فیلمسازی را کنار نمیگذارم، اما از این نگاه که جمعیت سیلآسایی را به سینما بکشانم، فاصله گرفتهام چون لزومی ندارد خودم را باز هم در این وادی خرج کنم. اگر میخواستم فیلمهای طنزی بسازم که این روزها ساخته میشوند، میتوانستم هر روز یکی از اینها بسازم. طنز من در خدمت ایدئولوژی قرار میگیرد.
با بررسی شعر و ادبیات داستانی ایران در حدود سال های ۳۲ الی ۵۷ شاهد تولد نسل جدیدی از ادبیات مبارزه هستیم که این گونه ادبی به هیچ وجه در حوزه ادبیات انقلاب اسلامی، آنگونه که ما می شناسیم، جای نمی گرفتند…