منظور از توجه به پارک ناژوان و باغ پرندگان البته ارائه طرح جدید نیست. چرا که نکته حائز اهمیت احیای کوچه باغ‌های این محله به شکل قدیمی آن است. کمبود آب و محیط شهری رو به گسترش می تواند لطمه جبران ناپذیری به آن وارد کند. همانطور که متاسفانه قسمت‌هایی از آن به خاک‌های فرسوده و یا زمین‌های تخریب شده بدل گشته است و مهم تر از همه درختانی که قطع و یا خشک شده اند، زنگ خطری است که نباید نادیده گرفت. با توجه به قدمت تاریخی این محله و همچنین فضای سبز کم نظیر آن همین امروز هم می توان نسبت به احیا و استفاده گردشگران برای آن اقدام کرد.
نیاز به وسعت درختکاری و باغ‌های نزدیک شهر
وسعت دادن این منطقه گردشگری تنها به دلیل افزایش ظرفیت‌ها نیست بلکه آنچه مهم‌تر از افزایش ظرفیــــت گردشــــگران است، نگهداری از فضای سبز منطقه خواهد بود. مهم این است که نصرآباد کنونی در میان رشد فزاینده فضاهای شهری در اصفهان، می‌تواند به قطب سلامت مردم شهرنشین اصفهان تبدیل شود و نقش مهمی را در شادابی و تلطیف روح جامعه ایفا کند. به نظر من نه تنها باید عبور و مرور خودرو ها در این منطقه کنترل و محدود شود، بلکه باید فضایی اختصاصی و گسترده برای ورزش‌های مرتبط با طبیعت ایجاد شود و گردشگرانی که نمی توانند به خارج از شهر رفته و در آنجا به گردش بپردازند، بتوانند از همین محیط شهری گسترش یافته استفاده کنند. فقط کافی است ارگان‌های مرتبط با کمی آگاهی و برنامه‌ریزی برای ایجاد امنیت بیشتر و همچنین حفظ محیط زیست منطقه وارد عمل شوند و چاره سازی کنند. به خصوص ایجاد آتش با چوب درختان که متاسفانه هنوز در این منطقه رواج دارد و همچنین دسترسی با خودرو از مهم‌ترین دلایل تخریب این منطقه است که دارد سرعت زیادی به خود می گیرد. امیدواریم با چند طرح جدید و برنامه ریزی صحیح، آینده ای روشن را برای این منطقه مستعد گردشگری چشم به‌راه باشیم و وسعت روز افزون را ببینیم.
انتهای پیام/خبرفارسی
