به گزارش اصفهان شرق/ دکتر محمد انصاری

و من اياته اَنْ خلقَ لكُم من انفسكم ازواجاً لتسكُنوا اليها و جعل بينكم مودةً و رَحْمَه (روم/21)

خداوند امر ازدواج را برای آرامش، مهربانی و رحمت انسان بنا نهاد. ازدواج امری مقدس که در پی آن تربیت فرزندان شایسته و خداپرست را به دنبال دارد؛ امری که در تکمیل ایمان نقش دارد. شروع این اقدام مهم باید با نمادهایی از معنویت، ایثار و بزرگواری همراه باشد.

آنچه که امروزه مشاهده می شود اجرای مراسم با مخارج زیاد و اسراف و تبذیر است. در مراسم عقد یا عروسی نفس ازدواج و یکی شدن عروس و داماد فراموش شده است و خود مراسم و پر سر و صدا بودن آن مهم است.

از یکی دو ماه قبل والدین و خانواده های عروس و داماد در تکاپوی تهیه لوازم، سالن، دعوتنامه ها، پذیرایی و سایر لوازم جشن ازدواج هستند و آنچنان این کار پر مشغله و پر خرج شده است که در این مدت و حتی تا دو ماه بعد خستگی از تن این خانواده ها بیرون نمی رود.

قرار بود این جشن زیبا و معنوی به آرامش و خوشحالی عروس و داماد و هم خانواده ها منجر شود ولی به یک گرفتاری و درد و سر توام با برج و نه خرج درست تبدیل شده است. این گونه رخداد های فرهنگی اجتماعی که پایه و اساس درست منطقی و عقلی ندارد را نیاز های نوپدید نامیده ام؛ نیاز های غیر واقعی که برای برآوردن آنها زحمات زیاد ولی بی فایده لازم است.

جالب این که هر چه در برپایی این مراسم تلاش و خرج بیشتری دیده شود نارضایتی مهمانان همچنان باقی و گاهی بیشتر هم می شود. گویا این مراسم برای خوش آمد و رضایت مردم یا مهم جلوه دادن برگزار کنندگان اجرا می شوند. غافل از این که هدف اصلی رساندن دو زوج جوان به یکدیگر بوده است.

شکوه و عظمت یک ازدواج به انتخاب درست، وفاداری زن و شوهر، داشتن فرزند صالح و محبت آنها در سایه ایمان به خداست. دادن جهیزیه به عروس و داماد رسم خوشایندی است تا آنها را در ابتدای زندگی همراهی کنیم ولی نباید باعث آزار والدین گردد.

بنابر این حد اعتدال را باید در نظر گرفت. گاهی نحوه برگزاری این مراسم و میزان جهیزیه در ابتدای زندگی مشترک باعث درگیری و ناراحتی زن و شوهر ها یا فامیل های آنها می گردد.

به هر تقدیر لازم است مردم خود را از قید و بند های نادرست و نیاز های غیر اصولی که خودشان ایجاد کرده اند و حالا دست و پا گیرشان شده است رها کنند. بهترین راهکار این است که بزرگان هر فامیل در این امر پیش قدم شوند تا سایرین نیز تبعیت کنند. مردم اگر طعم سادگی و راحتی آن را بچشند می پذیرند.