به گزارش اصفهان شرق، هشت سال دفاع مقدس، مملو از خاطرات نسل اولی های انقلاب بود تا روایت عاشقی را در خاک های ایران زمین، با شعار یا زهرا(س) و یا حسین(ع) بر تقویم شمسی ترسیم کنند. هنوز بوی اسپند و آمیختگی آن با صوت خوش صلوات، فضای شهر را نوازش می دهد تا به یاد اوریم رشادت و ایثار فرزندان اصفهانی را.

آرشیو حفظ آثار، پر بود از ثبت لحظه به لحظه تصاویر بدرقه رزمندگان به سوی سرزمین هایی که امروز نامش را نور گذاشته و راه وصالش را راهیان می خوانیم.

بر صفحه دیگر سال های 60 روزهایی را به خاطر می آوریم که میهمان هایی بر دست همشهریان با صلابت خاص، به مکانی مقدس به اسم گلستان شهدا، سپرده می شدند و مادرانی صبور و همسرانی ایستاده، در آداب هدیه دادن نمره بیست گرفته بودند.

به یاد می آوریم، استقبال از رزمندگانی که از سفر کربلا آمده بودند و دخترانی که در وصال پدر، گل های رُز باغچه خانگی را به رسم صمیمیت به آنها هدیه می دادند.

و امروز………..

رزمندگان دلاور مسلمان از اقصی نقاط جهان برای دفاع از حریم اهل بیت(ع) به صورت داوطلبانه حضور مستشاری در سوریه پیدا می‌کنند.

حضور مدافعان حرم ایرانی در میان رزمندگان همواره خوش درخشیده است و در این راه فارغ از قومیت، زبان و نژاد همه دوشادوش هم برای مقابله با تروریست‌های تکفیری، طی حضوری مستشاری، شهیدانی نیز تقدیم اسلام کرده‌اند.

امروز همانند، سی و اندی سال گذشته، تصویری زیبا از بدرقه مدافعان حرم در ذهن خانواده رزمندگان جبهه مقاومت نقش می بندد تا دُردانه های خود را راهی دفاع از حرم آل الله کنند.

رزمندگانی که هر یک، لحظات انتظار را با دانه های بندگی می شمارند تا امضای دختر سه ساله اباعبدالله پای برگه مدافع حرمشان نقش بندند و نامشان به یکباره در جرگه رزمندگان مدافع قرار گیرد.

گلستان شهدای اصفهان، طی یک سال اخیر، شهدایی را در خود جای داد که لباس شهادت را این بار در سوریه به تن کردند و امروز خانواده هایی با نسل چهارمی های انقلاب، بر سر مزار شهیدان دهه ی 60 ایران حاضر می شوند.

پای منبر حجت الاسلام عالی برکت زمان را شنیده بودم ولی به وضوح این برکت را در زندگی احساس نکردم تا اینکه گذر امروزم به گلستان شهدای اصفهان افتاد تا برای 45 دقیقه، تصاویر نابی از عشق و عاشقی در حریم اهل بیت را به نظاره بنشینم.

در ابتدای ورود به گلستان شهدا، دختر بچه ای با دسته گلی در دست، توجه من را به خود جلب کرد، وقتی از او پرسیدم گل را برای چه کسی آورده ای، با تبسم دلنشین کودکانه خود، گفت: بابا

اینجا بود که الفبای کلاس درس ایثار به کلی تغییر یافت و در لوحه قلبم، جملاتی نقش بست که عطر خوش شهادت از آن استخراج می شد.

« بابا از دفاع از حرم عمه جانم زینب آمد…………. بابا جان داد »

مادر یکی از مدافعین حرم که در انتظار آمدن فرزندش، اشک شوق می ریخت به ما گفت: با خوشحالی و رضایت کامل فرزندم را برای دفاع از حرم، راهی سوریه کردم و دلتنگی هایم را با حضرت زینب(س) در میان می گذاشتم. فرزندم داوطلبانه و با انگیزه بسیار زیاد، لباس دفاع از حرم  را در مقابل دشمنان آل الله پوشید تا این زمان، دفاع از کشور را در مرزی دیگر انجام دهد.

همسر یکی از رزمندگان با لبخندی که هزاران حرف در آن نهفته بود، این گونه اظهار کرد: قلب همسران ما، جایی گیر کرده است که عبور کاروان اهل بیت سرور و سالار شهیدان و پای تاول زده دختربچه سه ساله امام حسین(ع) را در خود به ثبت رسانده است و هیچ چیز مانع رفتن داوطلبانه این عزیزان برای انجام رسالت مستشاری آنها نخواهد شد.

خانم جوانی در گوشه ای از گلستان شهدا، منتظر ورود همسرش به گلستان شهدا، قطعه شهدای مدافع حرم بود و در حالیکه دست فرزند خردسالش را آرام می فشرد به خبرنگار ما گفت: خوشحالم که همسرم برای دفاع از اسلام به سوریه رفته است.

او با اعتقاد وصف نشدنی عنوان کرد: به خودم اجازه نمی دادم که در مسیر رفتن همسرم به سوریه «نه» بگویم زیرا او برای اسلام و دفاع از حرم حضرت زینب رفته بود و امروز ما باید زینب وار، راه را برای رفتن آنها و دوری از خانواده سهل کنیم.

در حال و هوای زیبای گلستان و استقبال خانواده ها، مادری صبور توجه من را به خود جلب کرد. او مادر شهید مسلم خیزاب بود که پاییز سال 94 او را برای همیشه در لیست شهدای مدافعان حرم، جاودان ساخت.

با صدایی استوار و نگاهی امیدوار گفت: همه مدافعان حرم همانند پسرم هستند و وقتی از سوریه می آیند، احساس می کنم، مسلم خیزاب آمده است و قطعا از شادی خانواده های رزمندگان مدافع حرم، شاد هستم.

وی خاطرنشان کرد: حضور من کنار مزار فرزندم، نوعی میثاق با شهید مدافع حرم حضرت زینب است که عاشقانه بال گشود و به آرزویش رسید.

****************************

به گزارش اصفهان شرق، خوشا به سعادت شهدا و شهدای مدافع حرم که با زرنگی خود توانستند سعادت را از خداوند گرفته و به‌سوی او پر بکشند. خانواده‌های محترم شهدای مدافع حرم، همچون خانواده‌های شهدای هشت سال دفاع مقدس به داشتن این شهدا افتخار کنند. شهدای مدافع حرم صادقانه به عهد خود وفا کردند و به هدف نهایی خود که همان شهادت در راه خداست رسیدند و گروهی دیگر از آن ها منتظران شهادت هستند و این تفکر و عقیده عوض شدنی نخواهد بود. مدافعان حرم آمدند که با بیان خاطرات همرزمانشان به ما بگویند درب سعادت بسته نیست و می‌توان در این مسیر قرار گرفت و به فیض اکمل رسید.