اصفهان شرق _ مهدی نجفی/ بی تردید سیزده آبان نماد است؛ و در دل خود، و در عقبه‌ی خود معانی فراوانی دارد؛ که این معانی، همه برای ما درس است و باید اینها را به یاد داشته باشیم: زیرا سیزده آبان یک حرف کوچکی نیست،[1]بلکه روز سیزدهم آبان به عنوان یک روز ملی شناخته می­شود. یادبودها و خاطره‌هایی که در طول سال، ملت­ها آنها را به عنوان روز ملی یا جشن ملی بزرگ می­شمارند، باید در خود مضمونی نهفته داشته باشند. هرچه این مضمون عمیق­تر باشد، آن روز برای آن ملت از جنبه نمادین اهمیت بیشتری دارد. با این حساب، روز سیزدهم آبان حقیقتاً یک روز مهمّ است.[2]

روز 13 آبان در حکم یک نماد و یک سمبل

شکی نیست که مناسبت­های تاریخی غالباً حکم یک نماد و یک سمبل را دارند. روز سیزده آبان به خودی خود با روزهای قبل و روزهای بعد تفاوتی ندارد؛ اما یک نماد است. نماد یعنی چه؟ یعنی یک رمزی که پشت سر خود، در دل خود، معانی فراوانی نهفته دارد. انسان یک کلمه بر زبان می­آورد، معانی و حقایق بسیاری در دل این کلمه هست؛ سیزده آبان از این قبیل است. این روز یک نماد است و عقبه‌ی وسیعی دارد از مطالب مهم، مسائل مهم؛ مسائلی که به هیچ وجه تاریخی نیستند، بلکه مسائل امروز ما هم به حساب می­آیند.[3]

13 آبان؛ نماداستکبار و طمع ورزی آمریکایی

مطلب نخست این است، در 13 آبان حادثه تبعید امام(ره) در سال  ۱۳۴۳نهفته شده  است. قضیه این‌گونه بود که امریکایی­ها قانون کاپیتولاسیون را در ایران به کرسی نشاندند. معنای کاپیتولاسیون این است که آمریکایی­ها یا افراد وابسته به هر قدرت بیگانه مسلّطی در هر کشور دیگر، اگر جنایتی کردند، دستگاه قضایی آن کشور حق ندارد جنایت آنها را رسیدگی کند، به محاکمه آنها بپردازد و حکم صادر کند! آن روز بیش از دویست هزار نفر امریکایی در مشاغل مختلف در ایران حضور داشتند.[4]

لذا سیزده آبان نماد استکبار و طمع ورزی  آمریکائی است؛ نماد روح تعدی و تجاوز استکبار نسبت به ملت­ها، از جمله نسبت به ملت ایران است.[5]زیرا اگر یک ملت از حق خود، از شرف خود دفاع نکند، استبداد و استکبار تا اینجا پیش می­آیند که یک قانون ظالمانه‌ای مثل کاپیتولاسیون را بر این ملت تحمیل می­کنند. هدف سلطه‌های استکباری این است.[6]

اینچنین است که  سیزده آبان یادآور یک حقیقت تلخ و بسیار مهم است و آن حقیقت عبارت است از روح استکبار در قدرت­های استکباری و سلطه‌های استکباری. چهره‌ی متجاوز ، چهره‌ی متعرض که قصد پیشروی دارد؛ تا آنجا که شرف یک ملت را لگدمال کند، تجاوز ناموسی بکند، تجاوز عرضی بکند، به جان و مال تجاوز کند و کسی هم نتواند از او سؤال کند و توضیح بخواهد.[7]

