اصفهان شرق/ ولی الله عرب مختاری، خدا را شکر و سپاس که پیرو قرآن و شیعه مولا امیر المومنین علیه السلام و شیفته ابا عبد الله الحسین علیه السلام هستیم؛ خداوند متعال بار دیگر ما را به میهمانی بر سر سفره حضرت سید الشهدا علیه السلام فراخوانده و توفیق حضور در مراسم عزاداری و سوگواری سرورآزادگان عالم را نصیبمان نموده است. در این راستا باید نکاتی را همواره مد نظر داشته باشیم که به چند مورد آن اشاره می شود:

اول این که باید قدر این نعمت را دانسته و کسانی که موفق به شرکت در برنامه های عزاداری می شوند؛ کمی تامل نموده و برای درک بیشتر این توفیق خود را جای دیگرانی قرار دهند که در قبرستان، بیمارستان و یا زندان هستند؛ از کجا معلوم اگر لطف قادر متعال و عنایت امام زمان علیه السلام نبود؛ حالا ما هم در زمره اموات در دل آرامستان آرام نگرفته بودیم یا به علت بیماری روی تخت بیمارستان درد نمی کشیدیم و یا در زمره غافلان قرار نداشته و از این نعمت معنوی محروم نبودیم.
نکته دوم ابن که قدر خود و فرصت به دست آمده را دانسته و کمال استفاده را از نماز های جماعت، وعظ و خطابه برده و درخت باور و اعتقادات خود را تنومند نموده و ریشه های غفلت، تسامح و تساهل را در وجودمان خشکانده، تا ضمن مصون ماندن از خطر انحراف و تخریب پایه های اعتقادی مان؛ ثمره اش دیگران را نیز به مسیر هدایت بکشاند.

همه جوانان باید نسبت به دین، ایمان، مملکت و سرنوشت خود و دیگران حساس بوده و مسیری را که امام حسین علیه السلام برای تحقق آن با ندای « هیهات منا الذله» به شهادت رسیدند و با ندای « هل من ناصرا ینصرنی» ما را به یاری طلبیدند، بپیماییم و با امر به معروف و نهی از منکر است دنیا و آخرت خود را آباد کنیم و دین را آن گونه که هست، از منابع اصلی اش که قرآن و عترت است با مطالعه و بهره گیری از کارشناسان امین دین که علما و مراجع و روحانیت مجاهد هستند، فراگیریم.

لازم است در تبلیغ و ترویج دین عاشقانه بکوشیم و برای زمینه سازی ظهور و فرج قطب دایره امکان حضرت بقیه الله الاعظم ارواحنا فداه از هیچ کوششی دریغ نکنیم؛
در این راه برای رسیدن به هدف به ندای ولی امر مسلمین جهان و نایب بر حق امام زمان علیه السلام لبیک گفته و جبهه فرهنگی را همگانی و با تمام توان تقویت نموده و به مقابله همه جانبه با تهاجم فرهنگی دشمن بپردازیم و اگاهانه، مداخل و منافذ نفوذ دشمن در گلوگاه های فرهنگی، اقتصادی، سیاسی و امنیتی کشور را ببندیم و نگذاریم فریب خوردگان و نا محرمان گوش به فرمان دشمن و رهروان طریق یزید و معاویه برای ما تصمیم بگیرند.

*اینجاست که باید دولت و ملت با همدلی و هم زبانی پشت سر رهبر فرزانه انقلاب حرکت کرده تا به مقصود برسند.

نکته دیگر این که یادمان باشد محرم ماه خود سازی است، نه خودزنی. ماه افزایش معرفت نسبت به دین و ایمان و شناخت راه سعادت دنبا و آخرت است، نه پر کردن اوقات و شکم خود. برنامه ها و عزاداری های ما باید به گونه ای باشد که خدا می خواهد و مورد رضایت امام زمان علیه السلام و خواست ابا عبدالله علیه السلام و مرضی حضرت زهرا سلام الله علیها باشد.

مبادا با آلوده شدن به حرکات و اقداماتی مثل قمه زنی، برهنه شدن در سینه زنی، خواندن اشعار و ابیات نامناسب، سخنرانی های ناصواب مورد سوء استفاده دشمن و موجب تفرقه بین امت اسلامی و گروه های سیاسی وفادار به نظام و انقلاب اسلامی گردد.

نکته قابل ذکر دیگر این که شخصی که ربا می خورد، به نامحرم نگاه می کند، به حق و ناحق و حلال و حرام توجه ندارد، حق الناس را رعایت نمی کند، کم کاری و کم فروشی می نماید، از غیبت کردن و تهمت زدن ابایی ندارد یا از حضور در مجالس لهو و لعب و ضد ارزشی خودداری نمی نماید و منافع فردی و گروهی را به مصالح جمعی ترجیح می دهد، باید خالصانه در این ماه وارد شود و زیر خیمه اباعبدالله توبه کند تا قطره اشکی که برای فرزند زهرا(س) می ریزد، برای حسین باشد و بس… آن زمان است که بعد از پایان محرم، درس ایستادگی از امام حسین(ع) میگیرد و از گناه دوری می جوید ولیکن برخی زیر خیمه اشک ریخته، نذری می دهند ولی سعی در ترک گناه نداشته تا راه سعادت در پیش گیرند.

نکته مهم در سلسله مباحث بالا این است که اول باید خودسازی کرد، بعد به فکر دیگران بود، اگر می خواهیم با حضور در مجالس ابا عبدالله الحسین گناهان ما بخشیده شود، باید در این مجالس توبه راستین نموده و تصمیم جدی و قاطع به ترک گناهان و انجام واجبات بگیریم نه این که صدای تکبیرمان در صفوف اول نماز جمعه و جماعت و پشت سر امام با جذبه باشد و در بازار و سرکار به همان مردم و دین خود ضربه بزنیم و به جای خدمت به مردم خیانت کنیم.

کسانی که هیاتی و مسجدی هستند باید الگوی دیگران باشند و اگر ظاهرسازی کنند و در عمل و در اجتماع طریق دیگری بپویند دیگران بویژه جوانان رو نوجوانان را از دین زده می کند و در این راه باید توجه کافی نمود تا زیر خیمه امام حسین(ع)، حسینی وارد و حسینی مجلس را ترک کنیم.