فیلم سینمائی رسوائی( ۲) ساخته ی مسعود ده نمکی را در جشنواره دیدم .

این فیلم ، کلکسیونی از گزاره ها و مفاهیم اخلاقی ، انسان ساز و تکان دهنده است که با شیرین زبانی و مطابق با ذائقه ی عمومی ، به مخاطب منقل می شود . این هنر کمی نیست !
فیلم قصه دارد و از ریتم خوبی برخوردار است و مخاطب را دچار خستگی نمی کند .

جلوه های ویژه ی فیلم ، که عمدتا به وسیله ی رایانه و هزینه کم تولید شده ، بسیار متنوع ، باور پذیر و حرفه ای است و می تواند الگوی مناسبی برای سینمای ایران قرار گیرد .

رسوائی (۲) ، بلوغ فیلمسازی مسعود ده نمکی است که سال ها بعنوان پدیده ی سینمای جمهوری اسلامی خود را به دیگران !! تحمیل کرده است .

این فیلم می تواند از فروش خوبی در سطح جهانی هم برخوردار شود .

سوژه ی فیلم ، باورپذیری و عمومیت دیالوگ های انسانی و روانشناسانه ، برخوردای از سکانس های کمیک و مفرح و از همه مهمتر جلوه های ویژه ی آبرومند می تواند مخاطبان جهانی را مجذوب خود کند .

در زمان اکران ، خستگی و دلخوری از تن کارگردان و سایر عوامل و دست اندرکاران فیلم در خواهد آمد . خسته نباشید