13 آبان 43؛ نماد فریاد رسای امام خمینی(ره) در استکبار ستیزی

دومین مطلبی که به عنوان نماد بارز سیزده آبان محسوب می­شود، فریاد رسای امام بزرگوار ماست. آن فریاد، سالم­ترین و پاکیزه‌ترین فریادها بود که از پاک­ترین حلقوم­ها بیرون آمد. خیلی­ها ممکن است گوشه و کنار یک حرفی بزنند، یک چیزی بگویند، یک اعتراضی بکنند؛ لیکن حلقومی که فریاد سیزده آبان را در سال ۴۳ در عالم منتشر کرد، پاکیزه‌ترین حلقوم­ها بود. اولاً این فریاد، برخاسته‌ی از حس دین بود؛ ثانیاً برخاسته‌ی از آن عِرق پاکیزه‌ی مسلمانی و ملی بود زیرا امام(ره)نمیتوانست تسلط دشمن را بر این ملت تحمل کند، ثالثاً فریادی متکی به حمایت عمومی مردم بود. [8]

با اینکه مردم اول اطلاع نداشتند، اما وقتی فریاد امام بلند شد، مردم حمایت کردند. همان حمایت­ها بود که چهارده سال بعد به پیروزی انقلاب اسلامی انجامید. آن فریاد پاکیزه مثل فریاد رسائی بود که پیامبران الهی در میان مردم سر دادند و دل­های مردم را جذب کردند. امام یک چنین حرکت عظیمی را در کشور انجام داد، بعد هم متحمل هزینه‌اش شد؛ امام را از خانه و زندگی و خانواده و دوستان و نزدیکانش جدا کردند و به یک گوشه‌ی دنیا تبعید کردند. پس مطلب دوم هم این است که 13آبان نماد یک چنین فریادی است.[9]

13 آبان 57؛ نماد بصیرت ؛روحیه‌ی انقلابی، احساس مسئولیت و شهادت طلبی دانش آموزان

مطلب بسیار مهم سوم که پشت سر نماد روز 13 آبان  قرار دارد، قضیه‌ی دانش‌آموزان سال ۵۷ است. چهارده سال از آن حادثه تبعید امام(ره) که گذشت، در سال ۵۷ جوان­های ما، نوجوان­های ما، دانش‌آموزان دبیرستانی ما به عنوان پاک­­ترین و بی آلایش‌ترین قشرها توی میدان آمدند و کشته شدند. سیزده آبان روز کشتار دانش‌آموزان است توی همین خیابان­های تهران. وقتی این نوجوان­ها و جوان­ها توی میدان آمدند و فریاد چهارده سال قبل امام را در فضا انعکاس دادند، جلادان مزدور آمریکا از اینها انتقام گرفتند؛ روی اینها آتش گشودند، خون اینها روی آسفالت خیابان­های تهران ریخت و آن را رنگین کرد. این هم مطلب مهمی است؛ به خاطر این نکته‌ی مهم که حرکت عظیمی که امام در سال ۴۲ و ۴۳ آغاز کرد، آنقدر زنده و باطراوت و بانشاط است که یک عده جوان پاکیزه‌ی دانش‌آموز را توی میدان می­آورد، احساس مسئولیت می­کنند، احساس تعهد می­کنند و در مقابل سرنیزه‌ی دستگاه جبار و طاغوت می­ایستند.[10]

بنابراین احساس تعهد، روحیه‌ی انقلابی، احساس مسئولیت ناشی از روشن‌بینی و بصیرت به اینجا رسیده که جوان دانش‌آموزِ این ملت وسط میدان می‌آید، سینه‌ی خودش را سپر میکند، از همه‌ی آرزوهای جوانی­اش می­گذرد، برای اینکه آرمان­های بزرگ و هدف­های الهی و اسلامی را در جامعه تحقق ببخشد. این هم حادثه‌ی بزرگ دیگری بود که در سال ۵۷ اتفاق افتاد؛ و از جمله مفاهیم بسیار عظیم دیگری است که پشت سر کلمه‌ی سیزده آبان قرار دارد. سیزده آبان نماد این­هاست.[11]

