تدبیر و امید کجایی؟ دقیقاً کجایی؟
اقتصاد ایران که زمانی دل به وعده احیای ۱۰۰روزه دولت تدبیرو امید خوش کرده بود، این روزها با گذشت هزار روز از آغاز به کار دولت، جز جولان رکود اقتصادی چیز دیگری نمی‌بیند در این میان از دولت باید پرسید تدبیر و امید دقیقاً کجا است؟!
به گزارش اصفهان شرق؛ اقتصاد ایران که زمانی دل به وعده احیای ۱۰۰روزه دولت تدبیرو امید خوش کرده بود، این روزها با گذشت هزار روز از آغاز به کار دولت، جز جولان رکود اقتصادی چیز دیگری نمی‌بیند در این میان از دولت باید پرسید تدبیر و امید دقیقاً کجا است؟!پیش از روی کار آمدن دولت یازدهم نیز به دلایلی چون تحریم‌های ناعادلانه غربی، جهش بهای ارز، افزایش هزینه واردات و اجرای قانون هدفمندی یارانه‌ها شاهد فراز و فرود تعدادی از شرکت‌ها بودیم اما روحانی با اتکا به اقتصاددان‌ها و تکنوکرات‌ها و ژنرال‌هایش و همچنین برنامه‌ای که برای سیاست خارجه و برنامه هسته‌ای داشت، مدعی شد اقتصاد و معیشت مردم را در یک برنامه ۱۰۰روزه سرو سامان خواهد داد.
امروز که این یادداشت به رشته تحریر درمی‌آید تقریباً هزار روز از آغاز به کار دولت می‌گذرد و در تمام طول مدت فعالیت دولت یازدهم تقریباً ماهی نبوده است که خبر تعطیلی بنگاه‌های اقتصادی در خروجی رسانه‌ها قرار نگیرد که کمبود نقدینگی و سرمایه در گردش، ضعف تقاضا در بازار، واردات کالای مشابه، کالای قاچاق و… که همه و همه نشان از بی‌تدبیری و ضعف در سیاستگذاری است، از جمله دلایل اصلی تعطیلی بنگاه‌های اقتصادی به شمار می‌رود.
در این بین شاخص‌ها و المان‌های اقتصادی نیز نشان می‌دهد شرکت‌های زیادی نیز در نوبت و صف تعطیلی نشسته‌اند، زیرا هیچ یک از بسته‌های خروج از رکود اقتصادی دولت یازدهم کارگر نیفتاده است. دولت یازدهم در طول فعالیت خود با هدف خروج از رکود و ایجاد رونق اقتصادی سه بسته اقتصادی به اجرا درآورد که در ادامه به تأثیر این بسته‌ها روی دو شاخص مهم تورم و نرخ رشد اقتصادی نگاهی می‌اندازیم.
فراز و فرود نرخ رشد اقتصادی
به ادعای خود دولت، اقتصاد ایران بعد از ۹ فصل متوالی رشد منفی و رکود تورمی در سال‌های ۹۰ تا ۹۲ سرانجام در بهار سال ۹۳ با رشد مثبت ۴ درصدی و در عین حال کاهش تورم مواجه شد و رشد اقتصادی در بهار و تابستان ۴ درصد و در پاییز ۲ درصد و برای کل سال ۹۳ به طور متوسط ۳ درصد رشد کرد، در این بین طبق گزارش مرکز آمار نرخ رشد اقتصادی در نیمه ابتدایی سال ۹۴ تنها یک درصد بود که این مرکز نرخ رشد اقتصادی ۹ ماهه ابتدایی سال ۹۴ را ۷ درصد اعلام کرد (گفتنی است احتمال می‌رود نرخ رشد اقتصادی در سال ۹۴ عددی بین صفر و یک باشد).
در رابطه با نرخ رشد ۳ درصدی سال ۹۳ نیز باید عنوان داشت که مرکز پژوهش‌های مجلس نرخ رشد اقتصادی این سال را بیش‌گویی اعلام کرده و مدعی شده است که نرخ رشد اقتصادی سال ۹۳ عددی در محدوده ۲ درصد بوده است، بدین ترتیب اگر نرخ رشد اقتصادی سال ۹۳ را ۲ درصد و سال ۹۴ را نیز یک درصد لحاظ کنیم می‌بینیم که سه بسته اقتصادی دولت تدبیر و امید نتوانسته به رشد پایدار اقتصادی منجر شود و از این گذشته نرخ رشد مجدد به سمت صفر و حتی منفی شدن میل پیدا کرده است.
تورم کنترل شد اما با چه بهایی
اگرچه دولت نتوانسته بر رکود اقتصادی طی فعالیت خود غلبه کند اما در بخش کنترل تورم دستاوردهایی داشته است چراکه نرخ تورم در طول فعالیت دولت یازدهم از محدوده ۴۰ درصد در سال ۹۲ به زیر ۱۴ درصد در پایان ۹۴ رسید، اما نباید از خاطر برد که سیاست‌هایی که به کنترل تورم منجر می‌شود عملاً اقتصاد را در رکود بیشتر فرو می‌برد و می‌توان یکی از دلایل تعمیق رکود و ناکامی دولت برای ایجاد رونق اقتصادی را سیاست‌هایی عنوان کرد که برای کنترل تورم عملیاتی شده است.
در شرایطی در ابتدای سال ۹۵ قرار داریم که مقام معظم رهبری سال‌جاری را سال «اقتصاد مقاومتی، اقدام و عمل» معرفی کرده‌اند، از این‌رو انتظار می‌رود دولت یک نگاهی به عملکرد سه سال گذشته خود بیندازد و ببیند چگونه با پافشاری بر یک نسخه اقتصادی منسوخ شده رشد و توسعه اقتصاد ایران را معطل برجام کرد، در صورتی که می‌توانست در کنار برجام اقدام به اصلاحات و تقویت اقتصاد داخلی ایران کند، بدین ترتیب امید می‌رود دولت سیاست‌های اقتصادی خود را با سیاست‌های کلی اقتصاد مقاومتی مطابقت بخشد، بی‌شک اگر چنین کند مواهب و دستاوردهای اقتصادی‌اش در پایان دوره فعالیتش از دستاوردهای فعلی آن خیلی بیشتر خواهد بود.
