اصفهان شرق/ غلامرضا قدرتی، اماکن مقدس و متبرک همچون مساجد و حرم‌های مطهر (همچون مزار امام‌زادگان و…) نقش عمده و مؤثری دارند و بیش از هر امر دیگری، مورد توجه و اقبال پیروان و مؤمنان به ادیان قرار گرفته‌اند تا جایی که می توان به طور قطع گفت بیشترین حضور مردم برای خلوت چند ساعته در کنار بقعه های متبرکه رقم می خورد.

اماکن مقدس، دروازه ورود به ملکوت الهی و عالم بالا هستند و انسان‌های تشنه معنویت و معرفت، گمشده خود را در این اماکن پیدا می کنند. می توان گفت، وجود این اماکن فرصتی مطلوب برای ابراز احساسات پنهانی را از دریچه دیگری به رخ می کشد.

اماکن مقدس و حرم‌های مطهر، نمونه و مثال گنبد آسمان و ملکوت خداست، قداستی در دسترس و بهشتی کوچک بر روز زمین خاکی…

بر این اساس، هنر اسلامی به خصوص معماری اسلامی، در اماکن متبرکه و حرم‌های مطهر، مجال نمود و بروز یافته است که خود بیانگر و القا کننده نوعی تفکر، فرهنگ و معنویت خاص است.

علاوه بر این، وجود اماکن مقدس در جوامع مذهبی نقش مهمی در حیات معنوی و دینی مردم دارد و اعتقاد و باور به این مقدسات در جوهره دین و روح و جان مردم رسوخ کرده است. به همین جهت وجود اماکن مقدس و حضور مردم در این اماکن باعث تقویت احساس دینی، تقوا و اخلاق در جامعه می‌شود. در واقع، اماکن مقدس الهام بخش و منتقل کننده حس ایمان و معنویت به مردم و جامعه‌اند. آیین‌ها و مناسکی نیز که در این اماکن برپا می‌شود، میراث معنوی، عرفانی و فرهنگی آن جامعه است که باید در راه احیا و حفظ این میراث معنوی سعی کافی صورت گیرد.

بر این اساس بر ان شدیم تا در کنار مشغله های روزانه پا را فراتر گذاشته و برای لحظاتی، مظلومیتی از پهنای اماکن مقدسه دهستان شاهتور را به نگارش دراوریم.

گنبدی که ترک های آن، هزاران ترک بر دل کسانی می گذارد که به اماکن متبرکه عشقی با نهایت ارادت به اهل بیت و خاندان پاکش دارند ولی دستان خالی شان، توان یاری بر ترمیم این اماکن را بریده است.

در دهستان شاهتور از توابع بخش جلگه 60 کیلومتری شهرستان اصفهان، امام زاده ای قرار دارد بنام امامزاده حضرت عبدالعزیزابن موسی ابن جعفر(ع) ملقب به عبدالعزیز(ع).

در زمان یکی از خلفای غاصب بنی عباسی پس از انتقال امام هشتم از مدینه به طوس، امام زادگان و بستگان امام هشتم از مدینه به طوس هجرت کردند. دشمن آنان را تعقیب و نرسیده به خراسان و طوس همه آنان را بین این مسیر به شهادت رساندند که حضرت عبدالعزیز یکی از آن امامزادگان میباشد و در قریه ای بنام تور مدفون گردید. پس از آشکار شدن قبر مطهر و بقعه در زمان سلجوقیان بقعه توسعه یافته و گنبد و بارگاهی با کاشی کاری بسیار جالب ساخته شد.
در زمان صفویان بارگاه مرمت گردیده و سقف حرم مطهر مقرنس کاری شده که منحصر بفرد می باشد و پس از چند صد سال هنوز جلوه خاصی دارد. از قدیم الایام تا کنون این مکان محل تجمع اهالی و کل مردم منطقه بوده و هست.

بقعه، گنبد و بارگاه این آستان مقدس، قدمت چند صد ساله دارد به گونه ای که حرم و گنبد در دوران شاه عباس صفوی مرمت ومقرنس کاری شد. چندین سال است سقف حرم که مقرنس کاری و نقاشی منحصر به فردی داشته، دچار شکستگی شده است و برای مرمت آن بودجه ای در دست نیست.

اخیرا با مقدار کمی از خود یاری مردم محل، چندماه است هیئت امنا امام زاده با مجوز اوقاف و میراث فرهنگی مشغول بر چیدن کاشی کاری فرسوده آن است به گونه ای که طی این مرحله باید اجر کاری گنبد برچیده شده و چیدمان جدیدی برای کاشی کاری به انجام رسد.

طرح مذکور حدود 300 میلیون تومان اعتبار نیاز دارد ولی متاسفانه به دلیل عدم توان مالی مردم کشاورز ، همیاری مردم به زیر نصف، سال های ترسالی رسیده است و علی رغم دست خیر مردم منطقه شرق اصفهان، کیسه خالی آنها توان یاری ندارد.

اداره اوقاف تاکنون همکاری خوبی نموده ولی بودجه ای برای کمک به بازسازی گنبد در اختیار ندارد و می طلبد خیرین دست خود را برای بازسازی این بنا بالا بگیرند.

نظر به اینکه امام زاده مذکور باعث برکات بسیاری برای منطقه بوده و لذا از خیرین محترم و ارادت ورزان به خاندان عصمت و طهارت تقاضا مندیم در این امر خیر حتی الامکان شرکت فرمایند و نام خود را در دفتر مرمت و بازسازی گنبد و بقعه متبرکه امام زاده حضرت عبدالعزیز بن موسی بن جعفر(ع) ثبت کنند.

مسلما کمک و یاری رساندن به ساخت این امامزاده یکی از خواسته های به حق مردم روستاست تا بتوان با ترمیم گنبد ترک خورده این بقعه، قسمتی از مال خود را برای مکانی مقدس هزینه کرده و مزد معنوی را از خدا دریافت کنیم. اداره اوقاف نیز باید بیش از پیش در جهت جذب خیرین همت بگمارد تا بتوان دست یاری بخش و نیت پاک مردم خیر را به گنبدهای افلاک گره زد.

هم اکنون نیازمند یاری خیرین برای ترمیم گنبد امامزاده عبدالعزیز(ع) شاهتور هستیم…