13 آبان 58؛ نماد مقابله با زورگویی، دسیسه و استکبار

آخرین قضیه‌ای که در سیزده آبان پیدا شد، تسخیر لانه‌ی جاسوسی بود. در سال ۵۸ به مناسبت سالروز تبعید امام و شهادت دانش‌آموزان، باز هم جوان­ها آمدند کاری کردند که دنیا را خیره کرد و آمریکا را به زانو درآورد. این واقع قضیه است؛ آن روزی که لانه‌ی جاسوسی تسخیر شد، دولت آمریکا آبرو و اعتبار و هیمنه‌اش چندین برابر امروز بود. شما امروز را نگاه نکنید که آمریکا در چشمها سبک شده، کوچک شده، ملتها علناً علیه آمریکا دشنام می­دهند و آنها را نفرین می­کنند. آن روز اینجور نبود؛ آن روز آمریکا در دنیا یک هیمنه‌ی ابرقدرتىِ درجه‌ی یک داشت. جوان دانشجوی ما با شجاعت، با شهامت، به عنوان لبه‌ی اصلی جبهه‌ی مقاومت ملت ایران، سفارتخانه‌ی آنچنان آمریکائی را تسخیر کرد؛ ..این هم حرکت عظیمی بود که قدرت آمریکا را در دنیا متزلزل کرد؛ آمریکای با آن هیمنه و با آن عظمت، ناگهان در چشم ملت­ها فروکش کرد قضایا ی سیزده آبان اینهاست.[12]

لازم به ذکر است در  سیزده آبان سال پنجاه‌وهشت ورق برگشته بود؛ یعنی این نهضت با پایداری ملت مسلمان و رهبری امام بزرگوار به پیروزی رسیده بود. بنابراین موذیگری و دسیسه امریکایی علیه کشور به شکل دیگری صورت می­گرفت. در این‌جا سفارتخانه خودشان را به مرکزی برای خرابکاری تبدیل کرده بودند؛ … اینها عکس‌العمل ملت ایران را به همراه داشت. مظهر شهامت و سرعت عملِ ملت ایران هم دانشجویان بودند؛ آن هم دانشجویانی که پیرو خطّ امام بودند، نه دانشجوی وابسته به فلان حزب سیاسی یا فلان تشکیلات گوناگون و بیایمان؛ نه، دانشجویی که خطِّ امام را قبول داشت و به آن مؤمن بود. آنها شهامت لازم را یافتند و رفتند سفارتخانه را تصرّف کردند و این اسناد را بیرون کشیدند. مضمون سیزدهِ آبان، اینهاست؛ یعنی مقابله با زورگویی، دسیسه و استکبار.[13]

درخاتمه باید گفت طمع‌ورزی آمریکا، وابستگی رژیم طاغوت به آمریکا و فساد آن دستگاه، ایستادگی ایمانِ متکی به بصیرت امام بزرگوار و مردم، حضور نسل جوان، شجاعت و جسارت نسل جوان انقلابی در مقابل هیمنه و چهره‌ی آرایش کرده و بزک کرده‌ی آمریکا؛ اینها همه در دل کلمه‌ی سیزده آبان به عنوان مهمترین نمادهای این واقعۀ عظیم محسوب می شود.[14]

منبع:

[1] بیانات رهبر معظم انقلاب در دیدار دانش‌آموزان‌ ؛12/8/1389.

[2] بیانات رهبر معظم انقلاب در دیدار جمعی از دانش‌آموزان و دانشجویان؛13/8/1381.

[3] بیانات رهبر معظم انقلاب در دیدار دانش‌آموزان‌ ؛12/8/1389.

[4]  بیانات مقام معظم رهبری در دیدار جمعی از دانش‌آموزان و دانشجویان؛12/8/1378.

[5] بیانات رهبر معظم انقلاب در دیدار دانش‌آموزان‌ ؛12/8/1389.

[6] همان.

[7] همان.

[8] همان.

[9] همان.

[10] همان.

[11] همان.

[12] همان.

[13] بیانات رهبر معظم انقلاب در دیدار جمعی از دانش‌آموزان و دانشجویان؛13/8/1381.

[14] بیانات رهبر معظم انقلاب در دیدار دانش‌آموزان‌ ؛12/8/1389.

انتهای پیام/